Η Μάρθα δεν είναι απλώς μια περσόνα…

Η Μάρθα δεν είναι απλώς μια περσόνα…

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Ντίνος Σιώτης, πολυγραφότατος ποιητής, με εκπλήσσει πάντα με το ανθρωπιστικό του βλέμμα. Στην ποίησή του αφηγείται τον κόσμο από τη θέση της ίδιας της φυσικής ροής, παρακολουθώντας από μέσα την εκδραμάτιση της ανθρώπινης περιπέτειας. Στο «Μάρθα, Μάρθα» (εκδ. Γαβριηλίδης) μέσω ημερολογιακής καταγραφής, συναρμολογεί θραύσματα ιδιωτικού και δημόσιου βίου, με βουτιές σε διαφορετικές χρονολογίες που τον συνδέουν πάντα με το ίδιο πρόσωπο – τη Μάρθα. Εδώ υπάρχουν στοιχεία μυθιστορίας: ο γραμμικός χρόνος, αλλά και η κοινωνική, πολιτική και ηθική διάσταση του βλέμματος, που χαρακτηρίζει συνολικά την ψυχοσύνθεση του Σιώτη, ενός βλέμματος που συναιρεί ποικίλες εκφάνσεις, προκειμένου να αποδώσει καλύτερα την πραγματικότητα. Η Μάρθα δεν είναι απλώς μια περσόνα, μια συγκεκριμένη γυναίκα, είναι σύμβολο σύνδεσης του ποιητή με το σώμα, την επιθυμία, τις αισθήσεις, το γήινο πεδίο, τον κοινωνικό περίγυρο. Η Μάρθα συμβολίζει την πραγματικότητα, το σώμα της εννοεί κάθε φαντασιακή και ρεαλιστική αναπαράσταση. Είναι επίσης η μετωνυμία της ανάγκης του ποιητή για αυτοπραγμάτωση μέσω της ετερότητας, αυτού του θαυμαστού βιώματος που προσφέρει ο έρωτας. Είναι η ίδια η ρευστότητα του χρόνου, η διαρκής κίνηση που παράγει νέα ροή, εκτεινόμενη προς όλα τα σημεία, καταλύοντας συμβάσεις.

Η Μάρθα είναι το Πεκίνο, το Μανχάταν, η Τήνος, η Αθήνα, η Βοστώνη. Η Μάρθα είναι η εγγύτητα και η διάψευσή της, είναι το παρελθόν και το παρόν, το μέλλον ως αέναη επιστροφή του παρελθόντος, η ψυχή που πραγματώνεται μέσα στην ποιητική ουσία, η αποθέωση του ερωτισμού και η άρση του, ό,τι γεννά πληρότητα και κενό, κατανόηση και απορία.

Η ευαγγελική φράση που ενσωματώνει εδώ ο Σιώτης μας επιτρέπει να μπούμε σε πιο βαθιά νερά: Μάρθα Μάρθα μεριμνάς και τυρβάζεις περί πολλά, ενός δε έστι χρεία. Πρόκειται για τη γνωστή περικοπή με την οποία ο Χριστός προσκαλεί την αδελφή του Λαζάρου να απελευθερωθεί από την προαιώνια σκλαβιά του γυναικείου ρόλου της (τον χρόνο της μέριμνας), ώστε η ίδια να ενδιαφερθεί για την πνευματική ζωή. Αλλά ποια χρεία άραγε είναι μεγαλύτερη από την αναγκαιότητα της αγάπης; Της μόνης αληθινής πνευματικής ζωής; Αυτήν ακριβώς την κίνηση προς την πραγμάτωση μιας εισόδου στον Εαυτό καταγράφει εδώ ο ποιητής, καθώς στις συναντήσεις με τη Μάρθα αναζητεί και ο ίδιος τον τρόπο που θα κατανοήσει την αληθινή του ύπαρξη.

Η «Μάρθα, Μάρθα» ένα ποίημα-ξόρκι για τον θάνατο, που ανακαλεί την ιστορία μιας ερωτικής συνάντησης, είναι ίσως η καλύτερη ποιητική συλλογή του Ντίνου Σιώτη, όχι μόνο για την απροσποίητη αφήγηση, την καλή οργάνωση του υλικού και τη βιωματική της καθαρότητα, αλλά και διότι συμπυκνώνει την ωρίμανση ενός πνεύματος που υπηρετεί την τέχνη του λόγου κοντά πενήντα χρόνια. Το βιβλίο κοσμεί με τα σχέδιά του ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή