Η Κατερίνα Μαλακατέ έχει εκδώσει δύο βιβλία. Το τελευταίο της μυθιστόρημα, «Το Σχέδιο», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τον «Τσάρο της αγάπης και της τέκνο», Anthony Marra (Ικαρος), την «Ελένα», Joaquim-Maria Machado de Assis (Gutenberg), το «1915. Εθνικός Διχασμός», Γ. Μαυρογορδάτος (Πατάκης), τα «Περιστέρια στη χλόη», Wolfgang Koeppen (Κριτική), το «Ωστικό κύμα», Νίκος Δαββέτας (Πατάκης). «Ο Δυτικός κανόνας» του Χάρολντ Μπλουμ (Gutenberg) παραμένει πάντα στο κομοδίνο μου.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ξέρω ποια φοβάμαι μήπως γίνω: η Εμα Μποβαρί.
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Θα ήθελα να δειπνήσω με τον Τόμας Μπέρνχαρντ. Υποψιάζομαι πως εκείνος δεν θα συμμεριζόταν την επιθυμία μου. Η μισανθρωπιά του ήταν βασικό μέρος της γοητείας του.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Με θύμωσε «Η γραφή του κόσμου» του François Taillandier· είχα διαβάσει τόσα επαινετικά σχόλια για ένα μετριότατο βιβλίο.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Το «Confiteor» του Ζάουμε Καμπρέ (Πόλις). Ενα μυθιστόρημα που τα έχει όλα – φιλοσοφικό υπόβαθρο, λογοτεχνική αξία, αναφορές κι έναν ήρωα ερωτεύσιμο.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Δεν έχω διαβάσει τον «Οδυσσέα» του Τζ. Τζόυς. Τον έχω τελειώσει μία φορά, γύρω στα είκοσί μου, αλλά δεν τον έχω διαβάσει πραγματικά, όπως του πρέπει.
Το «Σχέδιο» θυμίζει φανταστική δυστοπία αλλά και τον πραγματικό εφιάλτη του καλοκαιριού του 2015 με το δημοψήφισμα. Τι προηγήθηκε;
Οσο περίεργο και αν φαίνεται, προηγήθηκε το βιβλίο. Το έγραφα από το 2011 έως και το 2015, και ήταν ήδη στον εκδοτικό οίκο για αξιολόγηση, όταν προέκυψε το δημοψήφισμα.
Τελικά, το «Σχέδιο» είναι μυθιστόρημα εναλλακτικής πολιτικής φαντασίας ή μπορεί να διαβαστεί και σαν θρίλερ;
«Το Σχέδιο» είναι μια κλασική πολιτική δυστοπία. Διαβάζεται και ως πολιτικό θρίλερ γιατί πραγματεύεται μια εναλλακτική πραγματικότητα πολύ κοντινή μας, χρονικά και τοπικά, ενώ η πλοκή του είναι έντονη. Περισσότερο διαβάζεται ως κοινωνικό μυθιστόρημα, γιατί πέρα από το πολιτικό φόντο, είναι ένα βιβλίο που αφορά την ανθρώπινη ύπαρξη, που ασχολείται με το πώς αντιδρούν διαφορετικοί άνθρωποι σε ακραίες καταστάσεις.
Εχετε Facebook, Twitter κ.τ.λ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω, και μάλιστα πολύ ενεργά. Στο διάβασμα με βοηθούν πολύ, η ιντερνετική παρέα με ανθρώπους που διαβάζουν άνοιξε μια καινούργια διάσταση στην αναγνωστική ζωή μου. Στο γράψιμο, όχι και τόσο. Είναι ευκολότερη η έρευνα, αλλά πολύ δυσκολότερο να συγκεντρωθείς. Για να γράψεις, πρέπει να αποσυνδεθείς.