ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Των αγίων πάντων
εκδ. Γκοβόστη, σελ. 206
Διαρκή κουτσομπολιά, διαβολές, ουρλιαχτά, ξυλοδαρμοί, θάνατοι, αυτοκτονίες, απόπειρες αυτοκτονιών, εμφυλιοπολεμικά βασανιστήρια και αποτρόπαιες δολοφονίες. Είναι η ατμόσφαιρα που ζει ο νεαρός ήρωας του ποιητή Κώστα Παπαγεωργίου σε κάποια γειτονιά της αθηναϊκής δεκαετίας του ’50. Και δίπλα στην τρομοκρατία, την αλληλοεξόντωση και το αδελφοκτόνο μίσος, ο σκοτεινός ερωτικό πόθος και η σεξουαλική μύηση ενός αγοριού που μόλις μπαίνει στην εφηβεία του. Η ανατροπή της σύνταξης και η απουσία της στίξης, ο αποσυναρμολογημένος χαρακτήρας του κειμένου δηλαδή, απαραίτητο μέσον προκειμένου να ελέγξει ο αφηγητής τη συγκίνηση και την ταραχή που προξενούν οι ακραίες εμπειρίες.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΤΖΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΜΑ
Το Λιθόστρατο
εκδ. Στερέωμα, σελ. 134
Η Μαρία Τσιμά με τη νουβέλα της «Το Λιθόστρατο», χωρισμένη σε 33 εικόνες, μας προσφέρει μια συναρπαστική ιστορία κλιμάκωσης παθών που καταλήγει σε δραματικό κρεσέντο. Ενα το κυρίως πρόσωπο, η κόρη και εν τέλει τρελή μάνα. Ολα, ή σχεδόν όλα, συμβαίνουν στο Αργοστόλι του σήμερα. Στο κέντρο του σκηνικού χώρου το περίφημο Λιθόστρατο. Στις άκρες ο δρόμος με τις φοινικιές (οδός Ριζοσπαστών) και το νεκροταφείο στο Δράπανο. Σημείο κορύφωσης του δράματος, ο βυθός του λιμανιού. Ωστόσο, ο Ερως και ο Θάνατος ορίζουν το πραγματικό πεδίο της νουβέλας, στο οποίο δρώσα καταλυτική δύναμη είναι η μητρική αγάπη φωτιζόμενη από αγγελικό και μαύρο φως.
ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΜΠΟΥΡΧΑΝ ΣΟΝΜΕΖ
Ιστανμπούλ, Ιστανμπούλ
μτφρ.: Θάνος Ζαράγκαλης
εκδ. Καστανιώτης, σελ. 262
Η Πόλη έχει εμπνεύσει πολλούς Τούρκους συγγραφείς και ποιητές. Οι ήρωες αυτού του αλληγορικού μυθιστορήματος, ζώντας σε ακραίες καταστάσεις, σε ένα υπόγειο κελί, περιδιαβάζουν στις γωνιές της μεγαλούπολης, εξερευνούν τις γωνιές της, με έναν τρόπο ποιητικό αλλά και σκληρό συγχρόνως. Οι συζητήσεις και οι μονόλογοι των φυλακισμένων μετατρέπονται σε σύντομες πραγματείες περί του χρόνου, της φύσεως της υπάρξεως, της σχέσεως όντος και σκιάς. Το πραγματικό συγχέεται με το παραμυθένιο, οι τόποι συνομιλούν με τη φαντασία, τα κτήρια πότε χάνονται στην ομίχλη, πότε τη διαπερνούν και βγαίνουν στο φως.
ΧΡΥΣΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
NEIL GAIMAN & TERRY PRATCHET
Καλοί οιωνοί
μτφρ.: Θάνος Καραγιαννόπουλος
εκδ. Selini, σελ. 408
Ο Neil Gaiman είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους εκφραστές της λογοτεχνίας του φανταστικού. Στην ίδια κατηγορία και εξίσου σημαντικός ο Terry Pratchett (έφυγε από τη ζωή το 2015). Οι δύο Βρετανοί συγγραφείς το 1990 κυκλοφόρησαν το βιβλίο «Καλοί οιωνοί», μια σπαρταριστή παρωδία της Αποκάλυψης. Η ώρα της τελικής κρίσης πλησιάζει και άγγελοι και δαίμονες καταφτάνουν στη Γη για την τελική αναμέτρηση. Γεννάται ο Αντίχριστος, συμβαίνουν παράξενα πράγματα και οι τέσσερις καβαλάρηδες γκαζώνουν τις μηχανές τους. Απλετο φλεγματικό χιούμορ, βαθιά ειρωνεία και εκρηκτικές ατάκες. Γέλιο, πολύ γέλιο, λίγο πριν τελειώσουν όλα.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ
Κριτική της κριτικής
εκδ. Gutenberg, σελ. 340
Ηταν –και παραμένει– από τους σημαντικότερους εκπροσώπους μιας «σκεπτόμενης αριστεράς», κυρίως όμως μιας «πολιτικής και ποιητικής ηθικής» (Δ. Μαρωνίτης), που υπήρξε θλιβερά μειοψηφική, στα «πέτρινα χρόνια», στην περίοδο της μεταπολιτευτικής στειρότητας και, κυρίως, της σημερινής «αριστερής ένδειας». Ο Δημήτρης Ραυτόπουλος, εκ των συνιδρυτών της «Επιθεώρησης Τέχνης», μαζί με τους Κ. Κουλουφάκο, Τ. Πατρίκιο, Τ. Λειβαδίτη, Γ. Πετρή κ.ά., συγκεντρώνει και αποδελτιώνει στα κείμενα και στις συνεντεύξεις του τις τεκμηριωμένες και νηφάλιες απόψεις του γύρω από τη λογοτεχνία και την κριτική στην Ελλάδα, συνομιλώντας ισότιμα με τους κύριους εκπροσώπους και τις σύγχρονες τάσεις στην εγχώρια και διεθνή λογοτεχνία και την κριτική.
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