Αναζητώντας στην πίστη τη σωτηρία της ψυχής

Αναζητώντας στην πίστη τη σωτηρία της ψυχής

Ενα θρησκευτικό θρίλερ χωρίς κλισέ

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Saint Maud ★★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2020)
Σκηνοθεσία: Ρόουζ Γκλας
Ερμηνείες: Μόρφιντ Κλαρκ,
Τζένιφερ Ελ, Λίλι Νάιτ

Μία από τις πιο παράξενες και ταυτόχρονα γοητευτικές ταινίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στο υποείδος του θρησκευτικού θρίλερ μάς έρχεται από την πλατφόρμα της Apple TV+. Το φιλμ, που αποτελεί και ντεμπούτο στις μεγάλου μήκους για τη Βρετανίδα Ρόουζ Γκλας, ακολουθεί την ιστορία της Μοντ, μιας νεαρής κοπέλας με μεγάλη πίστη στον Θεό, η οποία εργάζεται ως αποκλειστική νοσοκόμα. Οταν θα πιάσει δουλειά φροντίζοντας μια βαριά άρρωστη πρώην σταρ του χορού, η Μοντ θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της προκειμένου να τη βοηθήσει να σώσει την ψυχή της.

Η απειλητική, αλλόκοτη ατμόσφαιρα του θρίλερ είναι έκδηλη από την αρχή και μας συντροφεύει σε όλη τη διάρκεια μιας ιστορίας, η οποία μπορεί να περάσει για προβλέψιμη, στην πραγματικότητα ωστόσο είναι γεμάτη διακριτικές εκπλήξεις και ανατροπές που κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον. Οπως το είχαμε δει να συμβαίνει στο επίσης εξαιρετικό «The First Reformed» με τον Ιθαν Χοκ, η Μοντ είναι ένας χαρακτήρας του οποίου η βαθιά αφοσίωση στη θρησκεία έρχεται ως αποτέλεσμα εμπειριών και όχι ως συνήθεια ή διδαχή. Ο Θεός είναι για εκείνη απαιτητικός, τιμωρός και ταυτόχρονα το τελευταίο ασφαλές λιμάνι στη μάχη που δίνει με τον κόσμο αλλά και τον ίδιο τον εαυτό της και τα τραύματα του παρελθόντος.

Από την άλλη, η πίστη της έχει τον σχεδόν παιδικό φανατισμό του νεοφώτιστου: όταν τη ρωτούν πώς απέκτησε το φυλαχτό της Μαρίας Μαγδαληνής που φοράει, απαντά «το παρήγγειλα online», ενώ κόβει από τα βιβλία τέχνης τις θρησκευτικές εικόνες του Ουίλιαμ Μπλέικ φτιάχνοντας εφηβικά κολάζ στον τοίχο. Με τον ίδιο ενθουσιασμό θα προσπαθήσει να καθοδηγήσει και την ασθενή της, την Αμάντα, ο μηδενισμός της οποίας ωστόσο θα την οδηγήσει στην απελπισία. Κάπου εκεί στήνεται το σκηνικό της κλιμάκωσης, η οποία συμβαίνει με ακρίβεια ρολογιού και είναι πραγματικά σοκαριστική.

Είναι αξιοθαύμαστο πώς η Ρόουζ Γκλας καταφέρνει να κατασκευάσει έναν τέτοιο κινηματογραφικό μηχανισμό, αποφεύγοντας αριστοτεχνικά την πλειονότητα των κλισέ του είδους. Ναι, η αιώρηση της Μοντ σε κάποιο σημείο είναι ένας προφανής φόρος τιμής στον «Εξορκιστή», ωστόσο τα πάντα εδώ μοιάζουν μετρημένα και τακτικά, μέσα στη σκάρτη μιάμιση ώρα της διάρκειας. Και φυσικά όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά δίχως τις ερμηνείες: τόσο η Μόρφιντ Κλαρκ στον κεντρικό ρόλο όσο και η Τζένιφερ Ελ σε εκείνον της Αμάντα είναι εκπληκτικές, χαρίζοντας πειστικότητα και επιπλέον νότες… ανατριχίλας στο σύνολο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή