Εμεινε γνωστό στην ιστορία ως το επεισόδιο της «Μαύρης Πέμπτης», όταν στις 2 Νοεμβρίου 1988 o ηλεκτρονικός ιός που δημιούργησε άθελά του ο φοιτητής του Κορνέλ, Ρόμπερτ Μόρις, χτύπησε το Διαδίκτυο μολύνοντας 6.000 υπολογιστές, δηλαδή το 10% των συνδεδεμένων στο Ιντερνετ μηχανημάτων.
Το πρόγραμμα του Μόρις εξαπλώθηκε ανεξέλεγκτα και ανάγκασε την τεχνολογική βιομηχανία να πάρει μέτρα για να το περιορίσει, αλλά και για να θωρακιστεί. Για την ιστορία, ο Ρόμπερτ Μόρις είναι σήμερα καθηγητής στο ΜΙΤ και σε κάποια συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι ο ιός «ήταν το έργο ενός προπτυχιακού φοιτητή που βαριόταν».
«Ο Ρόμπερτ Μόρις δημιούργησε ένα ανώδυνο ερευνητικό πρόγραμμα αναζήτησης ιστοσελίδων στο Διαδίκτυο, το οποίο αυτοαναπαραγόταν αργά κάποιο απόγευμα του Νοεμβρίου (…) και δώδεκα ώρες αργότερα, χωρίς καν ο Μόρις να το αντιληφθεί, το πρόγραμμά του είχε μολύνει έξι χιλιάδες υπολογιστές ανά τον κόσμο και είχε παραλύσει ορισμένα πληροφορικά συστήματα της ΝASA, κάποια εργαστήρια του Λος Αλαμος, ακόμα και συστήματα του στρατιωτικού δικτύου Milnet, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων δελτίων της στρατηγικής διοίκησης των ΗΠΑ που ήταν υπεύθυνη για τις πυρηνικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών. (…)
Τότε ήταν που οι Αμερικανοί άρχισαν να ανησυχούν σοβαρά για την πληροφορική ασφάλεια, δημιουργώντας στο πλαίσιο των ερευνητικών προγραμμάτων του στρατού ομάδες έκτακτης ανάγκης και πληροφορικής ανταπάντησης», αναφέρει σε ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου «Βαβέλ ώρα μηδέν» (εκδ. Πόλις) του Guy-Philippe Goldstein, ο δρ Αλμπεριχ, πρώην ναζί, ο οποίος διηύθυνε για πολλά χρόνια το Αρζαμάς-84, ένα επιστημονικό ινστιτούτο της Σοβιετικής Ενωσης – την απάντηση των Σοβιετικών στις αμερικανικές κινήσεις ενίσχυσης της πληροφορικής ασφάλειας των στρατιωτικών τους δικτύων. Η Τζούλια Ο’ Μπράιεν, πράκτορας της CIA, ο δρ Αλμπεριχ, οι πρόεδροι της Κίνας, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Ινδίας, του Πακιστάν και του Ισραήλ, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες κρατών εμπλέκονται σε ένα συναρπαστικό γεωπολιτικό θρίλερ που ξεδιπλώνει την ηλεκτρονική πραγματικότητα και τους κινδύνους που ελλοχεύουν για τον 21ο αιώνα.
Ο 40χρονος Γκι Φιλίπ Γκόλντσταϊν γεννήθηκε στο Παρίσι, σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων και εργάζεται ως αναλυτής σε θέματα πληροφορικής και διεθνούς πολιτικής στρατηγικής. Αρθρα του δημοσιεύονται τακτικά στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, είναι τακτικός ομιλητής στο παρισινό TEDx αλλά και στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, πάντα γύρω από θέματα πληροφορικής και κυβερνοπολέμου. Δέκα χρόνια έρευνας χρειάστηκε για να γράψει το «Βαβέλ ώρα μηδέν», πρώτο του μυθιστόρημα –πρώτο του βιβλίο– και η ιδέα του γεννήθηκε όταν συνειδητοποίησε ότι ζούμε στην εποχή που μπορεί να κερδηθεί ένας πόλεμος χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα. Το «Βαβέλ ώρα μηδέν» είναι καταιγιστικό, κάθε κεφάλαιο σε μεταφέρει από τη Ρωσία στην Ταϊβάν, από την Αμερική στην Κίνα και τη Γαλλία, και από επίσημες διπλωματικές συναντήσεις σε παρασκηνιακές συμφωνίες. Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Ολα όσα συμβαίνουν, όλα όσα βιώνουν οι ήρωες του Γκόλντσταϊν θα μπορούσαν να είναι πέρα ώς πέρα αληθινά.
Οι παρακολουθήσεις αρχηγών κρατών που τα τελευταία χρόνια έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οι αποκαλύψεις ομάδων χάκερ, το WikiLeaks, ο Εντουαρντ Σνόουντεν, δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια να αποκλείσουμε ως πιθανότητα αυτό που περιγράφει ο Γκόλντσταϊν: Ενα πληροφορικό παλιρροϊκό κύμα που βραχυκυκλώνει τους υπολογιστές, βυθίζοντας τον πλανήτη σε ένα τρομακτικό μπλακ άουτ, μια πληροφορική Αποκάλυψη για τον 21ο αιώνα. Με το «Βαβέλ ώρα μηδέν», ο Γκόλντσταϊν εκφράζει την αγωνία του για έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο ασταθής, με τις ισορροπίες μεταξύ των ισχυρών του πλανήτη να είναι μια εξαιρετικά δύσκολη, εύθραυστη και λεπτή διαδικασία. Είναι ένα βιβλίο με αμείωτη ένταση, εκπληκτική αφήγηση, που περιγράφει μια πραγματικότητα ίσως καλύτερα απ’ ό,τι θα μπορούσε να κάνει μια ανάλογη μελέτη. Ιδανικό ανάγνωσμα για το καλοκαίρι.