Η οθόνη της γειτονιάς

1' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν είναι η πρώτη φορά που «κολλάω» σ’ αυτό το pdf. Μια απλή περιήγηση στο Διαδίκτυο με οδήγησε πάλι στα «Σινεμά της Αθήνας, 1896-2013», το ηλεκτρονικό βιβλίο ανοιχτό σε όλους, του Δημήτρη Φύσσα, που παρουσιάστηκε πέρυσι καταγράφοντας έναν ολόκληρο αιώνα αυτής της ασυνήθιστης αθηναϊκής κουλτούρας ψυχαγωγίας.

Ο Φύσσας χρειάστηκε δέκα χρόνια να τελειώσει αυτή την έκδοση, αποτέλεσμα ενός μερακλή ερευνητή και συγγραφέα, γεμάτη από πληροφορίες, μαρτυρίες, αποκόμματα εφημερίδων, περιηγήσεις, συνεντεύξεις με ανθρώπους που σκιαγραφούσαν αυτούς τους χώρους μαζικής διασκέδασης στις κουρασμένες γειτονιές αλλά και στο αστικό κέντρο.

Χάνεσαι στις 960 σελίδες του, στα 650 λήμματα, τα 550 σινεμά, χειμερινά και θερινά, που βέβαια δεν υπάρχουν σήμερα παρά ελάχιστα. Ονόματα που αποκαλύπτουν την αισθητική της εποχής, τις τάσεις που κυριαρχούσαν κι ό,τι ερχόταν δανεικό απέξω, για χειμερινές αίθουσες, συνοικιακές ταράτσες, λαϊκούς ιδιοκτήτες, αφοσιωμένους ονειροπόλους της 7ης τέχνης, για κατεδαφισμένες αναμνήσεις, κουφάρια που ξέμειναν κι άλλα τεράστια κεντρικά που μεταλλάχθηκαν σε σούπερ μάρκετ και θέατρα. «Χαρά», «Πριζιέν», «Κουρσάλ», «Λάουρα», «Κυβέλεια», «Λουξ», κι αίθουσες βαριετέ, έχεις την αίσθηση ότι βγαίνουν από τις σελίδες σινερομάντζων της εποχής.

Μια καταγραφή της Αθήνας μέσα από τους κινηματογράφους κάθε δεκαετίας, το βιβλίο μοιάζει με το αφήγημα της πόλης, γεμάτο σασπένς, συνήθειες, χρώμα από την αστική γοητεία των βιβλίων του Μαρή. Και δεν λείπει τίποτε. Ούτε τα τσοντάδικα που κάλυπταν τις δικές τους ανάγκες γύρω κι όχι μόνο από την Ομόνοια. Ξεπεσμένα σαν το «Σταρ» της Αγίου Κωνσταντίνου με την αρ ντεκό πρόσοψη και τον αέρα του «Ρεξ», που αλλάζαμε πεζοδρόμιο γιατί μας απαγόρευαν να το κοιτάξουμε όταν ήμασταν παιδιά, μη και μας ξεσηκώσουν οι ιστορίες λαγνείας.

Αμέτρητες και οι ιστορίες από αγαπημένα και άγνωστα θερινά. Τώρα κάποια ταμπλό ξαναστήθηκαν δειλά στις γειτονιές, δίπλα στις αφίσες που ξέμειναν από τις εκλογές στους δήμους. Τα πρώτα θερινά σινεμά άνοιξαν, μαζί με τις προσεγμένες πρασιές τους, τις καρέκλες, τα ασβεστωμένα πεζούλια για τα πιο παλιά, τις πιο μίνιμαλ εκδοχές για τους νέους επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν καινούργιους χώρους και τη συνέχεια. Ας στηρίξουμε τις καινούργιες προσπάθειες στις γειτονιές της Αθήνας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή