Ενας ερευνητικός άθλος είναι η μελέτη του αρχιτέκτονος, ερευνητή και συγγραφέα Βασιλείου Δαφνοπατίδη «Καραμανλίδικη Βιβλιογραφία (1718-1929)» (εκδόσεις Επτάλοφος, τηλ. 210-92.17.513, [email protected]). Τα καραμανλίδικα είναι η τουρκική γλώσσα με ελληνικούς χαρακτήρες και επινοήθηκε τον 18ο αιώνα για εκείνους τους Ελληνες της Μικράς Ασίας που ναι μεν είχαν σταδιακά ξεχάσει τη γλώσσα, αλλά διατήρησαν τη μνήμη της καταγωγής. Μερικά βιβλία που εκδόθηκαν στα καραμανλίδικα είχαν και κομμάτια στην ελληνική. Ηταν μία μορφή γλωσσικής αφομοίωσης αλλά και εθνικής αντίστασης. Ενα πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο από τη συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων από τον 18ο ώς τον 20ό αιώνα.
Η αναθεωρημένη έρευνα του κ. Β. Δαφνοπατίδη ξεκίνησε το 2011 και είχε σκοπό τη βιβλιογραφία όλων των ειδών των καραμανλίδικων βιβλίων. «Η προσπάθειά μου αυτή ήταν να εντοπίσω πόσα βιβλία (Ευαγγέλια, Ψαλμοί, προσκυνητάρια, λογοτεχνικά, κανονισμοί, αλφαβητάρια, λεξικά, επιστημονικά, μουσικά, ιστορικά, φιλοσοφικά, ημερολόγια και επιστολές) βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο και στα ελληνικά ιδρύματα της Κωνσταντινούπολης». Στην εκτενέσταστη έρευνά του σε πλήθος βιβλιοθηκών και συλλογών, ο κ. Β. Δαφνοπατίδης εντοπίζει 584 τίτλους και παραδίδει στους μελετητές έναν θησαυρό γνώσης σε πάνω από 400 σελίδες.