Ο Μίλο Μανάρα και τα pin up κορίτσια του

Ο Μίλο Μανάρα και τα pin up κορίτσια του

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα τραγικά γεγονότα στο Σαρλί Χεμπντό έφεραν στον νου μια παλιά μεγάλη αγάπη: τον Μίλο Μανάρα, ο οποίος έσπευσε τις πρώτες μέρες μετά το χτύπημα να φιλοτεχνήσει ένα πολύ τρυφερό σχέδιο αφιερωμένο στον φίλο του, τον αδικοσκοτωμένο Βολινσκί. Αυτό μου άνοιξε την όρεξη να ξαναθυμηθώ τον Μανάρα και στην αρχή, σκέφτηκα να ανατρέξω στο κλασικό «Κουμπί της», ύστερα στους «Βοργίες» του, όμως τελικά προτίμησα το υπέροχο άλμπουμ «Pin Up XXX», το οποίο περιέχει εικόνες και από τα μεγάλα του έργα, κυρίως όμως αποτίνει φόρο τιμής σε μια πολύ συγκεκριμένη τέχνη που άνθησε στην Αμερική γύρω στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αμέσως μετά.

Πώς ορίζεται το κορίτσι Pin Up; Φωτομοντέλο του οποίου οι φωτογραφίες πωλούνταν μαζικά, η κάθε μία χωριστά ή δημοσιευμένες σε ανδρικά περιοδικά της εποχής. Pin Up Girl θεωρούνταν επίσης τα σχέδια και οι ζωγραφιές γυναικών σε αυτό ακριβώς το ύφος και την πόζα. Υπάρχει ολόκληρη σχολή καλλιτεχνών που φιλοτέχνησαν τέτοιες οπτικές λιχουδιές, με το όνομα του Αλμπέρτο Βάργκας να φιγουράρει ως το πλέον αντιπροσωπευτικό. Η ετυμολογία του όρου παραπέμπει στα ημερολόγια τοίχου (καρφωμένα πάνω στον τοίχο, pinned-up on the wall) ή σε μεμονωμένες φωτογραφίες, επίσης καρφωμένες (ή κολλημένες) σε κάποιον τοίχο. Επίσης, πολύ σημαντικό: τα Pin Up δεν ήταν πορτρέτα. Στις φωτογραφίσεις και τις ζωγραφιές αυτές δεν είναι μόνον το πρόσωπο που μετράει αλλά, πρώτα και κύρια, το κορμί – κυρίως τα πόδια, με ή χωρίς καλσόν (γι’ αυτό και ο Μανάρα δίνει το δικό του ρεσιτάλ – τα κορίτσια του είχαν πάντοτε υπέροχα πόδια). Ακόμα: οι φωτογραφίες αυτές μπορεί να θεωρούνται προοίμιο της πορνογραφίας, ωστόσο, το γυμνό είχε πολύ συγκεκριμένους περιορισμούς (τους οποίους δεν ακολουθεί ο φίλος μας από την Ιταλία…).

Το ιστορικό περιοδικό Esquire κατέχει ειδική θέση στην ιστορία των Pin Up κοριτσιών. Κυκλοφόρησε το 1933 ως περιοδικό μόδας, απευθυνόμενο στις ανώτερες τάξεις, κυρίως των καλλιεργημένων ανδρών. Στο δεύτερο τεύχος του δημοσίευσε το σχέδιο ενός τέτοιου κοριτσιού, το Petty Girl, φιλοτεχνημένο από τον καλλιτέχνη Τζορτζ Πέτι. Τι το ξεχωριστό είχε; α-τε-λεί-ω-τα πόδια – δυσανάλογα προς το υπόλοιπο σώμα. Το Petty Girl άντεξε έως το 1941, όταν ένας άλλος καλλιτέχνης ανέλαβε, ο περίφημος Αλμπέρτο Βάργκας, ο οποίος δημιούργησε το θρυλικό Varga Girl.

Τα κορίτσια του Βάργκας μοιάζουν σαφώς πιο αθώα από εκείνα του Μανάρα, τόσο εκείνα όμως όσο και τα πιο πρόσφατα του σπουδαίου Ιταλού κατέχουν τη δική τους ξεχωριστή θέση μέσα στην υπέροχη, απελευθερωτική σφαίρα του άσεμνου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή