Αυτός ο Αύγουστος, που είναι Αύγουστος Ολυμπιακών Αγώνων, ξαναζεσταίνει τις μνήμες και προκαλεί νέα δημοσιεύματα. Στη Γαλλία έχει προβληθεί αρκετά μια νέα έκδοση για τον Σπύρο Λούη, που έγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Philippe Jaenada. Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος, «Spiridon Superstar», γιατί παρουσιάζει σε ένα σύγχρονο, ευρύ κοινό την «άγνωστη» ιστορία του Μαρουσιώτη νερουλά και τη μέθη των Ελλήνων της εποχής με αυτή την επιτυχία. Η έκδοση είναι εικονογραφημένη και το γαλλικό περιοδικό L’ Express την προέβαλε στο τεύχος της 3ης Αυγούστου, σημειώνοντας στον υπότιτλο «…μαθαίνουμε ωραίες ιστορίες». Η αφήγηση μας πηγαίνει στην πιο αθώα εποχή του ερασιτεχνισμού στον αθλητισμό και ειδικά ο Μαραθώνιος του 1896 μας άφησε πολλές ιστορίες. Ο Λούης μόλις και μετά βίας προκρίθηκε στον τελικό μαζί με πολλούς ακόμη Ελληνες και ξένους δρομείς, όπως τον Αυστραλό Εντγουιν Φλακ (που ήταν από τα φαβορί, αλλά εγκατέλειψε πριν τερματίσει συγκρουόμενος με έναν Γάλλο) και τον Ούγγρο Γκιούλα Κέλνερ, που είχε σχετική πείρα σε μεγάλες αποστάσεις.
Στο γαλλικό βιβλίο γίνεται αναφορά στο σκάνδαλο του τερματισμού. Ο Κέλνερ κατέθεσε ένσταση και την κέρδισε, καθώς όπως ισχυρίστηκε ο Σπύρος Μπελόκας, που είχε τερματίσει τρίτος, είχε καλύψει μέρος της διαδρομής με κάρο! Ετσι, ο Κέλνερ κέρδισε την τρίτη θέση. Δεύτερος είχε τερματίσει ο Χαρίλαος Βασιλάκος και τέταρτος ο Ιωάννης Βρεττός.
Αλλά ο Σπύρος Λούης, σκληραγωγημένος από τον καθημερινό ποδαρόδρομο, είχε κάνει την έκπληξη. Σήμερα, πολλές ιστορίες από το 1896 έχουν έρθει στην επιφάνεια, είτε ως επίσημη είτε ως ανεπίσημη ιστορία. Υπάρχουν φορές που ο μύθος υπερνικά τα γεγονότα, αλλά ο Σπύρος Λούης υπήρξε πράγματι «σούπερ σταρ» και είχε δώσει υπέρμετρη χαρά στους συμπατριώτες του εκείνη την εποχή. Αυτό και μόνο είναι ένα επίτευγμα προσφοράς.