Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ μέσα από 20 ατάκες του

Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ μέσα από 20 ατάκες του

Μερικές από τα εμβληματικότερα τσιτάτα του σκηνοθέτη της νουβέλ βαγκ που πέθανε στα 91 του χρόνια

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπήρξε ο επιδραστικότερος σκηνοθέτης της νουβέλ βαγκ αλλά και μία από τις σπουδαιότερες μορφές του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ πέθανε στα 91 του χρόνια, όπως έκανε γνωστό σήμερα η Libération, αφήνοντας πίσω του μία πλούσια κληρονομιά για την έβδομη τέχνη. 

Πέρα, όμως, από τις ταινίες του Γάλλου auteur, θα έχουμε για πάντα και τις απολαυστικές του ατάκες:

Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ μέσα από 20 ατάκες του-1
Φωτ.:REUTERS/Vincent Kessler

Η φωτογραφία είναι αλήθεια. Και το σινεμά είναι αλήθεια 24 φορές το δευτερόλεπτο. 

Ο κινηματογράφος είναι η ομορφότερη απάτη του κόσμου. 

Το μόνο που χρειάζεσαι για να κάνεις μια ταινία είναι ένα κορίτσι και ένα όπλο.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να νιώθεις μια ταινία. Θα έπρεπε να νιώθεις μια γυναίκα, όχι μια ταινία. Δεν μπορείς να φιλήσεις μια ταινία.  

Δεν κάνεις μια ταινία, οι ταινίες σε κάνουν. 

Το σινεμά δεν είναι μια σειρά από αφηρημένες ιδέες, αλλά η διατύπωση στιγμών. 

Δεν ξέρω τίποτα για τη ζωή, παρά μόνο όσα ξέρω μέσα από τον κινηματογράφο. 

Μερικές φορές η πραγματικότητα είναι πολύ περίπλοκη. Οι ιστορίες της δίνουν μορφή.

Μια ιστορία πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος -όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. 

Λίγο πολύ λέω πάντα «Ας κάνουμε αυτό που δεν έχει γίνει». 

Δεν έχει σημασία από πού παίρνεις πράγματα, αλλά πού τα πας. 

Τα τρία τέταρτα των σκηνοθετών σπαταλούν 4 ώρες στο να γυρίσουν μια σκηνή που χρειάζεται πραγματικά 5 λεπτά. Προτιμώ να δουλέψω για 5 λεπτά με το κινηματογραφικό συνεργείο και να κρατήσω 3 ώρες για μένα να σκεφτώ. 

Το σινεμά δεν είναι κατασκευή. Είναι τέχνη. Δεν σημαίνει ομαδική δουλειά. Κάποιος είναι πάντα μόνος του στο σετ, σαν μπροστά από μια λευκή σελίδα. Και το να είσαι μόνος σου σημαίνει να κάνεις ερωτήσεις. Και το να κάνεις ταινίες σημαίνει να τις απαντάς. 

Λυπάμαι το γαλλικό σινεμά γιατί δεν έχει λεφτά. Λυπάμαι το αμερικάνικο γιατί δεν έχει ιδέες. 

Θέλω να είμαι μαζί με όλους αλλά να μένω μόνος. 

Προσπαθώ να αλλάξω τον κόσμο. 

O κόσμος δεν είναι ένα λυπηρό μέρος, είναι απλά μεγάλος. 

Αυτός που πηδάει στο κενό δεν έχει να δώσει εξήγηση σε αυτούς που στέκονται και κοιτάνε. 

Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου έκανα ταινίες που κανείς δεν ήθελε να δει. 

Να ζει κανείς ή να μη ζει. Αυτή δεν είναι πραγματική ερώτηση. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή