Θλιμμένη ρούμπα πάνω στην άμμο

Θλιμμένη ρούμπα πάνω στην άμμο

2' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«​​Δεν το καταλαβαίνω. Γνωρίζει μια κοπέλα η οποία μπορεί να του προσφέρει μια νέα ζωή κι αυτός τη διώχνει μακριά;», ρωτάει η Κλαούντια. «Είναι επειδή δεν πιστεύει πια σε αυτή τη νέα ζωή», απαντά ο Γκουίντο. «Είναι επειδή αυτός δεν ξέρει πώς ν’ αγαπήσει», σχολιάζει η Κλαούντια. «Είναι επειδή δεν μπορεί μια γυναίκα να αλλάξει έναν άνδρα», τονίζει ο Γκουίντο. «Είναι επειδή αυτός δεν ξέρει πώς ν’ αγαπήσει», επαναλαμβάνει η Κλαούντια. «Και είναι επειδή, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, δεν αντέχω να ξεφουρνίσω για μια ακόμη φορά ένα σωρό ψέματα», ξεσπαθώνει ο Γκουίντο. «Είναι επειδή αυτός δεν ξέρει πώς ν’ αγαπήσει», επιμένει η Κλαούντια, η οποία έχει και τον τελευταίο λόγο στη συζήτηση για την ιστορία της νέας ταινίας του Γκουίντο, στην οποία υποτίθεται ότι θα είναι πρωταγωνίστρια.

Ο κύριος Γκρι είδε για πρώτη φορά το «8 1/2» (1963) του Φελίνι όταν ήταν είκοσι πέντε ετών. Μεγαλώνοντας, λέει, τον αγγίζει ακόμα περισσότερο ο μπλοκαρισμένος σκηνοθέτης Γκουίντο Ανσέλμι (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι). «Κοίτα τους στη φωτογραφία, κάτω απ’ το σημείωμα», λέει ο κύριος Γκρι, «πώς ο Γκουίντο χορεύει με τη γυναίκα των ονείρων του την Κλαούντια» (την οποία υποδύεται μια πανέμορφη Κλαούντια Καρντινάλε).

Παντρεμένος ο Γκουίντο, και με μία ερωμένη στη ζωή του, ανακαλύπτει μια όαση στην έρημο της μεσήλικης κρίσης του στο πρόσωπο της Κλαούντια. Quando sei bella, της λέει. Πόσο όμορφη είσαι. Κι όσο περισσότερο κυνηγάει τη νέα ιστορία που θέλει να αφηγηθεί τόσο περισσότερο αυτή του ξεγλιστρά μέσα από τα χέρια και ο ίδιος χάνεται μέσα σε μνήμες και όνειρα της παιδικής ηλικίας. «Οταν πρωτοείδα την ταινία, είχα αφεθεί στην ομορφιά των εικόνων, των μορφών και της μουσικής του Νίνο Ρότα, ούτε που είχα υποψιαστεί το βάσανο του Γκουίντο. Τώρα πια στέκομαι στην ιστορία, όχι στις εικόνες, αλλά στη σύνθεση των εικόνων και στον τρόπο με τον οποίο αναδεικνύει τον βασανιστικό μετεωρισμό του Γκουίντο, ένας χαρακτήρας πολύ μακριά από το “παλαιάς κοπής” στυλ του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Ο νουάρ άνδρας του Μίτσαμ ανήκει στην παλαιά σχολή του “ναι ή όχι”· ο φίλος μας ο Γκουίντο πελαγοδρομεί διότι είναι ένας άνδρας του “ναι και του όχι”. Τα θέλει όλα και δεν θέλει τίποτα―η Κλαούντια έχει δίκιο: έχει πνιγεί τόσο πολύ μέσα στον εαυτό του, που δεν μπορεί ν’ αγαπήσει».

Ο φίλος μας ο Γκουίντο―πόσο πιο συγγενείς του είμαστε συγκριτικά με το πρότυπο άνδρα του Μίτσαμ: τον λιγομίλητο, αγέρωχο, που ακόμα κι όταν πέφτει στην παγίδα της femme fatale δεν λιγοψυχεί μπροστά στην απώλεια, ενώ ο Γκουίντο το μόνο που σκέφτεται είναι η απώλεια. «Σε μια από τις αγαπημένες μου σκηνές», λέει ο κύριος Γκρι, «ο Γκουίντο θυμάται τον εαυτό του παιδί, να πληρώνει την πληθωρική, τρομακτική σχεδόν, πόρνη Σαρασίνα να του χορέψει ρούμπα πάνω στην καυτή θαλασσινή άμμο». Ο κύριος Γκρι βάζει να ακούσουμε τη θεσπέσια ρούμπα του Νίνο Ρότα. «Μια σκηνή γεμάτη μεσογειακό πάθος», σχολιάζει, «και συνάμα ένα ιδιότυπο πένθος: για να βρει τη νέα του ιστορία, ο μεγάλος Γκουίντο κηδεύει μέσα του τον μικρό Γκουίντο και η ρούμπα του Ρότα γίνεται ένα αισθησιακό, πένθιμο εμβατήριο».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή