Μικροί απολογισμοί

56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κάθε μετακόμιση είναι ένας μικρός απολογισμός ζωής που μετριέται με κούτες αλλά κυρίως με αναμνήσεις. Την ώρα που προσπαθώ να στριμώξω όλο το έχειν μου μέσα στα κιβώτια, διαπιστώνω ότι τον μεγαλύτερο όγκο καταλαμβάνουν τα βιβλία μου.

Κατάλογοι εικαστικών εκθέσεων, μονογραφίες καλλιτεχνών, λογοτεχνία, Ιστορία, συγγράμματα από τις σπουδές μου. Ξεφυλλίζοντάς τα, νομίζω ότι η εντονότερη συγκίνηση είναι με τα πρώτα παιδικά αναγνώσματα, τα οποία αρνούμαι να αποχωριστώ. Προτού μάθω ακόμη να να ξεχωρίζω το αλφάβητο, σε ηλικία 5 ετών, η μητέρα μου αντί για παραμύθια μού διάβαζε τα βιβλία της Αλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή, με ελαφρές παραλλαγές για ό,τι θα μπορούσε να είναι δυσνόητο για την ηλικία μου. Θυμάμαι το «Καπλάνι της βιτρίνας», που είχε ένα μάτι γαλάζιο κι ένα μαύρο, τον «Μεγάλο περίπατο του Πέτρου», τον «Θείο Πλάτωνα».

Νομίζω ότι τα πιο καθοριστικά βιβλία στη ζωή μας δεν είναι εκείνα που απολαμβάνουμε ενήλικοι, αλλά αυτά που μας κάνουν να αγαπήσουμε την ανάγνωση όταν είμαστε μικροί. Και ως προς αυτό, πιστεύω ότι ανήκω σε μια τρομερά τυχερή γενιά που μεγάλωσε κυρίως με τις εικόνες που έφτιαχνε το μυαλό και όχι τόσο με τις «έτοιμες» της τηλεόρασης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή