500 λέξεις με τον Γιώργο Βέη

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Γιώργος Βέης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955 από Αιγαιονησιώτες. Πρέσβης. Είκοσι δύο βιβλία. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Δύο Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας, 2000 και 2010. Δύο βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών, ήτοι «Λάμπρου Πορφύρα» το 2008 και «Πέτρου Χάρη» το 2014, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2012 τού απονεμήθηκε ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος για τις υπηρεσίες του στον διπλωματικό κλάδο. Τον Ιούλιο του 2015 τοποθετήθηκε μόνιμος αντιπρόσωπος στην UNESCO: η δέκατη αποστολή του στο εξωτερικό. Προσφάτως κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «Για ένα πιάτο χόρτα», από τις εκδόσεις Υψιλον. Εκδίδεται αυτές τις ημέρες σε μετάφρασή του «Το βιβλίο των φανταστικών όντων» του Χόρχε Λουίς Μπόρχες από τον Πατάκη.

Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;

Τις «Βοστονέζες» του Χένρι Τζέιμς, την «Κρυφή πόρτα» του Αλέξη Πανσέληνου, τη «Σαλώμη» του Οσκαρ Ουάιλντ, τα «Στοιχειώδη σώματα» του Γιώργου Γώτη.

Ποιος ήρωας λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;

Ο Μιχαήλ Στρογκόφ. Για να επαληθεύσω την ακρίβεια της γραφής του Ιουλίου Βερν.

Με ποιον ποιητή θα θέλατε να δειπνήσετε;

Με τον Ανδρέα Κάλβο και τη σύζυγό του, τη Charlotte Augusta Wadams, κάπου κοντά στο σπίτι τους, στο Λάουθ της Αγγλίας. Το κρασί δικό μου, σαμιώτικο.

Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;

Το «Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων» του Ιάκωβου Φιλίππου Φαλμεράιερ.

Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;

«Ο αχός της εποχής» του Τζούλιαν Μπαρνς. Εξοχο.

Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;

Την «Αινειάδα» του Βιργίλιου.

Ταξιδιώτης, διπλωμάτης, συγγραφέας. Πώς διαπλέκονται όλ’ αυτά στη γραφή σας; Η έστω στο τελευταίο, το «Για ένα πιάτο χόρτα»;

Η γραφή: ο συνδετικός κρίκος, ο μίτος της Αριάδνης. Ολα συγκλίνουν στον στίχο, στην παράγραφο, προκειμένου να διασωθούν. Να μην πέσει τίποτα κάτω, στο έδαφος της λησμονιάς. Οσα μας δίνουν τα ταξίδια μας στα εσωτερικά και εξωτερικά τοπία: απλώς πολύτιμα. Η πρόσφατη συλλογή μου συνιστά εγκόλπιο απομνημόνευσης κρίσιμων στιγμών καταύγασης.

Ελληνας, άνθρωπος του κόσμου ή και τα δύο αυτά μαζί;

Το ένα οδηγεί στο άλλο. Σε μιαν ενότητα καθαρά ελληνοκοσμοπολιτική. Δεν υπάρχει εναντίωση, αλλά ευεργετική σύνθεση. Είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου επιφυλάξει η μοίρα.

Εχετε fb, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;

Το χρησιμοποιώ όταν πραγματικά τα χρειάζομαι. Εργάζονται για μένα. Δεν έχω, όμως, πάψει να στέλνω χειρόγραφες επιστολές. Πηγαίνω στα ταχυδρομεία για να αγοράσω γραμματόσημα. Οπως ακριβώς κάνει κι ο φίλος μου, ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή