Αναμνήσεις ★★★½
ΔΡΑΜΑ (2018)
Σκηνοθεσία: Βαλέριο Μιέλι
Ερμηνείες: Λούκα Μαρινέλι, Λίντα Καρίντι, Τζιοβάνι Ανζαλντο
Ο Ιταλός δημιουργός Βαλέριο Μιέλι («Ten Winters») επιστρέφει για να μας παρασύρει σε ένα ασυνήθιστο, συνειρμικό ταξίδι στα μονοπάτια του έρωτα και του χρόνου. Βασικοί πρωταγωνιστές του είναι ένα νεαρό ζευγάρι, το οποίο δεν βρίσκεται πια μαζί. Οι δυο τους κάνουν μια αποσπασματική αναδρομή στο παρελθόν, από τη στιγμή που γνωρίστηκαν, τα όσα πέρασαν μαζί, μέχρι και την τωρινή τους κατάσταση.
Με κινηματογραφικό τρόπο που παραπέμπει περισσότερο στο όνειρο, ο Μιέλι αφηγείται επί της ουσίας μια τυπική ερωτική ιστορία· τα μέσα του ωστόσο δεν είναι συνηθισμένα. Η απρόβλεπτη δεξαμενή των αναμνήσεων μπαίνει εδώ στο επίκεντρο, αφήνοντας να ξεπηδήσουν μνήμες ξεκάθαρες, ακριβείς, θολές, αφηρημένες, στρεβλές, τραυματικές ή τρυφερές… μνήμες κάθε είδους μοντάρονται όχι πάντα σε χρονολογική σειρά ούτε με το βλέμμα του ίδιου πρωταγωνιστή. Σε ένα απαιτητικό για τον θεατή σύνολο, το κουβάρι του χρόνου και του έρωτα μπλέκεται σε βαθμό σχεδόν αξεδιάλυτο, ωστόσο τα περισσότερα από αυτά που παρακολουθούμε είναι υπερβολικά γοητευτικά για να αγνοηθούν.
Η ταινία είναι γεμάτη από όμορφες ποιητικές εικόνες, ατμοσφαιρικά εσωτερικά, σχεδόν κάθε πλάνο είναι ένα μικρό κομψοτέχνημα. Μπορεί όντως σε επίπεδο πλοκής ή σεναρίου τα πάντα να είναι χιλιοειπωμένα, όμως το στοιχείο της ανάμνησης –που πάντα γλυκαίνει το παρελθόν– δίνει μια άλλη διάσταση, καθώς αποτελεί μέτρο του χρόνου – εξουσιαστή της ζωής των ανθρώπων. Μεγάλο ρόλο φυσικά στο τελικό αποτέλεσμα παίζουν και οι δύο πρωταγωνιστές. Ο πρόσφατα βραβευμένος στη Βενετία (για το «Martin Eden») Λούκα Μαρινέλι συναντά την πρακτικά άγνωστη Λίντα Καρίντι, με τους δυο τους να φτιάχνουν ένα ζευγάρι εραστών σχεδόν μαγνητικό. Το γεγονός δε πως παραμένουν ανώνυμοι τους κάνει διαχρονικούς, σε μια ωραία αντιπαράθεση με τα βασικά θέματα του φιλμ.
Blinded by the Light ★★★
ΚΟΜΕΝΤΙ (2019)
Σκηνοθεσία: Γκουρίντερ Τσάντα
Ερμηνείες: Βιβέικ Κάλρα,
Κουλβίντερ Γκιρ, Νελ Γουίλιαμς
Η μουσική έρχεται για να εμπλουτίσει μια κατά τα άλλα μάλλον τυπική ιστορία (δύσκολης) ενηλικίωσης που λαμβάνει χώρα στο επαρχιακό Λούτον του τέλους της δεκαετίας του 1980. Βρισκόμαστε στο 1987 της ανεργίας και του θατσερισμού, και ο νεαρός Τζαβέντ, με καταγωγή από το Πακιστάν, μεγαλώνει στους κόλπους μιας αυστηρά πατριαρχικής οικογένειας. Ταυτόχρονα, στους δρόμους οι νεοναζί του Εθνικού Μετώπου προωθούν όλο και περισσότερο τη ρατσιστική τους δράση. Αναζητώντας διέξοδο από όλα αυτά, ο Τζαβέντ γράφει στίχους και ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας, κόντρα στη θέληση του πατέρα του, μέχρι που θα ανακαλύψει έναν απροσδόκητο σύμμαχο: τα τραγούδια του Μπρους Σπρίνγκστιν θα του χαρίσουν νέους φίλους, αλλά, κυρίως, την έμπνευση και το θάρρος που χρειαζόταν για να προχωρήσει στη ζωή του.
Βασισμένο στα απομνημονεύματα του δημοσιογράφου Σαρφράζ Μανζούρ, το φιλμ αφηγείται μια ιστορία ελπίδας και θαυμασμού για την ευεργετική δύναμη της μουσικής. Τίποτα εδώ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα πρωτότυπο, όμως το γλυκόπικρο μείγμα και η ατμόσφαιρα της εποχής λειτουργούν καλά μέχρι το φινάλε. Επιπλέον, τα τραγούδια του «Αφεντικού» γεμίζουν τα κενά και απαντούν, σαν δημιουργικός εξορκισμός, στο μίσος και στις προκαταλήψεις των ανθρώπων.
Εντμόντ: ένας απρόβλεπτος συγγραφέας ★★★
Σκηνοθεσία: Αλέξις Μισαλίκ
Ερμηνείες: Τομά Σολιβερέ, Ολιβιέ Γκουρμέ, Ματίλντ Σενιέ
Στον πυρετό της συγγραφής
Η ιστορία δημιουργίας του διάσημου «Σιρανό ντε Μπερζεράκ» γίνεται μια καλοφτιαγμένη κινηματογραφική κωμωδία εποχής. Στο Παρίσι του 1897, ο νέος θεατρικός συγγραφέας Εντμόντ Ροστάν έχει μπελάδες. Τα χρέη της οικογένειάς του συσσωρεύονται και ο ίδιος έχει δύο χρόνια να γράψει ένα έργο που θα φέρει φαγητό στο τραπέζι. Παρ’ όλα αυτά, καταφέρνει να πείσει τον σπουδαίο ηθοποιό Κονστάντ Κοκλέν να γίνει ο νέος του ήρωας, αν και από την καινούργια παράσταση υπάρχει ουσιαστικά μόνο ο τίτλος: «Σιρανό ντε Μπερζεράκ». Το φιλμ αφηγείται με μπόλικη σπιρτάδα και θεατρικότητα την πυρετώδη ιστορία συγγραφής ενός κορυφαίου έργου του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Καταφέρνοντας να «μιλήσει» επιτέλους με τη μούσα, ο Εντμόντ γράφει με εξαντλητικούς ρυθμούς, πασχίζοντας να αγνοήσει τα διάφορα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά του. Τα κλισέ είναι αρκετά, το ίδιο όμως και η συγκίνηση του φινάλε.
Rambo: το τελευταίο αίμα ★½
Σκηνοθεσία: Αντριαν Γκρούνμπεργκ
Ερμηνείες: Σιλβέστερ Σταλόνε, Παθ Βέγκα, Ιβέτ Μονρεάλ
Λουτρό αίματος στο Μεξικό
Κοντά τέσσερις δεκαετίες μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο, ο Σιλβέστερ Σταλόνε συνεχίζει να κρατάει ζωντανό τον μύθο του Ράμπο και να απολαμβάνει τα ανάλογα κέρδη. Αυτή τη φορά, που υποτίθεται πως είναι και η τελευταία, ο βετεράνος στρατιώτης θα ταξιδέψει στο Μεξικό προκειμένου να εκδικηθεί τους απαγωγείς της ανιψιάς του. Ο πόλεμος που θα ανοίξει με τους νέους του εχθρούς, θα συνεχιστεί και στην αμερικανική πλευρά των συνόρων, όπου το παλιό οικογενειακό ράντσο έχει μετατραπεί σε εφιαλτική πίστα θανάτου. Παραδομένος πια πλήρως σε έναν άνευ ουσίας μιλιταρισμό, ο Σταλόνε μεταφέρει το λουτρό αίματος εκεί όπου θα προτιμούσε και ο Ντόναλντ Τραμπ. Το Μεξικό μπαίνει από το πουθενά στο στόχαστρο του Αμερικανού εκδικητή και η δράση του είναι ανελέητη. Μερικές καλοστημένες σκηνές και λίγα διασκεδαστικά τσιτάτα πνίγονται μέσα σε έναν ωκεανό μετριότητας, που δεν θυμίζει σε τίποτα το παλιό «Πρώτο αίμα».
Τρομακτικές ιστορίες στο σκοτάδι ★★½
Σκηνοθεσία: Αντρέ Οβρενταλ
Ερμηνείες: Ζόι Κολέτι, Μάικλ Γκάρζα, Γκέιμπριελ Ρας
Το βιβλίο του τρόμου
Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο αναλαμβάνει να διασκευάσει, ως σεναριογράφος και παραγωγός, τις διάσημες τρομακτικές ιστορίες του Αλβιν Σβαρτς, δημιουργώντας και μια συνεκτική πλοκή. Σε κάποια μικρή πόλη των ΗΠΑ του 1968, μια παρέα εφήβων ανακαλύπτει το χειρόγραφο βιβλίο της Σάρα, ενός μικρού κοριτσιού που έζησε τον εφιάλτη πριν από πολλές γενιές στην οικογενειακή έπαυλη που στέκει τώρα ερειπωμένη. Σύντομα, τα παιδιά θα καταλάβουν πως οι φρικιαστικές ιστορίες του βιβλίου ζωντανεύουν, με τα τέρατα να παίρνουν τους ίδιους στο κυνήγι. Ο Ντελ Τόρο, μαζί με τον σκηνοθέτη του, Αντρέ Οβρενταλ, φροντίζει όπως πάντα την ατμόσφαιρα και τον ρυθμό, χωρίς όμως να αποφεύγει τα (πολλά) κλισέ του τρόμου. Η ιδέα με τα παιδιά είναι βέβαια ταιριαστή, ωστόσο τα τελευταία χρόνια την έχουμε δει αρκετές φορές, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο (π.χ. «Stranger Things», «Το Αυτό»).
Εμείς…
Μέσα στον καταιγισμό κινηματογραφικών και τηλεοπτικών βραβεύσεων του περασμένου Σαββατοκύριακου (Φεστιβάλ Δράμας, Emmy), δόθηκε ίσως λιγότερη σημασία στο φινάλε του Animasyros. Το φεστιβάλ-θεσμός του animation ολοκληρώθηκε και φέτος στις Κυκλάδες, απονέμοντας το μεγάλο βραβείο του Διεθνούς Διαγωνιστικού στην ταινία «Ο Τόμας κάτω από την κοιλάδα με τους άγριους λύκους» της Σιντίς Λούντγκρεν «για την αυθεντική αντιμετώπιση της σεξουαλικής και κοινωνικής καταπίεσης», όπως αναφέρει το σκεπτικό της επιτροπής. Εκείνο, ωστόσο, που αξίζει να σημειωθεί είναι το πρώτο βραβείο του Φοιτητικού Διαγωνιστικού που απέσπασε το «Heatwave» του Ελληνα Φωκίωνα Ξένου (φωτ.), καθώς επικράτησε διαγωνιζόμενο απέναντι σε ταινίες από ολόκληρο τον κόσμο.
…και οι άλλοι
Τρόπους να διατηρήσει καλή σχέση με τους μεγάλους κινηματογραφικούς αστέρες, αλλά και τους δημιουργούς που έχει προσελκύσει, φαίνεται πως αναζητεί το Netflix, μέσα σε ένα (διαδικτυακό) περιβάλλον που γίνεται διαρκώς ανταγωνιστικότερο. Σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα, οι υπεύθυνοι της πλατφόρμας ετοιμάζονται να προσφέρουν χρηματικά μπόνους τόσο για την επίτευξη στόχων ως προς την τηλεθέαση όσο και για την κατάκτηση βραβείων στα Οσκαρ, στα Emmy ή σε διεθνή φεστιβάλ. Επιπλέον, η κίνηση ερμηνεύεται και σαν προσέγγιση με την κινηματογραφική βιομηχανία, η οποία βλέπει μάλλον καχύποπτα τη ραγδαία ανάπτυξη του Netflix τα τελευταία χρόνια.