Χθες, 8 Μαΐου, έκλεισαν εβδομήντα χρόνια από την επίσημη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, γνωστή και ως V-E Day, Victory in Europe (τον ερχόμενο Αύγουστο θα γιορταστεί και η λήξη του πολέμου στον Ειρηνικό, με την V-J Day, Victory in Japan). Μέρες που είναι, λοιπόν, θυμόμαστε τον πιο διάσημο Αμερικανό πολεμικό ανταποκριτή του Β΄ Παγκοσμίου, τον Ερνι Πάιλ (Ernie Pyle, 1900-1945). Ο Πάιλ, ήδη πεπειραμένος και παθιασμένος ρεπόρτερ όταν ξεσπάει ο πόλεμος, επιδίωξε την πολεμική ανταπόκριση με το που μπήκε η Αμερική στον πόλεμο, αρχές του 1942. Κάλυψε μερικές από τις πιο ιστορικές μάχες στο ευρωπαϊκό μέτωπο (Αντζιο, Νορμανδία, απελευθέρωση Παρισιού κ.ά.) κι έγινε αμέσως γνωστός για το άμεσο και προσιτό ύφος γραφής του και μέσα από ανταποκρίσεις που ελάχιστα είχαν να κάνουν με τις εκστρατείες εν γένει και με τους στρατηγούς αλλά με τον απλό μάχιμο. Αυτό τον κατέστησε ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσα στους μάχιμους άνδρες των ΗΠΑ. Οι ανταποκρίσεις, τα ρεπορτάζ και γενικά οι ιστορίες του Πάιλ θεωρούνται σήμερα κλασικές, διδάσκονται σε σχολές δημοσιογραφίας στην Αμερική, ενώ έχουν μεταφερθεί και σε κόμικς. Τα κείμενά του αυτά χωρίζονται σε τέσσερις τόμους («Ernie Pyle In England», «Here Is Your War», «Brave Men» και «Last Chapter»). Η επιρροή που άσκησε ήταν τέτοια, που, όταν έγραψε ότι ο στρατιώτης του Πεζικού είναι μισθολογικά ριγμένος συγκριτικά με τους αεροπόρους, το Κογκρέσο πέρασε νόμο με αύξηση δέκα δολαρίων στους πεζούς της γραμμής των πρόσω (η συγκεκριμένη νομοθεσία αποκαλούνταν «Ο νόμος του Ερνι Πάιλ»). Χαρακτηριστικά, ο Πάιλ έγραψε ότι το αντίστοιχο του «flight pay» (πτητικό επίδομα) που έπαιρναν οι ιπτάμενοι θα έπρεπε να είναι το «fight pay» (επίδομα μάχης) του πεζού στρατιώτη –ή αλλιώς, του «σκυλομούρη» (dogface), όπως αποκαλούνταν τρυφερά μεταξύ τους οι άνδρες του Πεζικού.
Δυστυχώς, ο Πάιλ «έπεσε υπέρ του καθήκοντος», σαν απλός πεζικάριος: βρήκε τον θάνατο σε μια νησίδα κοντά στην Οκινάουα του Ειρηνικού, στις 18 Απριλίου του 1945, όταν το τζιπ στο οποίο επέβαινε δέχθηκε πυρά ιαπωνικού πολυβόλου. Οι τελευταίες λέξεις του Πάιλ ήταν προς τους συντρόφους του: «Είστε καλά;». Η ριπή τον βρήκε στο κεφάλι και τον άφησε στον τόπο.
Ο Ερνι Πάιλ θάφτηκε με τιμές, φορώντας το κράνος του, ανάμεσα σε πεσόντες στρατιώτες και είναι ο μοναδικός Αμερικανός πολίτης που σκοτώθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο, ο οποίος παρασημοφορήθηκε με την πολύ σημαντική Πορφυρή Καρδιά. Η δε σορός του παρέμεινε στην Οκινάουα έως και την παράδοση της νήσου στους Ιάπωνες και σήμερα έχει μεταφερθεί στο Εθνικό Κοιμητήριο της Χαβάης.