«Οπως και πριν, μεγάλο μέρος του βιβλίου γράφτηκε στη βιβλιοθήκη της περιοχής μου και οι βιβλιοθηκονόμοι και οι πωλητές είναι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές μου. Να ’ναι καλά οι βιβλιοθήκες και τα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία επειδή αλλιώς δεν θα είχα κάνει καριέρα».
Το απόσπασμα είναι μέρος από το κεφάλαιο «Ευχαριστίες», δηλαδή την τελευταία σελίδα στο μυθιστόρημα του Στιούαρτ Νέβιλ «Δεσμοί αίματος» – μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ο Νέβιλ γράφει αστυνομική λογοτεχνία, είναι Ιρλανδός και μπεστ-σελερίστας. Κατά πάσα πιθανότητα, οι περισσότεροι αναγνώστες του, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι ακόμη κι αυτό το είδος γράφεται στις βιβλιοθήκες. Στις οποίες καταφεύγουν οι συγγραφείς όταν εργάζονται, ή για να εργαστούν. Και οι οποίες τους βοηθούν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους, προσφέροντάς τους απλόχερα περισσότερο υλικό –δηλαδή άλλα βιβλία–, χρόνο –από νωρίς το πρωί μέχρι το βράδυ, καθημερινά–, ησυχία αλλά και τη χαρά να αισθάνονται μέλη μιας ενεργής κοινότητας φιλαναγνωστών.
«Αν υπάρχει παράδεισος, αυτός είναι μια βιβλιοθήκη», λέει ο Βρετανός συγγραφέας Νιλ Γκέιμαν, αποτίοντας φόρο τιμής στον «ιερό» τόπο όσων παιδεύονται με τη γραφή. Σε λογοτεχνικά έντυπα του εξωτερικού, υπάρχουν πολλά άρθρα στα οποία οι λογοτέχνες περιγράφουν τις αγαπημένες τους βιβλιοθήκες. Οι αναμνήσεις τους ξεκινούν συνήθως από τη σχολική βιβλιοθήκη από όπου δανείστηκαν το πρώτο τους βιβλίο και συνεχίζουν με τις δημοτικές βιβλιοθήκες της γειτονιάς τους, τις πανεπιστημιακές των σπουδών τους και πάει λέγοντας. Αυτό το άρθρο δεν θα γραφτεί ποτέ στην Ελλάδα. Διότι στη χώρα μας η κουλτούρα των βιβλιοθηκών είναι ανύπαρκτη, οι δε βιβλιοθήκες ελάχιστες και σχεδόν απροσπέλαστες. Ούτε η Εθνική Βιβλιοθήκη κατάφερε να γίνει ο παράδεισός μας, δυστυχώς: περιορισμένο ωράριο, τυπολάτρες υπάλληλοι, γραφειοκρατική αντίληψη που μοιάζει να υπάρχει για να αποθαρρύνει τους επισκέπτες – τουλάχιστον στα κλειστά αναγνωστήρια όπου κανείς μπορεί να συγκεντρωθεί. Δυστυχώς δεν γνωρίζω κανένα ελληνικό μυθιστόρημα που στις Ευχαριστίες του αναφέρει μια βιβλιοθήκη, κι αυτό εντέλει εξηγεί πολλά και για την ποιότητα της λογοτεχνίας μας.