Χρήστος Τσιόλκας
«Μπαρακούντα»
εκδ. Ωκεανίδα
μφρσ. Αννα Παπασταύρου σελ. 592
Είναι ήδη πολλοί αυτοί που παρακολουθούν κάθε Τρίτη από τον Alpha, την αμερικανική σειρά του ΝΒC «Το χαστούκι» – βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του ελληνικής καταγωγής Αυστραλού συγγραφέα Χρήστου Τσιόλκα.
Κεντρικός του ήρωας, και εν μέρει αφηγητής -σε πρώτο πρόσωπο- είναι με τα λόγια του φίλου του «ο Ντάνι Κέλι, ο Ψυχάκιας Κέλι, ο Ντάνι δε Γκρικ, ο Ελληνας, ο Ντίνο, ο Νταν, ο Μπαρακούντα…».
Ο Νταν, με μητέρα κομμώτρια (από την Ελλάδα) και πατέρα φορτηγατζή (από τη Σκωτία), δεν θα μπορούσε ποτέ να φοιτήσει εκεί, αν τα προσωπικά του ρεκόρ στην πισίνα δεν του είχαν εξασφαλίσει και την ανάλογη υποτροφία. Στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον του κολεγίου, με τις συνήθεις ταξικές διακρίσεις και την υπεροψία των εύπορων σπουδαστών του, ο Ντάνι θα νιώσει σαν ψάρι έξω από το νερό και σταδιακά θα απολέσει όλα τα προσόντα που τον οδήγησαν εκεί. Η αποτυχία του όμως στους προκριματικούς για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και προπάντων η ανάρμοστη συμπεριφορά του μετά την ήττα, θα τον οδηγήσουν εκτός αθλητισμού. Ηττημένος θα επιστρέψει στο δημόσιο σχολείο για να αντιμετωπίσει τη χλεύη, την περιφρόνηση, την καταδίκη. (Ούτε οι όμοιοί του δεν του συγχωρούν ότι απέτυχε).
Οπως ένα μπαρακούντα που οσμίζεται τον κίνδυνο και επιτίθεται αστραπιαία, έτσι κι ο Ντάνι θα αντιδράσει βίαια, θα συλληφθεί και θα φυλακιστεί. Η εμπειρία της φυλακής θα κλονίσει όλες του τις βεβαιότητες και αρχίζοντας πάλι από το μηδέν, μακριά πια από τον υγρό στίβο, θα προσπαθήσει να συμφιλιωθεί με τον οικογενειακό του περίγυρο, τις ρίζες του και τον αιρετικό ερωτισμό του, που απαρνήθηκε εγκλωβισμένος στην εικόνα του υδρόβιου «πολεμιστή».
Ο Ντάνι, ως προς τις ιδέες του, μας θυμίζει αμυδρά τον Ισαάκ, τον ομοφυλόφιλο Αυστραλό, που ταξιδεύει το 2004 στη «Νεκρή Ευρώπη», επισκεπτόμενος αρχικά την πατρίδα των γονιών του, την Ελλάδα, που εκείνη την εποχή καθρεφτιζόταν αυτάρεσκα στην Ολυμπιακή της βιτρίνα, δίχως να νοιάζεται για το υπόλοιπο σαθρό οικοδόμημα.
Και των δυο, η αποκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά, συνδυάζεται με την ολοκληρωτική αμφισβήτηση της προγονικής ταυτότητας και τον επανακαθορισμό της σε ένα νέο πλαίσιο ανοχής της διαφορετικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Ο Ντάνι, μετά την αποφυλάκισή του θα ταξιδέψει ώς τη γενέθλια γη του πατέρα του, τη Σκωτία, μα απαντήσεις στα υπαρξιακά ερωτήματά του δεν θα βρει ούτε εκεί.
Με το αισθητήριο του δόκιμου συγγραφέα, ο Χρήστος Τσιόλκας, αντιλαμβάνεται εγκαίρως ότι η κατά μέτωπον επίθεση, η ρήξη με το παρελθόν, η προσφυγή στην πολιτική καταγγελία, έχουν στη λογοτεχνία και τα όριά τους. Η εγγύτητα της τραγωδίας του καθημερινού ανθρώπου προϋποθέτει την απόσταση που μας χαρίζει ο μύθος, για να παραφράσουμε τον Πίτερ Μπρουκ. Ετσι ο εριστικός και εμπαθής Ντάνι, θα βρει τη λύτρωση όταν αποφασίσει να προσεγγίσει τους πιο αυστηρούς κριτές του, τα αδέλφια και τους γονείς του, με το συναίσθημα πρωτίστως, αδιαφορώντας για το πολιτικά ή κοινωνικά ορθό.