Ο Θανάσης Καβαλλιεράτος γεννήθηκε το 1986 στην Κεφαλονιά. Από το 2004 έζησε στην Αθήνα και στη Σύρο για σπουδές, που τελικά δεν ολοκληρώθηκαν. Ασχολείται με τη συγγραφή από μικρή ηλικία. Εχουν κυκλοφορήσει οι ποιητικές συλλογές «Η φθηνή ζωή της Ιωάννας Ι.» (Αλεξάνδρεια, 2009), «Το ημερολόγιο ενός άλλου» (Αλεξάνδρεια, 2012), «Το άσπρο βιβλίο» (Αλεξάνδρεια, 2014) και η πιο πρόσφατη «π=3,14 μια άλλη πλευρά» (Αλεξάνδρεια, 2016).
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Αυτόν τον καιρό διαβάζω το «Τρυφερή είναι η νύχτα» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ (εκδ. Ηριδανός). Στο κομοδίνο μου υπάρχει το «Βιβλίο του ελέους» του αγαπημένου Λέοναρντ Κοέν (εκδ. Περισπωμένη) που μόλις ολοκλήρωσα, ενώ βρίσκονται ακόμη δύο βιβλία, στα οποία ανατρέχω συχνά: τα «Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου» του Ρολάν Μπαρτ (εκδ. Κέδρος) και το «Βιβλίο της ανησυχίας» του Φερνάντο Πεσσόα (εκδ. Αλεξάνδρεια).
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Μόρις Μπέντριξ από το «Τέλος μιας σχέσης» του Γκράχαμ Γκριν για το πάθος και την αφοσίωσή του σε μια εμμονή.
Με ποιον ποιητή θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με τον Γιώργο Σεφέρη. Πιστεύω πως θα ήταν ένας ενδιαφέρων και ευγενικός συνδαιτυμόνας.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Μάλλον κανένα. Συνήθως –από ένστικτο– επιλέγω βιβλία που μου αρέσουν. Αν κάποιο βιβλίο υποπτεύομαι ότι μπορεί να με κάνει να θυμώσω, προτιμώ να μην το διαβάσω.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Το «Αυτό είν’ όλο» του πρόσφατα χαμένου Τζέιμς Σόλτερ για τη βαθιά και ώριμη κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Τους «Αδελφούς Καραμάζοβ» του Ντοστογιέφσκι. Αν και σύντομα πιστεύω να το ξεκινήσω.
Εχει κάποια κρυφή σημασία ο μαθηματικός τίτλος στην τελευταία σας ποιητική συλλογή;
Το π είναι μια ρομαντική ιδέα, είναι μια επινοημένη σταθερά. Το βιβλίο μου αναφέρεται επίσης σε μια πρώην φοιτήτρια του Μαθηματικού.
Είδατε την προβολή νέων Ελλήνων ποιητών στον Guardian; Αν ναι, πώς σας φάνηκε;
Η ποιητική παραγωγή στη σύγχρονη Ελλάδα, από όσο είμαι σε θέση να ξέρω, είναι πολύ ανομοιογενής και εν τέλει κάθε ποιητής εκπροσωπεί τον εαυτό του. Σε κάθε προσπάθεια προβολής μιας δουλειάς προς τα έξω, πάντως, δεν βρίσκω κάτι το αρνητικό.
Εχετε fb, twitter κ.τ.λ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω facebook, twitter όχι. Αν και κάποιες φορές λειτουργεί ως ναρκωτικό, ούτε εμποδίζει ούτε εμπλουτίζει το γράψιμο. Για το διάβασμα αποτελεί σίγουρα πηγή ενημέρωσης.