Ο Μιχάλης Καστρινός γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1977. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι, όπου και εργάστηκε σε νομικά τμήματα τραπεζών και στο πανεπιστήμιο. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, εργάστηκε για μερικά χρόνια στη γενέτειρά του ως δικηγόρος και μεταφραστής, πριν εγκατασταθεί οριστικά με την οικογένειά του στις Βρυξέλλες. Το βιβλίο «Πες μου ποιος είναι ο εχθρός» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Πρόκειται για πολιτικό θρίλερ που μας μεταφέρει στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90, όπου υψηλόβαθμα στελέχη της υπηρεσίας πληροφοριών φέρνουν παράνομα στη χώρα άγνωστα άτομα από χώρες της Μέσης Ανατολής εν αγνοία της κυβέρνησης, ενώ η έρευνα που ακολουθεί μετατρέπεται γρήγορα σε αγώνα δρόμου για να προλάβει η κυβέρνηση τα τετελεσμένα που μπορούν να την οδηγήσουν σε πολιτική εξαφάνιση.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Το «Βίος και πολιτεία του Διονυσίου εκ Φουρνά» του Ζάχου Παπαζαχαρίου και μια συλλογή δοκιμίων του Ουμπέρτο Εκο (Inventing the enemy).
Ποιος ήρωας/ηρωίδα αστυνομικής λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ισως κάτι μεταξύ Πέπε Καρβάλιο, Μονταλμπάν και Χαρίτου. Γιατί είναι πάνω από όλα άνθρωποι και δεν χάνουν ποτέ το χιούμορ τους.
Με ποιον αστυνομικό (ή άλλο) συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος, με τον Αντρέα Καμιλέρι και τον Πέτρο Μάρκαρη· αλλά και με τον Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν και τον Μάικλ Ντίμπντιν, αν και είναι κομματάκι δύσκολο. Εκτός αστυνομικού, ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Με θυμώνει ο φετιχισμός με τη βία και το βασανισμένο ανθρώπινο σώμα στα σκανδιναβικά αστυνομικά μυθιστορήματα.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
«Η μητέρα του σκύλου» του Μάτεσι. Οσες φορές το διάβασα.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Δυστυχώς είναι πολύ περισσότερα από ένα. Θα μπορούσα να ξεκινήσω με τον Οδυσσέα του Τζόις.
Τελικά –για να παραφράσουμε τον τίτλο του βιβλίου σας– ποιος είναι εχθρός;
Καλό ερώτημα! Αραγε, χρειαζόμαστε πάντα κάποιον εχθρό;
Το μυθιστόρημά σας θα το χαρακτηρίζατε πολιτικό αστυνομικό μυθιστόρημα;
Νομίζω ναι. Αν και θα προτιμούσα, ίσως, τον χαρακτηρισμό πολιτικό θρίλερ.
Εχετε fb, twitter κτλ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Οχι. Ισως τα μέσα αυτά βοηθούν άλλους συγγραφείς. Για μένα πάντως, το γράψιμο (όπως και το άξιο του ονόματός του διάβασμα) απαιτεί απομόνωση, ηρεμία και κλειστό Διαδίκτυο.