O Μπόρχες στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Μας αρκεί;

O Μπόρχες στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Μας αρκεί;

3' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Φέτος, την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε στο Αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης εκδήλωση για τον Μπόρχες, με αφορμή την επανέκδοση των Πεζών (δύο τόμοι, άπαντα) και των Ποιημάτων (ένας τόμος, απάνθισμα) του μεγάλου συγγραφέα, από τις εκδόσεις Πατάκη. Δεν υπήρχε καλύτερος χώρος για να παρουσιαστεί το έργο εκείνου που ακόμη και τον Παράδεισο τον φανταζόταν σαν μια απέραντη βιβλιοθήκη, του ανθρώπου που έγραψε μερικά από τα καλύτερα κείμενα για το σύμπαν των βιβλίων και των βιβλιοθηκών, που εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος και διετέλεσε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αργεντινής.

Η εκδήλωση ήταν εξαιρετική, οι εισηγήσεις των μεταφραστών πολύ καλές, ακούσαμε τη φωνή του Μπόρχες να απαγγέλλει, είδαμε τη μορφή του, θυμηθήκαμε το ταξίδι του στην Ελλάδα. Ο κόσμος πολύς και στο τέλος έμοιαζε ευχαριστημένος. Οι άνθρωποι που ήρθαν στην εκδήλωση ανήκουν σε εκείνους που διαβάζουν βιβλία, πηγαίνουν θέατρο και κινηματογράφο, ακούνε μουσική, πηγαίνουν σε εκθέσεις, κοντολογίς φιλαναγνώστες και φιλότεχνοι. Και όμως, πολλοί από αυτούς, όπως ομολογούσαν οι ίδιοι την ημέρα εκείνη, έμπαιναν για πρώτη φορά στο Αναγνωστήριο της ΕΒΕ, άλλοι πάλι ρωτούσαν αν ο χώρος αυτός είναι ανοιχτός και επισκέψιμος κάθε μέρα! Τα ίδια ακριβώς διαπιστώσαμε και στην εκδήλωση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της «Καθημερινής» για τον Καβάφη, που φιλοξενήθηκε στον ίδιο χώρο και στην οποία ακούστηκε το έργο του Δημήτρη Μητρόπουλου «14 Invenzioni», για φωνή και πιάνο, πρώτη μελοποίηση ποιημάτων του Αλεξανδρινού. Είναι θλιβερό να το ακούς, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Η ΕΒΕ έχει με τα χρόνια αποξενωθεί από τους ανθρώπους της. Η ευθύνη ασφαλώς βαρύνει πρωτίστως την ίδια, γιατί δεν πρόσφερε στο ερευνητικό και αναγνωστικό κοινό όσα όφειλε να προσφέρει. Η σκιά του Μπόρχες θα επισκέπτεται πάντα την Εθνική Βιβλιοθήκη και κάθε βιβλιοθήκη του κόσμου, εκείνο όμως που έχει σημασία είναι να τις επισκέπτονται και να περνούν ώρες υπό τη σκέπη τους οι άνθρωποι με σάρκα και οστά, οι μελετητές, οι ερευνητές, οι λόγιοι, οι αναγνώστες, όσοι τελοσπάντων θεωρούν το βιβλίο πατρίδα του πνεύματος.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν είναι ούτε απλά ούτε εύκολα. Θα το επαναλάβω άλλη μία φορά: η ΕΒΕ ζει σήμερα την πιο αντιφατική στιγμή της ιστορίας της. Από τη μια, διανοίγεται μπροστά της μια ελπιδοφόρα προοπτική χάρις στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, με τη δημιουργία του νέου κτιρίου που θα τη στεγάσει, και από την άλλη, τούτη ακριβώς τη στιγμή απειλείται και η στοιχειωδέστερη λειτουργία της. Για να μην καταπιεί την ελπίδα (που είναι κοντινή, για αύριο, το 2016) το γκρίζο -για να μην πω μαύρο- παρόν, πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα φέτος. Το 2014 είναι στρατηγικά η κρισιμότερη χρονιά για τη Εθνική Βιβλιοθήκη. Αν τούτη τη χρονιά δεν γίνουν αποφασιστικά βήματα προς την κατεύθυνση του σχεδιασμού, της οργάνωσης και της μερικής υλοποίησης του τεράστιου και δαπανηρού έργου της μεταστέγασής της, τότε το στοίχημα να λειτουργήσει η Βιβλιοθήκη στις νέες εγκαταστάσεις της το 2016 θα έχει χαθεί. Πιστεύω επίσης ότι φέτος πρέπει να οργανωθεί, με τη ευθύνη του Εφορευτικού Συμβουλίου της ΕΒΕ, και μια μεγάλη δημόσια συζήτηση για τη φυσιογνωμία και τον ρόλο της ΕΒΕ στη σημερινή Ελλάδα. Συζήτηση ουσιαστική, χωρίς φανφάρες, ανοιχτή σε όσους έχουν κάτι να πουν, σε εμπειρογνώμονες και ειδικούς του βιβλίου και των βιβλιοθηκών, αλλά όχι σε Φιλισταίους του πνεύματος που, υπό τη λεοντή του τεχνοκράτη, νομίζουν ότι μπορούν να μιλάνε για βιβλιοθήκες και ας μην έχουν ανοίξει οι ίδιοι βιβλίο στη ζωή τους. Και γιατί μόνο μία; Και δύο και τρεις και περισσότερες δημόσιες συζητήσεις, οργανωμένες από φορείς και πρόσωπα που νοιάζονται για το παρόν και το μέλλον της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Οσοι αναζητούν θετικά σημάδια στο παρόν για να μη χάνουν την αισιοδοξία τους για το μέλλον της Εθνικής Βιβλιοθήκης μας, εκτός από την πλήρωση της θέσης του γενικού διευθυντή, θέση που παρέμενε κενή, κρίμασιν οις οίδε Κύριος, από το 2005, πρέπει να λογαριάζουν και το γεγονός ότι η αποξεχασμένη ΕΒΕ έχει μπει πια στη δημόσια συζήτηση, κινεί το δημόσιο ενδιαφέρον. Το 2014 αυτό το νοιάξιμο πρέπει να αυξηθεί και η δημόσια συζήτηση να πυκνώσει και να θέσει πια τα ουσιαστικά ερωτήματα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή