Σε μια εποχή που πάντες οι πρωταγωνιστές στον δημόσιο βίο και βεβαίως οι πολιτικοί ηγέτες βρίσκονται εκτεθειμένοι όχι απλώς στα φώτα της δημοσιότητας αλλά και στη διευρυμένη εκδοχή των social media, των blogs και του παγκόσμιου Διαδικτύου –γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία δημιουργίας μιας σταθερής και αλώβητης δημόσιας εικόνας– φαίνεται πως ο Πούτιν συνιστά ξεχωριστό φαινόμενο. Καμιά… γκάφα του Βλαντιμίρ δεν κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, καμιά λεκτική μπαρούφα στο Twitter, καμιά προσβλητική εικόνα.
Αντιθέτως, ό,τι έχει γραφτεί από εχθρούς και φίλους μάλλον δημιουργεί ένα προφίλ ιστορικά σημαντικού ηγέτη, ένα προφίλ όχι πάντα άξιο συμπάθειας αλλά σίγουρα άξιο θαυμασμού. Να ’ναι άραγε έτσι; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερων ικανοτήτων. Τις ερμηνείες της δύναμής του, οι οποίες αποδίδουν την πολιτική μακροβιότητα στην εμπειρία και γνώση των μηχανισμών της Κα Γκε Μπε, θα πρέπει να τις χαρακτηρίσουμε μάλλον υπεραπλουστευμένες και σίγουρα αποσπασματικές. Το όλον του βίου και των προσωπικών προσπαθειών του ανδρός είναι πολύ πιο σύνθετο.
Πόσοι, άραγε, πολιτικοί ηγέτες εν ζωή έχουν δει να κυκλοφορούν ανά τον κόσμο τόσα βιβλία που ασχολούνται με την ψυχοσύνθεση, τις γνώσεις, τις σκέψεις, τις προθέσεις, τους στόχους και τις επιλογές, τις προσωπικές και θεσμικές συνήθειες, τους μυστικοσυμβούλους, τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, την ίδια στιγμή που η αυστηρά προσωπική τους ζωή είναι μάλλον καλά κρυμμένη; Ολα δε τα βιβλία, ανεξαρτήτως συγγραφέα και προθέσεων, διατρέχει ένας υπόρρητος θαυμασμός και σε κάθε περίπτωση δημιουργούν ένα είδος πολιτικού υπερήρωα, την εικόνα ενός ανθρώπου ξεχωριστού και μυστηριώδους.
Το βιβλίο του Βλαντιμίρ Φεντορόφσκι δεν διαφέρει ως προς αυτό. Η διαφορά και το αξιοανάγνωστον έγκειται στο γεγονός ότι ο συγγραφέας ρητά αναγνωρίζει τις ξεχωριστές δυνατότητες του Πούτιν, ενώ σε αρκετά σημεία για κατακριτέα γεγονότα για τα οποία στη συνείδηση μεγάλου μέρους της δυτικής παγκόσμιας κοινότητας φέρει την ευθύνη, τον «αθωώνει», αφού όπως αναφέρει: «Η γενικευμένη διαφθορά υποχρεώνει, προς το παρόν, τον Πούτιν να καταφεύγει σε συμβιβασμούς εσωτερικής πολιτικής. Οι καιροί και τα ήθη έχουν όμως αλλάξει και δεν μπορεί να καταφύγει σε δραστικές σταλινικές μεθόδους, γιατί αν έκανε κάτι τέτοιο η λαϊκή εκτίμηση της οποίας χαίρει θα επλήττετο σοβαρά. Οι δολοφονίες των πολιτικών όπως εκείνη του Μπορίς Νεμτσόφ το 2015 ή της δημοσιογράφου Αννας Πολιτκόφσκαγια δεν είναι σίγουρα “παραγγελίες” της προεδρίας. Θα πρέπει κανείς να στραφεί και να ψάξει στα κυκλώματα της μαφίας και στις οργανώσεις της καυκασιανής Τσετσενίας που είναι εμπλεκόμενα στο γενικό σύστημα της σημερινής Ρωσίας».
Το βιβλίο δεν αναφέρεται μόνο στον Πούτιν αλλά και στις προσωπικότητες που καθόρισαν το μετακομμουνιστικό στάτους της Ρωσίας, όπως ο Γέλτσιν και ο Γκορμπατσόφ, οι οποίοι συνδέονται με τον τσάρο στη διάρκεια της ιστορικής διαδικασίας. Μας γνωστοποιούνται επίσης λεπτομέρειες της πουτινικής καθημερινότητας: Τον Οκτώβριο του 2012, ο Ρώσος πρόεδρος αποφασίζει να μετακομίσει στο Νόβο-Ογκαριόβο το οποίο «διαθέτει ελικοδρόμιο, πισίνα, πολλές αίθουσες για άθληση, στάβλους, αλλά και ένα… κοτέτσι. Με λίγα λόγια ό,τι χρειάζεται για μια ζωή υγιεινή, εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στη διακυβέρνηση της χώρας και δίχως το παραμικρό χάσιμο χρόνου […] Μετά την αθλητική ενασχόληση ο Πούτιν απολαμβάνει κάποιες προσωπικές στιγμές με γοητευτική συντροφιά. Γύρω στο μεσημέρι το brunch: χυλός δημητριακών, φρέσκο τυρί με μέλι και ωμά αυγά ορτυκιού. Του αρέσει επίσης να συμπεριλαμβάνει στο γεύμα του και ένα τονωτικό κοκτέιλ που το ετοιμάζει ο ίδιος και η συνταγή του είναι μυστική. Λέγεται πως περιέχει χρένο και παντζάρι». Enjoy!
Ο συγγραφέας
Διπλωμάτης και συγγραφέας, ο Βλαντιμίρ Φεντορόφσκι σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρεται εκτενώς και στον δικό του ρόλο, ο οποίος ξεκίνησε με τον τίτλο του διπλωματικού ακολούθου της σοβιετικής πρεσβείας στη Μαυριτανία και υπεύθυνου διερμηνέα, βοηθού του Λεονίντ Μπρέζνιεφ στις επαφές με τις αραβικές χώρες. Ζει στη Γαλλία. Αρνείται ότι υπηρέτησε ποτέ την κατασκοπεία δεδομένου ότι, όπως γράφει, ήταν υψηλόβαθμος διπλωμάτης και δεν μπορούσε να «σπιονάρει».
Το βιβλίο του Vladimir Fedorovski, «Ο Πούτιν από το Α ώς το Ω», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εξάντας σε μετάφραση της Μαρίας Γυπαράκη.