Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Μετά το πτυχίο της στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών, μετακόμισε στη Χαλκίδα σε αναζήτηση του ρυθμού ζωής της επαρχίας. Τα τελευταία είκοσι χρόνια διδάσκει ως φιλόλογος σε γυμνάσια και λύκεια. Εχει ασχοληθεί με πολλών ειδών δημιουργικές δραστηριότητες στα σχολεία της –και όχι μόνο– σχετικά με το βιβλίο, τη λογοτεχνία, το θέατρο και την εκπαίδευση. Το πρώτο της βιβλίο «Αλίπλοος Ουρανός» (εκδόσεις Γαβριηλίδη), συλλογή ποιημάτων, κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Πλάι στο κρεβάτι μου, πάνω στο κρεβάτι μου, κάτω από το κρεβάτι μου. Βιβλία βρίσκονται παντού. Ας αναφέρω κάποια ενδεικτικά. Την «Πολιτεία» του Πλάτωνα (έχει μόνιμη θέση). Τα «Κβαντικά Παράδοξα» του Τζιμ Αλ-Καλίλι. Τη «Θαλασσινή Ωδή του Αλβαρο ντε Κάμπος» του Φερνάντο Πεσόα. «Τα παράξενα που δεν ξεχνάμε» του Κωστή Γκιμοσούλη. Το «Κλινικά απών» της Χλόης Κουτσουμπέλη.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Η Αλίκη της Χώρας των Θαυμάτων του Λουίς Κάρολ. Να περιδιαβώ πολλαπλές εκδοχές της πραγματικότητας, να ταξιδέψω στο αλλόκοτο και να επιστρέψω στο φως με το όνειρο ζωντανό.
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με τον Οδυσσέα Ελύτη. Να μιλήσουμε στο «όνομα της φωτεινότητας και της διαφάνειας». Να πιούμε σαντορινιό κρασί στην αναγκαιότητα της ποίησης. Να αναζητήσουμε την αλήθεια που κρύβεται «όπως τα φύκια μέσα στους βυθούς των θαλασσών».
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
«Ο Καθεδρικός Ναός», του Ρέιμοντ Κάρβερ, για το πνιγηρό της ματαιοπονίας του σύγχρονου ανθρώπου. Δεν κατάφερα να το διαβάσω μέχρι τέλους.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Ο «Αγγελος της Στάχτης» της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου, για το άχρονο της ανθρώπινης ψυχής και την απελευθερωτική δύναμη της αγάπης. Η συγκίνηση παραμένει ακέραια όσες φορές κι αν το διαβάζω.
Τα διαβάσματά σας πόσο έχουν επηρεάσει τον τρόπο γραφής σας;
Οι σχέσεις μου με τα βιβλία είναι πάντα σχεδόν ερωτικές. Τα ζω και τα αναπνέω, είτε θετικά είτε αρνητικά. Οι στιγμές μάλιστα που συνειδητοποιώ στα γραπτά μου τη συνομιλία μου με συγγραφείς άλλης εποχής ή σύγχρονης, είναι αποκαλυπτικές και συχνά διασκεδαστικές.
Η επαφή με τη νέα γενιά με ποιον τρόπο τροφοδοτεί τα προσωπικά σας γραπτά;
Ζω καθημερινά τη νέα γενιά, ως μητέρα εφήβων, καθηγήτρια γυμνασίων και λυκείων, και αναγνώστρια της νέας γενιάς λογοτεχνών. Συχνά νιώθω ότι οι απορίες, οι φόβοι και τα όνειρα της νεότητας της εποχής μου με συγκινούν και με προκαλούν. Με οδηγούν στην ανάγκη να ανταποδώσω το άγγιγμα είτε με εναλλακτικούς τρόπους θέασης, είτε θέτοντας ερωτήματα, είτε προσφέροντας δρόμους παραμυθίας μέσα από τον προσωπικό μου τρόπο γραφής.
Τι σας κάνει να χαλαρώνετε, να ονειρεύεστε και να ελπίζετε;
Η θάλασσα με χαλαρώνει. Η ποίηση μού δίνει το όνειρο. Η ελπίδα μού χαρίζεται μέσα από τα μάτια ενός εφήβου.