Ο καρυωτακισμός και η έλλειψη καθαρής πολιτικής στόχευσης

Ο καρυωτακισμός και η έλλειψη καθαρής πολιτικής στόχευσης

1' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα από τα φαινόμενα που σχετίζονται άμεσα με τη μυθολόγηση του Καρυωτάκη –του ανθρώπου και του έργου– είναι ο λεγόμενος «καρυωτακισμός». Η αναγνώριση, δηλαδή, μιας σειράς ακολούθων, οι οποίοι, σύμφωνα με τους φιλολογούντες, ξεπηδούν μετά την αυτοκτονία του ποιητή, για να τον μιμηθούν τόσο σε ύφος όσο και σε στάση ζωής. Γενικώς, η συνδρομή των συγκεκριμένων στην τέχνη θεωρείται ήσσονος σημασίας, μια απλή υποσημείωση στα βιβλία ιστορίας της λογοτεχνίας, περιφρονητική μάλιστα, όπως ταιριάζει στους απλούς αντιγραφείς. Δεν είναι τυχαίο πως αυτή η… μοίρα του καρυωτακισμού επιφυλάχθηκε σε αυτούς τους ποιητές κυρίως από τους διαδόχους μοντερνιστές, της γενιάς του ’30, η οποία και τους καταδίκασε συνοπτικά ως συντηρητικούς και άβουλους θαυμαστές ενός νεκρού ήρωα. Το ίδιο έκανε και κομμάτι της αριστερής κριτικής –και μάλιστα για τον ίδιο τον Καρυωτάκη– επικρίνοντας την έλλειψη καθαρής πολιτικής στόχευσης στο έργο εκείνου και των μιμητών του.

Ο Δημήτρης Δημηρούλης επιφυλάσσει σκληρή κριτική για τη γενιά του ’30, επιθυμώντας, όπως λέει ο ίδιος στην «Κ», «να αλλάξουν οι αναλογίες και η προοπτική» απέναντι στην ποίηση του Καρυωτάκη. Ο επιμελητής θεωρεί ότι ο «καρυωτακισμός», που αναπτύχθηκε μετά την αυτοκτονία του ποιητή, όλη η πολεμική, απ’ όλες τις πλευρές, δεν έδωσε ποτέ στοιχεία σχετικά με το πού έκανε ζημιά ο Καρυωτάκης. «Η γενιά του ’30 φοβήθηκε τον Καβάφη και τον Καρυωτάκη. Ο Σεφέρης και ο Καραντώνης έλεγαν να αφήσουν ήσυχο τον Παλαμά, διότι δεν κινδύνευαν από αυτόν. Ο Καβάφης και ο Καρυωτάκης ήταν νέοι, είχαν περιοδικά, ο Καρυωτάκης είχε και την ακτινοβολία της αυτοκτονίας. Ο Ελύτης στα “Ανοιχτά χαρτιά” λέει ότι “τελειώσαμε με τον Καβάφη”», αναφέρει ο Δημήτρης Δημηρούλης, συμπληρώνοντας την εισαγωγή του: «Ομως, αυτός ο κομπλεξικός, με την ασταθή γλώσσα, την παραδαρμένη στιχουργία, την καταθλιπτική ατμόσφαιρα, τη χολερική ειρωνεία, την ανασφαλή πορεία, αυτός που με την ποίηση βγαίνει από το γραβατωμένο κοστούμι της ζωής του και διακινεί τα κατασχισμένα ιμάτια της ψυχής του, αυτός ο άνισος και ενοχικός γραφιάς, ο κατισχυμένος άνθρωπος, είναι ένας σπουδαίος ποιητής».

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή