Πέρα από τον κοσμικό ορίζοντα, ο δρόμος είναι γεμάτος άστρα

Πέρα από τον κοσμικό ορίζοντα, ο δρόμος είναι γεμάτος άστρα

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές και έξω σουρουπώνει, θυμάμαι αυτό που διδάσκει η επιστήμη: ο νυχτερινός ουρανός δεν έχει κανένα δικαίωμα να είναι σκοτεινός. Για την ακρίβεια, θα έπρεπε να είναι φωτεινότερος ακόμη και από όσο είναι κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στην πραγματικότητα, ο ουρανός θα έπρεπε να είναι διαρκώς τόσο λαμπρός, ώστε να μην έχει σημασία αν ο Ηλιος έχει ανατείλει.

Αλλά το σύμπαν δεν υπήρχε ανέκαθεν, και έτσι το φως από τους πολύ απομακρυσμένους γαλαξίες δεν είχε αρκετό διαθέσιμο χρόνο για να φτάσει σ’ εμάς. Αν η Μεγάλη Εκρηξη συνέβη πριν από 15 δισεκατομμύρια χρόνια, οι γαλαξίες που βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη από 15 δισεκατομμύρια έτη φωτός είναι αόρατοι σε εμάς διότι το φως τους ακόμη ταξιδεύει, δεν μας έχει φτάσει. Από αυτή τη σκοπιά, μπορούμε να πούμε ότι η πραγματική απόδειξη ότι συνέβη η Μεγάλη Εκρηξη είναι ότι υπάρχει η νύχτα.

Υπάρχουν λοιπόν ορίζοντες και στο Διάστημα. Θέλω να πω, υπάρχει ένα είδος ορίζοντα στο Διάστημα πέραν του οποίου δεν θα μπορέσουμε ποτέ να δούμε. Ο εν λόγω κοσμικός ορίζοντας οριοθετεί αυτό που ονομάζεται ορατό σύμπαν. Δεν πρόκειται για ένα πραγματικό όριο βέβαια. Εχει να κάνει με το γεγονός ότι το σύμπαν έχει ένα συγκεκριμένο σημείο αρχής και το φως απαιτεί συγκεκριμένο χρόνο για να φτάσει σ’ εμάς, όπως είδαμε.

Παρηγορούμαστε όταν με τη φαντασία μόνο προσπαθούμε να υποθέσουμε τι μπορεί να συμβαίνει πέρα από το ορατό σύμπαν. Αναπτύσσουμε θεωρίες. Οι μισές –ή και οι περισσότερες από τις μισές– καταρρίπτονται λίγο μετά. Μένουν απλώς θεωρίες ή εκπίπτουν σε εικασίες. Δικές μας προβολές πάνω σε κάτι ξένο, μακρινό. Ομως ένα πράγμα δεν αλλάζει: η ασίγαστη περιέργεια του ανθρώπου να υψωθεί λίγο περισσότερο και να κοιτάξει πάνω από τη μάντρα που περιχαρακώνει τον κόσμο μέσα στον οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε. Να λαθροκοιτάξει αρχικά το άγνωστο και στη συνέχεια να υπερπηδήσει το φράκτη της «παιδικής ηλικίας» και να ανοιχτεί παραπέρα. Να υπερβεί το αδύνατον και να καταστήσει το ανέφικτο εφικτό.

Πρόσφατα η NASA εκτόξευσε το διαστημόπλοιο «Ωρίων» που, όπως οι πρώτοι «Απόλλωνες» προετοίμασαν το έδαφος για την προσσελήνωση, έτσι και τώρα προετοιμάζεται επανδρωμένη αποστολή που αναμένεται να πραγματοποιηθεί τη δεκαετία του 2020, με στόχο, για πρώτη φορά μετά το 1972, ο άνθρωπος να ξεφύγει από τον τροχιά της Γης.

Στην πραγματικότητα, η ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο. Ακόμη κι αν βυθίζεται σε κρίσεις και συγκρούσεις, ο δρόμος ανοίγεται μπροστά της. Και είναι γεμάτος άστρα

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή