«Μποτιλιάρισμα» στη Βενετία

«Μποτιλιάρισμα» στη Βενετία

3' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΑΠΟΣΤΟΛΗ – ΒΕΝΕΤΙΑ

Ενας παλιός συνάδελφος μου έλεγε πως πρώτη φορά βλέπει τόσο μεγάλη συγκέντρωση ενδιαφέροντος τις πρώτες ημέρες του φεστιβάλ. Μοιάζει σαν όλοι οι διαγωνιζόμενοι να έσπευσαν να κλείσουν νωρίς θέση στο πρόγραμμα και να κρατήσουν έτσι τις πρώτες (και πιο ενθουσιώδεις) εντυπώσεις για τον εαυτό τους. Ακόμα δεν μπήκε καλά καλά το πρώτο Σαββατοκύριακο στη φετινή Μόστρα και ήδη μετράμε: την «Αλήθεια», του περυσινού θριαμβευτή των Καννών, Χιροκάζου Κόρε-Εντα, η οποία άνοιξε και το φεστιβάλ το εύγλωττο «J’accuse», που σηματοδοτεί την επιστροφή του Ρόμαν Πολάνσκιτο αστεράτο (Σκάρλετ Γιόχανσον, Ανταμ Ντράιβερ, Λόρα Ντερν) «Marriage Story» του Νόα Μπάουμπαχ, που ήδη μπαίνει στην οσκαρική κουβέντα τη φιλόδοξη επιστημονική φαντασία «Ad Astra» του Τζέιμς Γκρέι, η οποία ντύνει με στολή αστροναύτη τον Μπραντ Πιτ.

«Μποτιλιάρισμα» στη Βενετία-1

Ο Μπραντ Πιτ προκάλεσε παροξυσμό στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί μπροστά από τη Sala Grande, το βράδυ της πρεμιέρας της νέας του ταινίας «Ad Astra».

Αυτός ο τελευταίος προκάλεσε κανονικό χαμό και «μποτιλιάρισμα», τόσο μπροστά από τη Sala Grande το βράδυ της πρεμιέρας όσο και… μεσημεριάτικα όταν κατέφθασε για τη συνέντευξη Τύπου στο γειτονικό Palazzo del Casino. Γενικώς, η λάμψη του μεγάλου χολιγουντιανού σταρ τραβά τους πάντες σαν μαγνήτης, αφήστε που το βλέμμα του πέφτει συνεχώς πάνω σου από τις αφίσες (κάθε μεγέθους) της ταινίας που βρίσκονται παντού. Ο μόνος που τον συναγωνίστηκε χθες ήταν ο Πέδρο Αλμοδόβαρ, ο οποίος παρέλαβε τον τιμητικό Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της προσφοράς του στο σινεμά: «Είμαι σκηνοθέτης από ένστικτο. Οταν ήμουν πολύ μικρός, αποφάσισα πως ο λόγος ύπαρξής μου στον κόσμο ήταν να καθηλώνω τους ανθρώπους, να αφηγούμαι ιστορίες. Ο κινηματογράφος είναι η ζωή μου και δεν μπορώ να διανοηθώ να περάσω τον χρόνο που μου απομένει δίχως να φτιάχνω ταινίες […] ποτέ δεν ισχυρίστηκα πως θα αλλάξω τον κόσμο, όμως προσπάθησα, ομολογώ, να εξηγήσω τον δικό μου μικρό κόσμο και πάντα το έκανα με απόλυτη ελευθερία, ανεξαρτησία και αθωότητα. Στον κόσμο μου οι άνθρωποι υποφέρουν, αλλά και χαίρονται χωρίς προκαταλήψεις, είναι παθιασμένοι, διαφορετικοί, ελαττωματικοί και γενναιόδωροι, με μια απίθανη ικανότητα να επιβιώνουν και ταυτόχρονα εύθραυστοι και ευαίσθητοι…» δήλωσε συγκινημένος ο Ισπανός auter.

«Μποτιλιάρισμα» στη Βενετία-2

Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ σε τρυφερό τετ α τετ με το βραβείο του.

Ο χαμός, πάντως, στη Βενετία δεν είναι μόνο φαινόμενο Μπραντ Πιτ ή Αλμοδόβαρ, αλλά γενικότερο. Λίγο η περυσινή τεράστια επιτυχία του φεστιβάλ –οι περισσότερες ταινίες που έφθασαν μέχρι την οσκαρική δόξα έκαναν πρεμιέρα εδώ– λίγο οι φετινές προσδοκίες, τα πλοιάρια που ενώνουν την πόλη με το νησάκι του Λίντο, όπου χτυπά η καρδιά της διοργάνωσης, είναι ασφυκτικά γεμάτα από τις 6.30 το πρωί. Οι δε δρόμοι του μακρόστενου Λίντο είναι από νωρίς πλημμυρισμένοι με διαπιστευμένους, αλλά και απλό κόσμο που στήνεται στις ουρές κυνηγώντας εισιτήριο για τις βραδινές προβολές. Ξαφνικά, όλοι γυρνούν προς ένα σκιερό δρομάκι· από εκεί ξεπροβάλλει ένα γκρουπ πανέμορφων μοντέλων, οι κορδέλες τους γράφουν Miss Red Carpet…

«Μποτιλιάρισμα» στη Βενετία-3

Εξαιρετικές εντυπώσεις άφησε στις ξέχειλες από δημοσιογράφους αίθουσες το «J’Accuse», η ταινία του Ρομάν Πολάνσκι. 

Φεστιβάλ, βέβαια, σημαίνει πάνω από όλα ταινίες. Το πρωί της Παρασκευής σε δύο ξέχειλες από δημοσιογράφους αίθουσες έκανε (ανεπίσημη) πρεμιέρα η νέα ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι. Σε αυτή ο Πολωνός δεξιοτέχνης γυρνά στο παρελθόν: τόσο από πλευρά ποιότητας –το «J’accuse» είναι πραγματικά εξαιρετικό– όσο και καθαρά λόγω θέματος της ταινίας του. Βασισμένη στην πραγματική ιστορία που περιγράφεται σε ένα βιβλίο του Ρόμπερτ Χάρις, αυτή εξελίσσεται στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο Γάλλος αξιωματικός Αλφρέντ Ντρέιφους (Λουί Γκαρέλ) καταδικάζεται σε ισόβια φυλάκιση, για προδοσία. Ταυτόχρονα την υπηρεσία στρατιωτικής αντικατασκοπείας αναλαμβάνει ο νέος συνταγματάρχης Ζορζ Πικάρντ (Ζαν Ντιζαρντέν), άνδρας ακέραιος, ο οποίος σύντομα θα ανακαλύψει πως οι κατηγορίες εις βάρος του Ντρέιφους είναι κατασκευασμένες. Ο αγώνας του ωστόσο για να φέρει στο φως την αλήθεια θα αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνος από όσο είχε φανταστεί. Ο Πολάνσκι χρησιμοποιεί ευφυώς μια παλιά ιστορία, προκειμένου, εν μέρει, να βρει ένα παράλληλο και με τις δικές του υποθέσεις. Νιώθοντας προφανώς αδικημένος από τις γνωστές κατηγορίες που αιωρούνται εδώ και χρόνια από πάνω του, ο Πολάνσκι ταυτίζεται με τον ήρωά του, χωρίς πάντως να μένει εκεί. Αντιθέτως, με άψογη τεχνική και ειρωνικό χιούμορ, όπου χρειάζεται, δημιουργεί ένα φιλμ μεγάλης δραματικής έντασης, που θίγει τα διαχρονικά θέματα της ηθικής και του καθήκοντος απέναντι στην αλήθεια. Αν μη τι άλλο, στα 86 του είναι ξανά εδώ και θα συναγωνιστεί επί ίσοις όροις για τον Χρυσό Λέοντα που θα απονεμηθεί το προσεχές Σάββατο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή