Τεντ Μπάντι, ένας γοητευτικός
δολοφόνος ★★★
ΘΡΙΛΕΡ (2019)
Σκηνοθεσία: Τζο Μπερλίνγκερ
Ερμηνείες: Ζακ Εφρον, Λίλι Κόλινς, Τζον Μάλκοβιτς, Τζιμ Πάρσονς
Πριν από λίγο καιρό τον είδαμε σε σχετικό ντοκιμαντέρ του Netflix, «Conversations with a Killer: The Ted Bandy Tapes»· από αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί και ένα φιλμ μυθοπλασίας αφιερωμένο στον Τεντ Μπάντι, έναν από τους πιο διαβόητους σίριαλ κίλερ στην ιστορία της Αμερικής. Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και ο γοητευτικός Τεντ (Ζακ Εφρον), φοιτητής της Νομικής, συναντά τη Λιζ Κένταλ (Λίλι Κόλινς). Οι δυο νέοι ερωτεύονται και σύντομα βρίσκονται αρραβωνιασμένοι. Εκείνος ωστόσο θα συλληφθεί ξαφνικά, κατηγορούμενος για την απαγωγή και την κακοποίηση μιας νεαρής κοπέλας. Ο ίδιος αρνείται τα πάντα στο δικαστήριο, όμως λίγο καιρό μετά ανακύπτουν καινούργιες κατηγορίες, αυτήν τη φορά δολοφονίας, στο Κολοράντο. Ο Τεντ θα βρεθεί τελικά αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη στη Φλόριντα κι ενώ πάντα υπερασπίζεται με πάθος την αθωότητά του.
Το ενδιαφέρον με το φιλμ του Τζο Μπερλίνγκερ, το οποίο βασίζεται στο χρονικό της ίδιας της Ελίζαμπεθ Κένταλ για όσα πέρασε στο πλευρό του Μπάντι, είναι πως δεν εξιστορεί καθαυτούς τους φόνους, αλλά επικεντρώνεται στο κομμάτι της δίκης και γενικότερα στη σχέση του δολοφόνου με εκείνους που «νοιαζόταν», όχι στα θύματά του. Με τον τρόπο αυτό δεν τον ηρωοποιεί φυσικά, όμως επιχειρεί να σκιαγραφήσει το προφίλ ενός ανθρώπου τρομερά γοητευτικού και ταυτόχρονα βαθιά διαταραγμένου. Ο τρόπος με τον οποίο ο Μπάντι χειρίζεται τους γύρω του –ιδίως τις γυναίκες– έχει κάτι το τρομακτικό, ειδικά όταν ο θεατής γνωρίζει την έκταση των εγκλημάτων του.
Ο Ζακ Εφρον, ανέλπιστα καλός στον κεντρικό ρόλο, καταφέρνει να ζωντανέψει αυτόν τον απεχθή ήρωα, παρόλο που ο διαθέσιμος χρόνος που έχει στην ανάπτυξη του χαρακτήρα (θα ταίριαζε περισσότερο σε μίνι σειρά) είναι προφανώς περιορισμένος και όλα μοιάζουν κάπως βιαστικά. Από την άλλη, και οι δεύτεροι ρόλοι είναι εξίσου επιτυχημένοι, με κορυφαίο τον κουλ δικαστή του Τζον Μάλκοβιτς, ο οποίος ισοσταθμίζει ειρωνικά την πληθωρική προσωπικότητα που έχει απέναντί του. Στο τεχνικό κομμάτι η φωτογραφία του Μπράντον Τορστ («The Disaster Artist») είναι αρκούντως ατμοσφαιρική, ενώ ο Μπερλίνγκερ σκηνοθετεί και μοντάρει με σβελτάδα, κρατώντας το ενδιαφέρον ζωντανό ακόμη και στα πιο αργά κομμάτια.
Το αριστούργημά μου ★★★½
Σκηνοθεσία: Γκαστόν Ντουπράτ
Ερμηνείες: Λουίς Μπραντόνι, Γκιγιέρμο Φρανσέγια
Στην υπηρεσία της τέχνης
Ο δημιουργός του εξαιρετικού «Ο επιφανής πολίτης», Γκαστόν Ντουπράτ, επιστρέφει με ένα απολαυστικό, γεμάτο ειρωνικό χιούμορ, σχόλιο πάνω στην τέχνη αλλά και έναν ύμνο στην αληθινή φιλία. Πρωταγωνιστές του είναι ο Αρτούρο, ένας επιτυχημένος όσο και αδίστακτος γκαλερίστας, και ο Ρένζο, σπουδαίος ζωγράφος, ο οποίος όμως διανύει εδώ και χρόνια κάμψη στην καριέρα του. Οταν ο δεύτερος θα φτάσει σε απελπιστικό σημείο, οι δύο φίλοι θα αναμετρηθούν με τις συνειδήσεις, αλλά και όλα όσα τους συνδέουν από χρόνια. Ο Ντουπράτ κατασκευάζει μια ιστορία, η οποία εξελίσσεται και με στοιχεία μυστηρίου, προκειμένου να τη χρησιμοποιήσει ως όχημα για την ηθική ανάλυση των ηρώων του. Στην πορεία βρίσκει και μερικά πολύ εύστοχα και παιγνιώδη σχόλια πάνω στα όρια της καλλιτεχνικής φύσης και της σημερινής της σύγχρονης ταυτότητας.
