Το ευτυχές συνοικέσιο Μαίρης Πόπινς και… Μίκυ Μάους

Το ευτυχές συνοικέσιο Μαίρης Πόπινς και… Μίκυ Μάους

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ ήταν συντηρητικός άνθρωπος και σκληρός επιχειρηματίας – αδίστακτος ακόμη και με στενούς συνεργάτες του. Επίσης, ήταν ευφυής, επίμονος και ονειροπόλος – ενίοτε με την αφέλεια του παιδιού που νομίζει ότι ο κόσμος ακόμη και στα δύσκολά του είναι ένα παραμύθι με χάπι εντ. Λέγεται, πως νέος και άσημος, όταν προσπαθούσε να προ ωθήσει τον Μίκυ Μάους στην κινηματογραφική βιομηχανία, εκδιώχθηκε από το γραφείο του μεγιστάνα του Χόλιγουντ, Λούις Μάγερ, με ειρωνεία: «Δεν σας έχουν πει ότι οι γυναίκες φοβούνται τα ποντίκια; Δεν ξέρετε ότι υπάρχουν και έγκυες που πληρώνουν για να δουν τις ταινίες της MGM;». Λίγο μετά, ο νεαρός Γουόλτ πήρε την εκδίκησή του στη Λιμνούπολη.

 Παρακολουθώντας τη «Μαγική ομπρέλα» (Saving Mr. Banks) του Τζον Λι Χάνκοκ έχεις την εντύπωση πως είσαι θεατής μιας ταινίας, που, με πρόσχημα τη βιογραφία της συγγραφέως της «Μαίρης Πόπινς», Π. Λ. Τράβερς, κατασκευάζει μια αγιογραφία του Ντίσνεϊ. Η ταινία του Χάνκοκ γυρίστηκε μισό αιώνα μετά την κινηματογραφική «Μαίρη Πόπινς» του Ρόμπερτ Στίβενσον. Το παρασκήνιο εκείνης της ταινίας είναι το θέμα της σημερινής.

1961, η Τράβερς μπαίνει στην πτήση της TWA από Λονδίνο για Αμερική με βαριά καρδιά και γνήσιο βρετανικό φλέγμα, παρότι γεννημένη και μεγαλωμένη στην αγροτική Αυστραλία. Η πρώτη ευχή της κατά την απογείωση είναι «να πέσει το αεροπλάνο στον Ατλαντικό», για να μην προδώσει τη διάσημη λογοτεχνική ηρωίδα της παραδίδοντάς τη στα χέρια του Ντίσνεϊ, ο οποίος από το 1940 ήθελε να αγοράσει τα κινηματογραφικά δικαιώματα του βιβλίου. Ας όψεται η πίεση της καθημερινής ζωής: η Τράβερς είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και κινδύνευε να χάσει το σπίτι της στο Λονδίνο. Ούτε να ακούσει δεν ήθελε για «χαζοχαρούμενα» καρτούν και μιούζικαλ. «Πού είναι η πραγματικότητα στις ζαχαρένιες ταινίες σας κ. Ντίσνεϊ; Πού είναι η βαρύτητα της αληθινής ζωής; Με τι εφόδια στέλνετε τα παιδιά στον κόσμο των ενηλίκων;» Το πού κατέληξε η κόντρα της Τράβερς (που είχε περάσει τραυματικά την παιδική της ηλικία λόγω του θανάτου του αλκοολικού πατέρα της) με τον Ντίσνεϊ είναι σε όλους γνωστό. Το χάπι εντ του συνοικεσίου μεταξύ της Μαίρης και του Μίκυ είναι δεδομένο πριν μπεις στην αίθουσα για τη «Μαγική ομπρέλα».

Κάποιες στιγμές νομίζεις πως ο κινηματογραφικός Ντίσνεϊ, υποδειγματικός Αμερικανός τζέντλεμαν, «φλερτάρει» τη νευρωτική κινηματογραφική Τράβερς με τρόπο που δηλώνει πως θα τη σεβαστεί μέχρι τη νύχτα του «γάμου». Κάποιες άλλες, έχεις την αίσθηση πως της μιλάει σαν αυτοδίδακτος ψυχαναλυτής, θέλοντας να τη βοηθήσει να ξεπεράσει το τραύμα της παιδικής της ηλικίας.

Επίσης

«Plus One» (**) καλογυρισμένη χολιγουντιανή ταινία του Ντένη Ηλιάδη, που ζει το αμερικανικό του όνειρο. Καλτ μείγμα επιστημονικής φαντασίας και θρίλερ για τα μούλτιπλεξ. «Μπελ και Σεμπάστιαν, δύο αχώριστοι φίλοι», Μια διάσημη γαλλική λογοτεχνική ιστορία έγινε ταινία. Ενας πιτσιρικάς γίνεται φίλος με μια σκύλα στις Αλπεις την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή