Ο Κυριάκος Αθανασιάδης (Θεσσαλονίκη, 1963) είναι συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων και συνιδρυτής του διαδικτυακού ραδιοφώνου Αμάγκι (www.amagi.gr). Τελευταίο του βιβλίο είναι ο «Οδηγός συγγραφής. Πώς γράφουμε ένα μυθιστόρημα και τι πρέπει να αποφεύγουμε σε 50 κανόνες», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τα «Τρία στίγματα του Πάλμερ Ελντριτς» του Φίλιπ Κ. Ντικ (Κέδρος), το «Perfidia» του Τζέιμς Ελρόι (Κλειδάριθμος) και τα «Κορίτσια» της Εμα Κλάιν (Ψυχογιός).
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Ογκίστ Ντιπέν του Πόε. Αγαπώ τα αστυνομικά και κάποια στιγμή θα καταπιαστώ ενεργά με το είδος.
Με ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με τον Τζεφ Βάντερμιερ («Η τριλογία της Νότιας Ζώνης», Καστανιώτης), από τους κορυφαίους της επιστημονικής φαντασίας σήμερα.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Το «2666» του Ρομπέρτο Μπολάνιο (Αγρα), το πιο φλύαρο βιβλίο στην Ιστορία.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Η «Αγάπη μιας καλής γυναίκας» της Αλις Μούνρο (Μεταίχμιο).
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Προ τεσσάρων ετών είχα διοργανώσει ένα μαραθώνιο εικοσιτετράωρης ανάγνωσης του «Οδυσσέα», με μεγάλη επιτυχία μάλιστα. Τον άκουσα όλο λοιπόν. Αλλά δεν τον διάβασα.
Τι νέα από τον Amagi;
Μπήκαμε στην πέμπτη μας ραδιοφωνική χρονιά, και στη δεύτερη για το σάιτ. Ο Amagi έχει γίνει καιρό τώρα η δεύτερη φύση μας. Μεγαλώνει κάθε χρόνο, αλλά πλέον πρέπει να επεκταθεί ακόμη περισσότερο, να αγκαλιάσει και άλλους τομείς.
Πώς προέκυψε ο «Οδηγός συγγραφής»;
Ετρεχα κάθε ημέρα πέντε με δέκα χιλιόμετρα στην παραλία, εδώ στη Θεσσαλονίκη, για ένα διάστημα έξι μηνών, και για να μην τα παρατάω «διαλογιζόμουν» κάθε φορά πάνω σε έναν κανόνα. Ηταν πράγματα ήδη γνωστά σε μένα βέβαια, αλλά για πρώτη φορά τα έβαλα, τρέχοντας, σε μία τάξη. Επειτα έγραψα το βιβλίο. Υποθέτω πως ήταν ο τρόπος μου να πω σε κάθε ενδιαφερόμενο όσα έμαθα επί τριάντα χρόνια διαβάζοντας, επιμελούμενος και γράφοντας.
Είναι χρηστικό εργαλείο ή/και απόπειρα πρακτικού «αναστοχασμού» πάνω στην τέχνη της γραφής;
Και τα δύο. Επιχείρησα ακριβώς να κάνω το δεύτερο, αλλά πάνω σε απολύτως ορθολογικές βάσεις.
Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω, και ασχολούμαι ενεργά. Τα social media εννοείται, βέβαια, πως εμποδίζουν απολύτως και το γράψιμο και το διάβασμα. Για την ακρίβεια, είναι εχθροί τους. Είναι όμως απαραίτητα για σχεδόν οτιδήποτε άλλο. Είναι, εν πολλοίς, ο σύγχρονος αλφαβητισμός.