Είχε μιαν ιδιαιτερότητα η παρουσία του Αμερικανού συγγραφέα Ντον Ντελίλο στην Αθήνα: η ρητή παράκληση εκ μέρους του να μη φωτογραφηθεί ούτε να βιντεοσκοπηθεί η εκδήλωση που έλαβε χώρα στη Στέγη την περασμένη Τετάρτη, όπως επίσης να μην υπάρξει απευθείας μετάδοση μέσω Διαδικτύου (live streaming).
Καμία σχέση με τον «χαλαρό» Πολ Οστερ, ο οποίος είχε και αυτός εμφανιστεί στη Στέγη περίπου ενάμιση χρόνο πριν. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, πέρα από τα ταυτόχρονα με τη ζωντανή συζήτηση ποσταρίσματα πάνω στις απαντήσεις που έδινε ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Νέας Υόρκης», πολύ προτού ολοκληρωθεί η εκδήλωση, τα κοινωνικά δίκτυα πλημμύρισαν από φωτογραφίες του συγγραφέα επί σκηνής όπως και αμέσως μετά, από το φουαγιέ της Στέγης, όπου ο Οστερ υπέγραφε αντίτυπα. Στην περίπτωση του Ντελίλο, πρέπει όλη η κατάμεστη «πλατεία» της Κεντρικής Σκηνής της Στέγης να στήθηκε στην ουρά για να πάρει ένα αυτόγραφο από τον 80χρονο συγγραφέα. Ηταν πράγματι εντυπωσιακή εικόνα αυτή και, ωστόσο, ούτε και από εκεί υπήρξε το παραμικρό φωτογραφικό τεκμήριο, σε απόλυτη εναρμόνιση με τις επιθυμίες του.
Αυτό που ακολούθησε της εκδήλωσης Ντελίλο ήταν μια παράξενη σιωπή, από αυτές που είχαμε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια, όταν ο καθένας μας έμαθε να λειτουργεί ως ερασιτέχνης ρεπόρτερ σημαντικών ή ασήμαντων συμβάντων της ζωής του. Για λίγο, επιστρέψαμε στην όχι και τόσο μακρινή (μα πρόωρα ξεχασμένη) εποχή κατά την οποία περιμέναμε να δούμε τα σχετικά ρεπορτάζ στις εφημερίδες της επομένης.
Βεβαίως, είχαν προηγηθεί κάποιες ενημερωτικές ιστοσελίδες – όλες όμως διανθισμένες με πορτρέτα του συγγραφέα από άλλες φάσεις της ζωής του. Ετσι, όσοι βρέθηκαν στη Στέγη ήταν σαν να παρακολούθησαν μια σπάνια, μοναδική θεατρική παράσταση που δεν καταγράφηκε ποτέ σε εικόνα. Εγινε και χάθηκε.
Κάποιος νεότερος θα μπορούσε να πει πως ήταν «σα να μη συνέβη ποτέ η εκδήλωση», ακριβώς επειδή επικράτησε αυτή η αλλόκοτη απουσία εικόνων στο Διαδίκτυο. Εννοείται πως ποσταρίσματα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μπορούσαν να γίνονται εφόσον δεν συνοδεύονταν από φωτογραφίες. Στο μέτρο που μπορώ να γνωρίζω, δεν συνέβη κάτι τέτοιο παρά μόνον την επόμενη ημέρα. Εχει ενδιαφέρον όλο αυτό, ακριβώς επειδή σχετίζεται με έναν συγγραφέα το έργο του οποίου αφορά την παντοδυναμία της εικόνας και την καταλυτική επίδραση της τεχνολογίας στην αναδιαμόρφωση της αντίληψής μας γύρω από το τι εστί πραγματικό. Οπως παρατήρησε και ο ίδιος ο Ντον Ντελίλο την περασμένη Τετάρτη: «Αυτά που μας επιτρέπει η τεχνολογία να κάνουμε είναι αυτά που στο τέλος γινόμαστε»…