ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Μοιάζει να έχει βιβλία μόνο για μια συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία ατόμων. Η Νομική Βιβλιοθήκη ασφαλώς φιλοξενεί στον κατάλογό της εκδόσεις για την Πολιτική Δικονομία, το Αστικό Δίκαιο, τη Νομολογία και ό,τι είναι απαραίτητο για την ενημέρωση δικηγόρων και νομικών. Ομως πρόσφατα κινήθηκε και σε άλλες εκδοτικές πρωτοβουλίες. Οπως την έκδοση –στη σειρά «Ανοικτή Βιβλιοθήκη»– των σημαντικότερων έργων του Γερμανού φιλοσόφου Χέγκελ, αλλά και δύο σημαντικών λεξικών. Ας δούμε πιο αναλυτικά αυτές τις νέες εκδοτικές πρωτοβουλίες.
Κατ’ αρχήν κυκλοφορούν δύο νέα, πλήρη και σύγχρονα λεξικά με σκληρό εξώφυλλο. Το Γερμανοελληνικό – Ελληνογερμανικό Λεξικό Νομικών Ορων (1.952 σελίδες) με 39.000 λήμματα και το Γαλλοελληνικό – Ελληνογαλλικό Λεξικό Νομικών Ορων (1.232 σελίδες) με 50.000 λήμματα. Το πρώτο εκδόθηκε με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε και την επιστημονική συνεργασία του Πανεπιστημίου της Κολωνίας και το δεύτερο με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Και τα δύο εντάσσονται στη σειρά δίγλωσσων λεξικών με νομικούς όρους που ήδη έχει ξεκινήσει η «Νομική Βιβλιοθήκη». Και τα δύο κυκλοφορούν και σε ηλεκτρονική εκδοση (που φυσικά θα εμπλουτίζεται συνεχώς) και σε εφαρμογή για Ipad.
Η άλλη μεγάλη εκδοτική παρουσία της «Νομικής Βιβλιοθήκης» είναι τα έργα του Χέγκελ που αποφάσισε να ξανασυστήσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Στη σειρά κυκλοφορούν ήδη τα πέντε μείζονα έργα του Γερμανού φιλοσόφου: «Αισθητική», «Φιλοσοφία του Δικαίου», «Φιλοσοφία της Φύσης», «Ιστορία της Φιλοσοφίας» και «Η Επιστήμη της Λογικής», όλα σε έγκυρες μεταφράσεις και επιμέλεια του δρος Φιλοσοφίας Σταμάτη Γιακουμή. Ολοι οι τόμοι, παρά το μέγεθός τους, είναι αισθητικά κομψοί και εύχρηστοι στον αναγνώστη.
Ο Χέγκελ (γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη το 1770 και πέθανε στο Βερολίνο το 1831) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αλλά και αμφιλεγόμενους στοχαστές όλων των εποχών. Μαζί με τους J.G. Fichte και F.W. J. von Schelling αποτέλεσαν την τρόικα του λεγόμενου «Γερμανικού Ιδεαλισμού», και διαμόρφωσαν το κυρίαρχο φιλοσοφικό ρεύμα του 19ου αιώνα, μετά τον θάνατο του Καντ. Ο στοχασμός του Χέγκελ καλύπτει σχεδόν όλο το εύρος της ανθρώπινης γνώσης και επηρέασε στοχαστές, όπως τον Μαρξ, τον Σαρτρ, τον Αντόρνο και τον Χάμπερμας.