Η Ελενα Μοσχίδη ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως freelancer δημοσιογράφος. Από το 1995 έως σήμερα έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα ένθετα περιοδικά στον κυριακάτικο Τύπο, πραγματοποιώντας διεθνείς αποστολές σχετικά με θέματα κοινωνικά, κοινωνικο-πολιτικά και ταξιδιωτικά. Επικεντρώνεται κυρίως στις ασθενείς κοινωνικές ομάδες. Το 2010 εκδόθηκε το βιβλίο της «Θράκη. Τόσο κοντά, τόσο μακριά, ο μουσουλμανικός κόσμος της» (εκδ. Καστανιώτη). Από τον Μάιο του 2020 κυκλοφορεί το νέο της βιβλίο «Αγαπημένο μου μπορντέλο – Οι “δούλες” του ιερού», από τις εκδόσεις jemma press.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Κοιμάμαι και ξυπνώ με «Το όραμα» του Χαλίλ Γκιμπράν, την «Εκπαίδευση και σημασία της ζωής» του Τζιντού Κρισναμούρτι, τα «Ανθη του Κακού» του Μπoντλέρ και τις «Σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε» του Ρίλκε. Εργαλεία χρήσιμα για το νέο μου βιβλίο.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Νιώθω ρίγος στη σκέψη και μόνο να ενσαρκωθώ έστω και φαντασιακά σε οποιονδήποτε ήρωα! Δεν ξέρω γιατί.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τοποθετώ στην κεφαλή μιας μεγάλης ροτόντας τον Γκιμπράν, δεξιά του τον Κιτς, αριστερά του τον Καμύ, και εν συνεχεία, ελεύθερα όπως οι καλεσμένοι μου επιθυμούν, τους: Φλομπέρ, Σταντάλ, Ρίλκε. Πειράζει που από ζώντες καλεσμένους παρευρίσκεται μονάχα ο Μάρτιν Μακ Ντόνα; Εχω μαγειρέψει η ίδια για τον καθένα διαφορετικό πιάτο και, τέλος, χάνω όλο μου το χρόνο μην αποφασίζοντας δίπλα σε ποιον να καθίσω.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Επιτέλους, τον «Ζορμπά» του Καζαντζάκη.
Πόσο σας άλλαξαν η έρευνα και η συγγραφή του «Αγαπημένο μου μπορντέλο, οι “δούλες” του ιερού»;
Βιώνω πολύ βαθιά το κάθε μου θέμα-έρευνα με το οποίο καταπιάνομαι, οπότε, αναπόφευκτα μεταμορφώνομαι μετά την ολοκλήρωση μιας δουλειάς. Το τελευταίο με δίδαξε πολλά σε σχέση με έναν κόσμο παρεξηγημένο, αυτόν της πορνείας, αλλά και με τη θέση της κοινωνίας γενικότερα απέναντι σε ζητήματα σεξουαλικότητας. Εκλεισε ένας κύκλος θεμάτων πάνω σε βαριά ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα. Αντιλαμβάνομαι νέες ερευνητικές ανάγκες μου.
Ο αρχικός στόχος όταν αρχίσατε να γράφετε το βιβλίο ήταν;…
Οταν δημιουργούμε κάτι, πίσω από αυτό, συνήθως κρύβεται κάτι άλλο που θέλουμε να πούμε. Χρησιμοποίησα το θέμα «πορνεία» προκειμένου να θίξω θέματα που αφορούν τη λίμπιντο. Στην εποχή μας, εξακολουθούν για πολλούς ανθρώπους, να πρωταγωνιστούν ως ανεξερεύνητα τοπία.
Πώς ήταν η συνεργασία με την εικαστικό Ελενα Ναβροζίδου;
Ενα μεγάλο, πενταετές ταξίδι σε δύο παράλληλους κόσμους. Της Τέχνης, της φαντασίας και συνάμα, του απόλυτου ρεαλισμού και της μεγάλης μελέτης. Στήσαμε και πορευτήκαμε ένα οδοιπορικό με καθοδηγητές τις γνώσεις μας, το ένστικτό μας, τον άπλετο χρόνο και την αγάπη μας για αυτό που δημιουργούσαμε.