Ο Βύρωνας Κριτζάς είναι δημοσιογράφος και κειμενογράφος. Το βιβλίο του με τίτλο «Οι ωραίοι έχουν χρέη και 44 ακόμα τραγούδια που καθρεφτίζουν την Ελλάδα από το 1990 έως το 2017» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Εικονογράφηση: Aχιλλέας Ραζής. Η παρουσίασή του θα πραγματοποιηθεί στις 29/5, στο Café του Public Συντάγματος.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τον «Φοίνικα» του Χρήστου Χωμενίδη. Ενα βιβλίο αρκεί.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα τραγουδιού ή μουσικού έργου θα θέλατε να είστε και γιατί;
Είμαι ήδη ο ήρωας του τραγουδιού «Νέο Κύμα» από τα «Τραπεζάκια έξω», απλώς δεν έχω ενημερώσει τον κύριο Σαββόπουλο. Αισθάνομαι πλήρη ταύτιση με τους στίχους, ιδίως όταν μπαίνει η άνοιξη στην πόλη.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Ντοστογιέφσκι και τον Νικ Χόρνμπι. Προτιμώ λίγα άτομα, ιδίως από τη στιγμή που θα κεράσω εγώ.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ακρόαση ενός τραγουδιού;
Ακούγοντας ξανά και ξανά το «Ενα τραγούδι για τον χειμώνα» του Τζίμη Πανούση τις ημέρες μετά τον θάνατό του, κατάλαβα ότι μπορεί κανείς να είναι ωμός και απολύτως τρυφερός την ίδια στιγμή.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Το «De Profundis» του Οσκαρ Ουάιλντ. Είναι ένα καλό παράδειγμα του πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένα υψηλό πνεύμα μέσα στη δίνη του έρωτά του.
Και ποιο είναι το τραγούδι ή η μουσική που έχετε ακούσει τις περισσότερες φορές;
Νομίζω το «Ποτέ μη λες ποτέ» του Νίκου Καρβέλα, τον οποίο και θεωρώ τεράστιο μουσικό ταλέντο, ανεξαρτήτως επιλογών ή εριστικού χαρακτήρα.
Το ελληνικό τραγούδι έτσι όπως καθρεφτίζεται σε αυτό η Ελλάδα του 1990-2017. Με μια πρόταση τι μαθαίνουμε από αυτά για τη χώρα;
Το πώς βίωσαν μέσα σ’ αυτά τα χρόνια οι σημερινοί τριαντάρηδες την πολιτική, τη «δωρεάν παιδεία», τον έρωτα, τη μοναξιά, το Διαδίκτυο και πολλά άλλα… Επίσης υποστηρίζω ότι τα «τραγούδια με ημερομηνία λήξης» δεν έληξαν ποτέ τελικά και ότι άξιο αναφοράς δεν είναι μονάχα ένα κομμάτι με λόγια έκφραση, αλλά και ένα που καθρεφτίζει τη ζωή μας, που είναι πρόχειρο, «φτηνό» και σαχλό όσο εμείς.
Θέμα του προηγούμενου βιβλίου σας ήταν ο Μπομπ Ντίλαν. Για ποιον άλλο ξένο τραγουδοποιό θα γράφατε (ή θα γράψετε) βιβλίο;
Για τον Μόρισεϊ.
Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω Facebook, ναι. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Οποιος έχει να γράψει κάτι, θα το γράψει. Οποιος θέλει πραγματικά να διαβάσει, θα το κάνει, ο κόσμος να χαλάσει. Αρκεί να κερδίσει το στοίχημα της συγκέντρωσής του.