Γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Νομικά. Εχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. Τελευταία κυκλοφορία: «Αντιχρονισμός», εκδ. Σμίλη, 2017.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τις «Μέρες» του Σεφέρη, οι οποίες στέκονται πλάι μου ως αποκάλυψη και παρηγοριά, το «Σύνδρομο αγοραφοβίας» του Παπαγιώργη, που όσο και να με πιάνει από τον λαιμό δεν το αφήνω και την τελευταία ποιητική συλλογή του Γιάννη Αντιόχου «Διάλυσις», του οποίου η γραφή έχει τις ρίζες της στους μεγάλους ποιητές.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Δεν νομίζω πως σκέφτηκα ποτέ να είμαι ήρωας λογοτεχνίας. Προτιμώ να τους παρατηρώ, να τους ζυγιάζω, να με εμπνέουν κι όχι να ταυτίζομαι με αυτούς στον απόλυτο βαθμό.
Με ποιον ποιητή θα θέλατε να δειπνήσετε;
Να δειπνήσω δύσκολο, αλλά σίγουρα θα έπινα ένα ποτό ή και περισσότερα με τον Νίκο Καρούζο στην υγειά της «θεογραφίας».
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Τα βιβλία δεν με θυμώνουν. Με απογοητεύουν ενίοτε και με αφήνουν ξεκρέμαστο μπροστά στις προσδοκίες μου. Από ψυχαναγκασμό, όμως, επιμένω να τα τελειώσω.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Δεν θα αναφέρω βιβλίο, αλλά ένα ποίημα που με συγκλόνισε τελευταία. Πρόκειται για τη «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Μιχάλη Γκανά. Η εξέλιξη του ποιήματος, η θεματική και ο ληκτικός του στίχος «να παρηγορηθούνε» δένει το στομάχι.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Ντροπή δεν νιώθω. Είναι αδύνατον να έχεις διαβάσει όλα τα κλασικά βιβλία. Στη διαδικασία της ανάγνωσης, άλλωστε, κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις.
Τι ακριβώς είναι ο «Αντιχρονισμός»; Μια μάχη με τον χρόνο άραγε;
Είναι μια μάχη στα όρια του χρόνου. Οχι με αυτόν. Είναι ο αγώνας του ανίσχυρου να έχει φωνή έναντι του ισχυρού, οδηγώντας τον, αν είναι δυνατόν, σε παύση.
«Δυο αναπνέουν,/ ο καθένας τους ματώνει», γράφετε στο ποίημα «Μεσοτοιχία». Ο έρωτας απαλύνει την ανελέητη ροή του χρόνου ή τελικώς μας ζορίζει ακόμα πιο πολύ;
Κι ο έρωτας κι ο χρόνος ζορίζουν. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά σε παραπλανούν εφησυχάζοντάς σε. Η μονάδα παραμένει ο κοινός τους τόπος.
Εχετε Facebook, Twitter κτλ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω Facebook και το σίγουρο είναι πως αποτελεί μεγάλο κίνδυνο απόσπασης της προσοχής και δεν νιώθω πως με βοηθάει με κάποιον τρόπο στη δημιουργική διαδικασία.