Τουρκικές προκλήσεις στη «γειτονιά» μας

Τουρκικές προκλήσεις στη «γειτονιά» μας

4' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Μιχάλης Λ. Μυριάνθης (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 1946) σχεδίασε, συντόνισε και επέβλεψε τις θαλάσσιες γεωφυσικές έρευνες του ελληνικού χώρου. Διετέλεσε σύνδεσμος υψηλής διαβάθμισης με το ΓΕΕΘΑ, ΓΕΝ και ΥΠΕΞ και παρακολουθούσε τον «Φάκελο Υφαλοκρηπίδας» με τις δραστηριότητες της Τουρκίας. Από το 2003 είναι ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Το βιβλίο του «Κυριαρχικά δικαιώματα και ρεαλισμός. Ελληνοτουρκική διένεξη και ορυκτός πλούτος σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο», που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Ποταμός, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Σήμερα η «Κ» προδημοσιεύει ενδεικτικό απόσπασμα.

Η. Μ. 

Προδημοσίευση

Οι στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας, είναι σταθερές, μακροπρόθεσμες, και υπερκομματικές. Ενώ η στρατηγική της ήταν και είναι διαχρονικά η ίδια δηλαδή, αναθεωρητισμός και lebensraum, η τακτική, συχνά αλλάζει με ευελιξία προσπαθώντας να προσαρμοστεί στις εξελίξεις. (…)

Στο πλαίσιο του χρόνιου εφησυχασμού και της συνειδητής υποβάθμισης μιας πραγματικής απειλής, χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα η θεωρία πως: «Η Τουρκία κάνει εξαγωγή των προβλημάτων της στο εξωτερικό, ιδιαιτέρως στην Ελλάδα, όποτε πιέζεται στο εσωτερικό της». Αυτό σε κάποιο βαθμό συμβαίνει, αλλά δεν είναι η γενεσιουργός αιτία. Σχεδόν πάντοτε στην Ελλάδα υπήρχε, δυσανεξία σε κυβερνήσεις, κοινή γνώμη και μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ να αποδεχτούν το προφανές σε σχέση με τη συμπεριφορά της Τουρκίας. (…) Μόνο την τελευταία δεκαετία άρχισε στην αρχή διστακτικά και στη συνέχεια συχνότερα, να χρησιμοποιείται από την πανεπιστημιακή κοινότητα στην αρχή, και τα ΜΜΕ στη συνέχεια, ο όρος «αναθεωρητική δύναμη» για την Τουρκία. 

Στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, αλλά και πέραν αυτής, μέχρι την 1η Νοεμβρίου 1973 είχαν διεξαχθεί πολλές θαλάσσιες σεισμικές έρευνες και τέσσερις γεωτρήσεις, χωρίς να διαμαρτυρηθεί η Τουρκία. Την 1η Φεβρουαρίου 1974 βρέθηκε πετρέλαιο στον Πρίνο. Από τότε η Τουρκία υιοθέτησε επιθετική στάση. 

Πώς όμως προέκυψαν η κλιμάκωση, η συνεχής επέκταση των διεκδικήσεων και η επικίνδυνη στρατιωτική εμπλοκή; Η απάντηση βρίσκεται στο 2009-10 όταν αναδείχθηκε το δυναμικό υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, που είναι πολλαπλάσιο του αντίστοιχου περιορισμένου δυναμικού του Αιγαίου. 

Η Τουρκία αιφνιδιάστηκε και τρόμαξε, όταν συνειδητοποίησε ότι με την UNCLOS ΙΙΙ 1982 και τη δυνητική ελληνική ΑΟΖ, αναβίωσε η Ελλάδα των τεσσάρων θαλασσών. Επιπλέον, στις 500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της δυνητικής ΑΟΖ της, σύμφωνα με σοβαρές επιστημονικές ενδείξεις και εκτιμήσεις, κρύβονται σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Ξεκινούν από το Βόρειο Ιόνιο με το κοίτασμα «Αχιλλέας», μέχρι νότια της Κρήτης και από εκεί στο ελληνικό τμήμα της Λεκάνης του Ηροδότου στην Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι τις συγκεντρώσεις Υδριτών νότια του Καστελλόριζου, κ.λπ. (…) Πώς αντέδρασε η Τουρκία στη νέα δυσάρεστη για αυτήν πραγματικότητα, όταν συνειδητοποίησε τις αναβαθμισμένες προοπτικές της Ελλάδας και της Κύπρου;    

