«Αργκάνε» στα αιθιοπικά σημαίνει «Αυτή που βρέθηκε». Η Αργκάνε βρέθηκε μωρό στην πόλη Τομπάτου. Ο αστυνομικός που τη βρήκε τής έδωσε αυτό το όνομα. Μετά δρομολόγησε την απαραίτητη εξέταση για έιτζ. Η Αργκάνε ήταν «καθαρή», οπότε άνοιξε ο δρόμος για το ορφανοτροφείο, που σημαίνει μερικά δολάρια κέρδος για τον αστυνομικό.
Σε ορφανοτροφείο της Αντίς Αμπέμπα είδαν για πρώτη φορά από κοντά την Αργκάνε ο Θανάσης και η Χαρά, οι γονείς της πλέον. Επειτα από περίπου έξι μήνες, μετά τρία δικαστήρια, 17.000 ευρώ συνολικά έξοδα (δικηγόροι, ορφανοτροφείο, μεταφορικά κ.ά.) και δύο ταξίδια στην Αιθιοπία, επέστρεψαν ευτυχείς με το μωράκι στην Ελλάδα.
Την περασμένη Κυριακή, ο κύριος Γκρι κράτησε και αυτός στην αγκαλιά του την ενάμισι έτους Αργκάνε, σε ένα φιλόξενο σπίτι στη Νέα Κηφισιά, όπου στήθηκε μια μικρή γιορτή για τα καλωσορίσματα του παιδιού στη νέα του ζωή – αλλά και για το ελληνικό όνομα που απέκτησε, μαζί με το Αργκάνε: Αναστασία.
«Γιατί στην Αιθιοπία όμως;» ρώτησε ο κύριος Γκρι τον Θανάση. «Διότι η νόμιμη κρατική υιοθεσία στην Ελλάδα απαιτεί εννέα χρόνια μόνο για να σου πουν εάν σε επιλέγουν. Ενα καθεστώς που ευνοεί τις ιδιωτικές υιοθεσίες, οι οποίες είναι νόμιμες αρκεί να μην υπάρχει τίμημα. Φυσικά, υπάρχει τίμημα: κάπου 20.000 ευρώ, “μαύρα”, είναι η ταρίφα και χωρίς να ξέρεις πώς ήρθε στα χέρια σου το παιδί. Επειδή πλήρωσαν, ας πούμε, κάποιοι αόρατοι μεσάζοντες τη νεαρή μάνα; Ηθικά όλο αυτό δεν αντέχεται. Βεβαίως, κάθε παιδάκι έχει δικαίωμα στη ζωή. Υπάρχει πάντοτε η ιερότητα του παιδιού. Εμείς στραφήκαμε στην Αιθιοπία, όπου τις διακρατικές υιοθεσίες άνοιξαν οι Αμερικανοί το 2004. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή έχουν “παγώσει” λόγω Τραμπ – εύχομαι όχι για πολύ ακόμη. Εμείς κινηθήκαμε μέσω της Διεθνούς Κοινωνικής Υπηρεσίας, η οποία μας στήριξε πολύ. Ο άλλος τρόπος είναι μέσω της περιφέρειας της περιοχής σου».
Ο κύριος Γκρι αγκαλιάζει την Αργκάνε, η οποία τον κοιτάζει με απορία. Ο Θανάσης και η Χαρά καταγράφουν τα πάντα σε βίντεο. «Θέλουμε όταν μεγαλώσει να δει το βίντεο, να ξέρει πώς ήρθε εδώ και, αν το επιθυμεί, να αναζητήσει τις ρίζες της». Μαζί τους είναι και άλλα ζευγάρια με τα παιδιά που υιοθέτησαν από την Αιθιοπία και γιορτάζουν όλοι μαζί.
Στην Αιθιοπία γεννιούνται περί τα 3,5 εκατομμύρια παιδιά τον χρόνο. Οι 500.000 εγκαταλείπονται. Συνήθως είναι παιδιά νεαρών κοριτσιών που έχουν κυλήσει στην πορνεία. «Δεν θα μάθουμε ποτέ ποια γυναίκα γέννησε την Αργκάνε», λέει η Χαρά, «πάντως της οφείλουμε το ότι είχε την πρόνοια να την αφήσει σε κατοικημένη περιοχή και όχι σε χωράφι για να πεθάνει».
Κάποια φίλη του Θανάση και της Χαράς έχει ζωγραφίσει μια κολοκύθα με τη μορφή της Αργκάνε. Ο κύριος Γκρι φωτογραφίζει την κολοκύθα, ακούγοντας τα λόγια που απευθύνει μια άλλη φίλη του ζευγαριού προς τη μικρή: «Αργκάνε, μικρό μου δελφινάκι. Να κολυμπάς σε ανοιχτές θάλασσες. Να έχεις τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά και να απολαμβάνεις τις ομορφιές της ζωής. Να ερωτευθείς. Να ταξιδέψεις. Να βρεις τη δική σου φωνή. Να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Είμαστε χαρούμενοι και τυχεροί που μπήκες στη ζωή μας».
Σε μια τέτοια ευχή, σκέφτεται ο κύριος Γκρι, έχει δικαίωμα κάθε παιδί.