Ο Γρηγόρης Αζαριάδης γεννήθηκε τον Φλεβάρη του 1951 στην Αθήνα, όπου και ζει με τη γυναίκα του, Νίτσα Βραχνίδου, και τα παιδιά του, Χρήστο, Σοφία και Στρατή. Το πρώτο του μυθιστόρημα, «Παλιοί λογαριασμοί», εκδόθηκε το 2012. Ακολούθησαν «Η τελευταία παράσταση της Μαρίνας Φιλίππου» και «Το μοτίβο του δολοφόνου», που κυκλοφόρησαν το 2013 και το 2015, αντίστοιχα, όλα από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη. Το 2018 εκδόθηκε ο «Σκοτεινός λαβύρινθος» από το Μεταίχμιο. Η «Παραπλάνηση» είναι το πέμπτο του μυθιστόρημα και κυκλοφορεί επίσης από το Μεταίχμιο. Κριτικές του και θεωρητικά άρθρα για την αστυνομική λογοτεχνία δημοσιεύονται σε εφημερίδες («Τα Νέα», «Ελεύθερος Τύπος») και διάφορα sites. Λατρεύει το neopolar και το κλασικό noir.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Τίποτα δεν χάνεται» της Κλοέ Μεντί και «Αυτή η χώρα που τη δολοφονούν» του Ζιλ Βενσάν.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα της αστυνομικής λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο επιθεωρητής Μπεκ των Σουηδών πρωτοπόρων Σγιεβάλ και Βαλέε. Ο λόγος είναι ότι αποτελεί αρχετυπικό ήρωα όλων των σύγχρονων αστυνομικών (και όχι μόνο) πρωταγωνιστικών χαρακτήρων.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τσάντλερ, Χάμετ, Μανσέτ, Φαζαρντί, Ιζό, Σγιεβάλ και Βαλέε, Μανκέλ, Πέρσον, Λάρσον και Νταλ.
Ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Ο τελικός παίζεται ανάμεσα στην «Πρηνή θέση του σκοπευτή» του Μανσέτ και τον «Μεγάλο αποχαιρετισμό» του Τσάντλερ.
Θα μας συστήσετε την αστυνόμο Τρύπη; Τις αδυναμίες της, τα μυστικά της;
Δύσκολη ερώτηση, με δεδομένη την πρόθεση του συγγραφέα να κρατήσει στο σκοτεινό μέρος της σκηνής πολλά χαρακτηριστικά της αστυνόμου Τρύπη. Τουτέστιν, να μείνει «κοινωνικά αποστασιοποιημένη» από το αναγνωστικό κοινό. Σε κάθε περίπτωση, η Τρύπη είναι μια έξυπνη, σκληρή και δυναμική γοητευτική γυναίκα σαραντακάτι καρατίων, υπέρμαχος της ομαδικής δουλειάς, επίμονη και αναλυτική στον χώρο της αστυνομικής έρευνας, που τυγχάνει της αποδοχής των συνεργατών της σε κάθε επίπεδο και χάρη στις ικανότητές της κάνει καριέρα στον οπωσδήποτε ανδροκρατούμενο κόσμο της ελληνικής αστυνομίας. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της… ο «καφές Τρύπη», τα συμμετρικά δακτυλίδια καπνού όταν καπνίζει και η σύνθλιψη μεγάλων συνδετήρων με τα μακριά της δάχτυλα.
Πώς προέκυψε η ιδέα ενός σίριαλ κίλερ που σκοτώνει με τόσο ειδεχθή τρόπο τα θύματά του;
Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να γράψω αυτό που αποκαλώ «ελληνικό ευρωπαϊκό αστυνομικό μυθιστόρημα», διατηρώντας τον «ελληνικό» χαρακτήρα του κειμένου, αλλά εμπλουτίζοντας τον με στοιχεία του ευρωπαϊκού αστυνομικού. Ενα βασικό τέτοιο στοιχείο είναι η «ιδιαιτερότητα» των δολοφονιών. Πιστεύω ότι τα αποτρόπαια εγκλήματα σοκάρουν τον αναγνώστη, προκαλούν αυθόρμητη έκρηξη αδρεναλίνης και τον βάζουν από πολύ νωρίς στην ατμόσφαιρα και την πλοκή
του μυθιστορήματος.