Απαίτησε τη μερίδα του λέοντος από την ελληνική ΑΟΖ, επινοώντας αυθαίρετες και νομικά έωλες καινοφανείς θεωρίες, όπως είναι οι «γκρίζες ζώνες» το 1996, η «Γαλάζια Πατρίδα» το 2011 και τα τουρκο-λιβυκά μνημόνια το 2019. Τις συνόδευσε με απειλές χρήσης βίας, αγνοώντας επιδεικτικά, όσα η ίδια δεσμεύτηκε με τη Συμφωνία της Μαδρίτης. Σαν συνέπεια, ξέσπασαν  δύο κρίσεις, εκτός Αιγαίου: μία στην Κύπρο το 2011, με τις παράνομες τουρκικές έρευνες και γεωτρήσεις και το στρατιωτικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας»  και μία στην Ανατολική Μεσόγειο-Κρήτη, με την υπογραφή του τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Επιπλέον, υπονόμευσε παρασκηνιακά την 1η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αλβανία και πέτυχε την ακύρωσή της. Επίσης, υποδαύλισε τη λιβυκή λαιμαργία στις διαπραγματεύσεις της με την Ελλάδα που έληξαν χωρίς αποτέλεσμα το 2010. Η Τουρκία συστηματικά εφαρμόζει βήμα βήμα τη στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας από βορειοδυτικά με ναυτικές βάσεις στην Αλβανία και προς νότο με υπό κατασκευή αεροναυτικές βάσεις στη Λιβύη. Αν δεν υπήρχε η συμφωνία των Πρεσπών, πιθανότατα να της είχε ανατεθεί από τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, η ευθύνη προστασίας του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας, ανάθεση που ανέλαβε τελικά η Ελλάδα σαν συνέπεια της συμφωνίας. Διαφορετικά, η περικύκλωση θα είχε ολοκληρωθεί. (…) 

Η τουρκική επιβουλή με τη διακήρυξη της «Γαλάζιας Πατρίδας», διεκδικεί από τη δυνητική ελληνική ΑΟΖ περιοχές με μεγάλη πιθανότητα παρουσίας υδρογονανθράκων. Στη Λευκή Βίβλο του ΕΛΙΑΜΕΠ, το 2016 υποστηρίχθηκε πως: «Ο διαφαινόμενος στόχος της Τουρκίας είναι να καρπωθεί το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα της Λεκάνης του Ηροδότου περιορίζοντας στο ελάχιστο την ελληνική ΑΟΖ νοτίως του συμπλέγματος του Καστελλόριζου». Επιπλέον, με το τουρκολιβυκό MοU η Τουρκία σφετερίζεται και την αξιόλογη πετρελαιοπιθανή λεκάνη Κάσου-Κρήτης. 

Η Ελλάδα μετά το «πάγωμα» των εξοπλισμών λόγω και, της οικονομικής  κρίσης των τελευταίων δέκα ετών, προσπαθεί να αποκρούσει τις προκλήσεις, επικαλούμενη τη διεθνή νομιμότητα. Ωστόσο, ιδιαίτερα το υπουργείο Αμυνας, ακολουθεί τα συμπεράσματα ήδη από το 1998, του μεγάλου φιλοσόφου και διεθνούς φήμης θεωρητικού του Πολέμου Παναγιώτη Κονδύλη, που συμβούλευσε: «…οι Τούρκοι διαθέτοντας την υπεροπλία έχουν τη δυνατότητα και –όπως φαίνεται– την πρόθεση του μαζικού πρώτου πλήγματος. Η υποδεέστερη ελληνική πλευρά καλά θα έκανε να δείξει στο προσεχές μέλλον υψίστη φρόνηση και να μην εμπλακεί σε κανενός είδους θερμό επεισόδιο, το οποίο η Τουρκία έχει κάθε λόγο να επιζητεί σήμερα ως αφορμή και ως εφαλτήριο του μαζικού πρώτου πλήγματος, έως ότου να αποκτήσει και αυτή (σ.σ. η Ελλάδα) την ίδια δυνατότητα – όχι φυσικά και την ίδια πρόθεση».  Ολα αυτά πριν από 22 χρόνια…

Επομένως, η κατευναστική πολιτική που χαρακτηρίζεται από πολλούς φοβική, δεν είναι αθεμελίωτη. Αυτό ισχύει μέχρις ότου η οικονομία και οι εξοπλισμοί της Ελλάδας βελτιώσουν αποφασιστικά την αποτρεπτική της ικανότητα, και αμυντική θωράκιση. Υποστηρίχθηκε από τον αναπληρωτή Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας ότι: «Αν η αποτρεπτική ικανότητά μας στη θάλασσα και, κυρίως στον αέρα παραμείνει αποτελεσματική σε καιρό ειρήνης, πιθανόν να μη χρειαστεί να πολεμήσουμε».

Τουρκικές προκλήσεις στη «γειτονιά» μας-1
Το βιβλίο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Ποταμός.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή