Θερινό σινεμά στο Ηρώδειο

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Παρότι το Ηρώδειο με τις άβολες κερκίδες του δεν προσφέρεται διόλου για ξεκούραστη απόλαυση κινηματογραφικής ταινίας, η βραδιά της 23ης Ιουνίου ήταν χαλαρή, δροσερή και προσέφερε άφθονο γέλιο. Στη γιγάντια οθόνη που κάλυψε τον τοίχο του ρωμαϊκού ωδείου προβλήθηκε μία από τις κλασικές ταινίες του βωβού, ο «Χρυσοθήρας» του Τσάρλι Τσάπλιν.

Η ποιότητα της αποκατεστημένης κόπιας της αρχικής εκδοχής του 1925 έκανε το θαύμα της. Στη γοητεία της βραδιάς συνεισέφερε η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Μίλτο Λογιάδη, ερμηνεύοντας μουσική, που είχε συνθέσει ο ίδιος ο Τσάπλιν, το 1942, για μεταγενέστερη εκδοχή της ταινίας.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που το Ηρώδειο μετατράπηκε σε σινεμά. Το 2006 είχε προβληθεί η «Ωραία και το τέρας» του Κοκτό σε μουσική του Φίλιπ Γκλας. Η περίπτωση της ταινίας του Τσάπλιν ήταν τελείως διαφορετική. Αφενός η ίδια η ταινία, ένα αριστούργημα οικονομίας, οξυδερκούς πνεύματος και χιούμορ, αφετέρου η μουσική, γεμάτη αναφορές σε οικεία ακούσματα, συνέθεταν ένα αξεδιάλυτο σύνολο μεγάλης αμεσότητας.

Οι αναφορές στο λυρικό θέατρο ήταν διαρκώς παρούσες και συνειδητά ενταγμένες σε σενάριο και μουσική. Σε μία εποχή όπου η τηλεόραση ήταν ανύπαρκτη (1925) ή ελάχιστα διαδεδομένη (1942) και η επίσκεψη στην όπερα αποτελούσε κομμάτι του αστικού τρόπου ζωής, το κοινό ασφαλώς αναγνώριζε στο τριαντάφυλλο που φύλαγε ακόμα και μαραμένο ο ερωτευμένος «χρυσοθήρας», το μαραμένο λουλούδι που φύλαγε στον κόρφο του ο θανάσιμα ερωτευμένος Ντον Ζοζέ στην «Κάρμεν» του Μπιζέ.

Το τραγούδι του Βόλφραμ στον Αποσπερίτη, από τον «Τάνχωυζερ» του Βάγκνερ, εμβληματικά θέματα από το «Δαχτυλίδι» του ίδιου συνθέτη, το «Πέταγμα της μέλισσας» του Ρίμσκι-Κόρσακοφ, το μουσικό θέμα από την άλλοτε δημοφιλέστατη εισαγωγή στον «Γουλιέλμο Τέλλο» του Ροσίνι ή το διάσημο βαλς της «Ωραίας Κοιμωμένης» του Τσαϊκόφσκι, θα πρέπει να θεωρηθούν κοινοί τόποι την εποχή της ταινίας: Στο άκουσμά τους στις συγκεκριμένες καταστάσεις έβγαζαν γέλιο, τουλάχιστον όσο και τα διάφορα κωμικά ευρήματα του Τσάπλιν.

Αποτελούν επίσης τεκμήρια της παιδείας και της ευφυΐας του ηθοποιού και σκηνοθέτη, ο οποίος και ως συνθέτης γνώριζε τον τρόπο να επιτύχει το αποτέλεσμα που επεδίωκε: Χωρίς αξιώσεις μουσικής σύνθεσης, δημιούργησε το ιδανικό σάουντρακ για την ταινία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή