Ο Θωμάς Συμεωνίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977 και ζει στο Παρίσι. Το «Μυθιστόρημα» (εκδόσεις Γαβριηλίδης) είναι το δεύτερο πεζογραφικό του έργο.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Βιβλία φίλων συγγραφέων. Θεωρώ όλο και πιο πολύ το βιβλίο ως ένα είδος πολύτιμης παρουσίας, εκτός από ανάγνωσμα.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Θα ήθελα να είμαι μια φωνή και λιγότερο μια ενσώματη υπόσταση. Το βλέπω και από την καθημερινότητά μου: οι στιγμές που συνειδητοποιώ ότι υπάρχει μια φωνή που μου απευθύνεται, με βάζουν σε μια άλλη λογική θεώρησης των πραγμάτων. Πολύ πιο ανθρώπινη, πολύ πιο απόμακρη.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Πάουλ Τσέλαν και τον Σάμουελ Μπέκετ. Θα έβλεπα τα βλέμματά τους. Και τις απεγνωσμένες κινήσεις τους να εκφράσουν χωρίς λόγια την απέραντη εκτίμηση που είχε ο ένας για τον άλλον.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Τον τρόπο με τον οποίο γράφτηκε. Η ανάγνωση με έφερε σε επαφή με τον συγγραφέα του.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Το «Δόκτωρ Γκλας» του Σέντερμπεργκ.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Το βιβλίο της Φυσικής στην πρώτη δέσμη της Γ΄ Λυκείου.
Το δεύτερό σας πεζογραφικό έργο τιτλοφορείται «Μυθιστόρημα». Οφειλή στον Σεφέρη ή και κάτι άλλο ακόμα;
Σίγουρα οφειλή στον Σεφέρη, αλλά και στον Χειμωνά και στην αρχαία ελληνική τραγωδία και γενικότερα σε μια μεγάλη παράδοση που ξεκινάει από τον Ομηρο και φτάνει, διαμεσολαβημένη από αρκετά ρεύματα, μέχρι και τις μέρες μας. Αυτό που πολύ γενικά μπορώ να πω είναι ότι προσεγγίζω το μυθιστόρημα περισσότερο ως έννοια και λιγότερο ως είδος. Το βλέπω σε σχέση με τη μυθοπλασία, τον μύθο ως πλοκή και οργανωτική αρχή, το αφήγημα (ατομικό και συλλογικό), αλλά και ως μεταφυσική, δεισιδαιμονία, προκατάληψη, ψευδαίσθηση, αυταπάτη.
Τι σημαίνει αυτό το άλμα από την ποίηση στην πεζογραφία;
Οτι υπάρχει ένας κοινός τόπος συνάντησης, ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο για υβριδικές μορφές.
Εχετε Facebook, Twitter κτλ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Από τον Σεπτέμβριο του 2016 έχω λογαριασμό στο Facebook, η συνεχής ενασχόληση μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά σε σχέση με τη συγκέντρωση που απαιτεί το γράψιμο και το διάβασμα, αλλά από την άλλη, θεωρώ ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό μέσο ενημέρωσης, επικοινωνίας, ανατροφοδότησης.