ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ
Περί τυφλότητας
μετ. Αθηνά Ψυλλιά
εκδ. Καστανιώτη, σελ. 384
Ενας άνθρωπος χάνει ξαφνικά το φως του. Τα περιστατικά αιφνίδιας τύφλωσης κλιμακώνονται και η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει σε καραντίνα τους τυφλούς. Με γραφειοκρατική ακρίβεια, ο Zοζέ Σαραμάγκου έχει υπολογίσει όλα όσα θα μπορούσαν να συμβούν σ’ έναν κόσμο που χάνει την όρασή του. Για πόσο καιρό η κίνηση στους δρόμους θα είναι ομαλή; Για πόσο καιρό θα επαρκούν τα τρόφιμα για τις πεινασμένες ορδές; Τι θ’ απογίνουν τα κατοικίδια; Oι σεξουαλικοί φραγμοί; Πόσοι τυφλοί φτιάχνουν μια τυφλότητα; Και τέλος: σε έναν κόσμο τυφλών, τι θα έκανες αν έβλεπες;
ΘΕΑΤΡΟ
ΜΙΣΕΛ ΦΑΪΣ
Το παγκάκι του κανένα
Παραμιλητό της Αθήνας
εκδ. Πατάκη, σελ. 124
Δύο χαρακτήρες βγαλμένοι από τον παφλασμό του ανώνυμου πλήθους, ξεκολλημένοι από την τοιχογραφία της επείγουσας καθημερινότητας, και μια απροσδιόριστη φωνή μάς παρασύρουν σε μια πυρετώδη πεζοπορία σε μια άγνωστη και οικεία πόλη, μια απρόβλεπτη πόλη σαν την Αθήνα. Μια σκοτεινή κωμωδία για το θρυμματισμένο παρόν μας, ένα γαϊτανάκι παρατηρητικής και αυτοπαρατηρητικής αναζήτησης, ένα κυκλικό παιχνίδι ιδιωτικού και δημόσιου βλέμματος.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΜΠΑΣ
Η Βικτώρια δεν υπάρχει
εκδ. Νεφέλη, σελ. 62
Για κάποιους ούτε η κατά πρόσωπο επαφή με την πιο σκοτεινή πραγματικότητα δεν μπορεί να ανασύρει τη θετική τους ταυτότητα, ούτε ο φόβος για το «θηρίο» το ίδιο δεν μπορεί να τους βγάλει από την απάθεια. Για κάποιους άλλους, η τελευταία ταυτότητα που έχει απομείνει είναι η γειτονιά τους. Και θα προσπαθήσουν να την προασπίσουν με κάθε μέσο. Στο πρώτο του βιβλίο ο Γιάννης Τσίρμπας μιλάει για την υπόκωφη συγκρότηση του ρατσισμού και για την πανταχού παρούσα βία.
ΔΟΚΙΜΙΟ
ΣΕΡΖ ΛΑΤΟΥΣ
Προς μια κοινωνία της λιτής αφθονίας
μετ. Βασίλης Παπακριβόπουλος
Οι εκδόσεις των συναδέλφων, σελ. 216, 13 ευρώ
Ορισμένοι ορκίζονται στο όνομά της την ίδια στιγμή που κάποιοι προσβάλλονται και μόνον στο άκουσμά της. Ποιο είναι άραγε το ακριβές περιεχόμενο της αποανάπτυξης, μιας έννοιας γύρω από την οποία έχουν προκύψει πολλές διαμάχες και παρανοήσεις; Οι επικρίσεις κάνουν την εμφάνισή τους τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά. Χωρίς την οικονομική μεγέθυνση πώς θα εξαλειφθεί η εξαθλίωση στη χώρα μας; Ομως, αποανάπτυξη δεν σημαίνει μηδενική οικονομική μεγέθυνση ούτε φόβος της τεχνολογίας. Αλλά μια πολιτική μετάβασης στην κοινωνία της λιτής αφθονίας.
Θ. Π. ΤΑΣΙΟΣ
Ας αναστοχασθούμε εαυτούς και αλλήλους
Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, σελ. 538
Ξεκινώντας από τις κοινωνίες των ζώων, το έργο επιμένει στη βασανιστική ερμηνεία του ηθικού ενεργήματος και στην ηδονή του καλού «εδώ και τώρα». Θέλει κατόπιν να δείξει ότι η Πολιτική και η Περιβαλλοντική είναι ηθολογικής κατηγορίας διεργασίες, ενώ αναλύει επίσης μερικά πρακτικά ζητήματα όπως η επαγγελματική δεοντολογία, ο κίνδυνος της τεχνοκρατίας, το σαράκι της πάνδημης δωροδοκίας. Περιγράφει, τέλος, ένα σύστημα ηθοπαιδείας ως ρωμαλέου πολιτικού μέσου.