Αγοράζοντας την «Ιστορία» από το περίπτερο για 4,5 ευρώ αισθάνομαι ότι επιτελώ μία πράξη επανασύνδεσης. Αλλωστε η κουλτούρα των εντύπων εκλαϊκευμένης ιστορίας, που πηγαίνει πίσω στον Διαφωτισμό και εκβάλλει στον 20ό αιώνα με μηνιαία περιοδικά ποικίλης ιστορικής ύλης σε πολλές χώρες, είναι ένα θεμελιώδες συστατικό της κινητικότητας των μεσαίων τάξεων. Ολα αυτά ίσως ακούγονται εκτός πλαισίου του 21ου αιώνα, αλλά η προσωπική μου ανάγκη για περιοδικό έντυπο ποικίλης ύλης παραμένει ισχυρή. Και χάρηκα που στο πρόσφατο τεύχος της «Ιστορίας» βρήκα, όπως συμβαίνει πάντα, άρθρα που μου προκάλεσαν σκέψη.
Η «Ιστορία Εικονογραφημένη», έκδοση του Εκδοτικού Οργανισμού Παπύρου, είναι από τα μακροβιότερα περιοδικά του ελληνικού Τύπου καθώς κυκλοφορεί στα περίπτερα από το 1968. Το σκέφτηκα πάλι, καθώς μέσα στο καλοκαίρι, μια άλλη αντίστοιχη (και πολύ νεότερη) έκδοση, τα «Ιστορικά Θέματα» (Γνώμων Εκδοτική), ανέστειλε τη λειτουργία της. Δεν υπάρχει κοινό; Υπάρχει περιορισμένη διαφήμιση; Ο κόσμο προτιμάει τα κοινωνικά δίκτυα;
Στο τεύχος Οκτωβρίου της «Ιστορίας», πάντως, διάβασα το αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση (από τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις: Θανάσης Γάλλος, Νίκος Γιαννόπουλος, Λυκούργος Αρεταίος, Μαρία Σαμπατακάκη), όπως χάρηκα και το άρθρο του Αντώνη Δ. Σατραζάνη για τη Γαλλική Στρατιά στη Θεσσαλονίκη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Και κάτι ακόμη. Καθώς στην Ελλάδα γνωρίζουμε λίγα για τον Δυτικό Μεσαίωνα, τα περιοδικά Ιστορίας έχουν πάντα πληθώρα τέτοιων άρθρων. Στην τελευταία «Ιστορία», βρήκα πολύ ενδιαφέρον το άρθρο του Απόστολου Μιχαηλίδη για τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄, «τον ισχυρότερο Πάπα του Μεσαίωνα».