Habanastation ★★½
Σκηνοθεσία: Ιαν Παντρόν
Ερμηνείες: Ερνέστο Εσκαλόνα, Αντι Φορνάνις
Μήνυμα από την Αβάνα
Τη σπάνια ευκαιρία να δούμε μια ταινία από την Κούβα έχουμε αυτή την εβδομάδα. Ο Μαγίτο, 12-13 χρόνων, είναι γιος μιας σχετικά εύπορης οικογένειας της Αβάνας. Ο μουσικός πατέρας του ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό και του φέρνει δώρα, όπως ένα ολοκαίνουργιο Playstation. Κάποια μέρα ο μικρός, μαζί με τον ηλεκτρονικό θησαυρό του, θα βρεθεί κατά λάθος στη φτωχική πλευρά της πόλης, όπου οι άνθρωποι παλεύουν καθημερινά για τον επιούσιο. Εκεί θα συναντήσει τον Κάρλος, συμμαθητή του από το σχολείο, ο οποίος θα του δείξει μιαν άλλη πραγματικότητα. Το φιλμ, με βασικούς πρωταγωνιστές τα παιδιά, έχει μια παλιομοδίτικη αφέλεια, ταυτόχρονα όμως διαθέτει αυθεντικότητα· οι εικόνες της ζωής στις υποβαθμισμένες γειτονιές της Αβάνας, με τις δυσκολίες και τις γιορτές της, είναι από μόνες τους συναρπαστικές.
H κούκλα του σατανά
Σκηνοθεσία: Λαρς Κλέβμπεργκ
Ερμηνείες: Ομπρεϊ Πλάζα, Μαρκ Χάμιλ, Γκάμπριελ Μπέιτμαν
Ο τρόμος εκσυγχρονίζεται
Η κλασική ταινία τρόμου του 1988 επιστρέφει με ένα σύγχρονο ριμέικ από τον δημιουργό του «Polaroid». Ολα ξεκινούν όταν η Κάρεν (Ομπρεϊ Πλάζα), μια νεαρή μητέρα, χαρίζει στον 13χρονο γιο της, τον Αντι (Γκάμπριελ Μπέιτμαν), μια κούκλα Buddi δίχως να υποψιάζεται πως αυτή κρύβει μέσα της μια δολοφονική φύση. Η διψασμένη για αίμα κούκλα, η οποία πλέον έχει περάσει και στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, επιστρέφει για να σκορπίσει τον τρόμο και τον θάνατο, στοιχειώνοντας σκέψεις, ψυχές και παιχνίδια. Η ταινία έχει από πίσω της τους Σεθ Γκρέιαμ-Σμιθ και Ντέιβιντ Κάτζενμπεργκ, παραγωγούς της σχετικά πρόσφατης επιτυχημένης αναβίωσης του «Το Αυτό» του Στίβεν Κινγκ. Τη φωνή στη θρυλική δολοφονική κούκλα με την ονομασία «Τζάκι» χαρίζει αυτή τη φορά ο μεγάλος Μαρκ Χάμιλ του «Πολέμου των Αστρων».
Εμείς…
Συνεχίζεται από σήμερα και για όλο τον Ιούλιο η ενότητα υπαίθριων κινηματογραφικών προβολών «Park your Cinema» του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Στο Ξέφωτο του Πάρκου αυτόν τον μήνα εναλλάσσονται κωμωδίες του κλασικού αμερικανικού κινηματογράφου με αγαπημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων, κατάλληλες για τους μικρούς σινεφίλ. Η αρχή γίνεται απόψε, στις 9 μ.μ., με το «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» (1944) του Φρανκ Κάπρα. Ο θρυλικός Κάρι Γκραντ πρωταγωνιστεί παραδίδοντας κωμικά μαθήματα, σε μία από τις πιο απολαυστικές μαύρες κωμωδίες στην ιστορία του σινεμά. Συνέχεια την προσεχή Πέμπτη (18/7) με το «Αυτοί οι τρελοί, τρελοί παραγωγοί» του Μελ Μπρουκς. Η είσοδος σε όλες τις προβολές είναι ελεύθερη.
…και οι άλλοι
Την πιθανότητα να γίνει πολύ πιο επιλεκτικό με τις ακριβές παραγωγές του εξετάζει το Netflix. Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της πλατφόρμας, Τεντ Σαράντος, φέρεται να είπε σε στελέχη της εταιρείας πως το Netflix δεν γίνεται να συνεχίσει να παίρνει ρίσκα με έναν μεγάλο αριθμό πολυδάπανων παραγωγών που δεν είναι βέβαιο πως θα προσελκύσουν το κοινό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το «Τριπλό σύνορο» (φωτ.) με τον Μπεν Αφλεκ και μπάτζετ κοντά στα 115 εκατ. δολάρια, το οποίο λέγεται ότι δεν πήγε και τόσο καλά. Δεν αποκλείεται όλα αυτά να σχετίζονται και με τον επικείμενο «πόλεμο» στον χώρο της διαδικτυακής τηλεόρασης, με την είσοδο των υπόλοιπων μεγάλων παικτών εντός του έτους.