Νέες ταινίες: Μια δυναστεία αληθινό θρίλερ και όχι σαπουνόπερα…

Νέες ταινίες: Μια δυναστεία αληθινό θρίλερ και όχι σαπουνόπερα…

1' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το «Foxcatcher» του Μπένετ Μίλερ («Capote») δεν είναι θρίλερ, παρότι φλερτάρει με αυτή την προοπτική. Είναι βιογραφία, «αποστασιοποιημένη» όμως περίτεχνα από τα αληθινά γεγονότα, για να φανεί η κοινωνική αλληγορία πίσω από την ιστορία του υπαρκτού Τζον ντι Ποντ, της διάσημης οικογενείας βιομηχάνων. Ο Ντι Ποντ, «ουδέτερος» σεξουαλικά και διαταραγμένος ψυχικά, ήταν κάτω από τη σκιά της δεσποτικής μητέρας του.

Το 1987 ο Ντι Ποντ, ο οποίος πίστευε πως είναι η ψυχή της ελληνορωμαϊκής πάλης στην Αμερική, πήρε στην ομάδα του, τη Foxcatcher, δύο ολυμπιονίκες, τους αδελφούς Μαρκ και Ντέιβ Σουλτς, για να δρέψει δάφνες στους Ολυμπιακούς της Σεούλ. Τους συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν άλογα κούρσας. Μετά τους αγώνες, που δεν έφεραν δόξα, πυροβόλησε εν ψυχρώ τον έναν: σκότωσε τον Ντέιβ Σουλτς. Πέθανε στη φυλακή το 2010.

Ο Μπένετ ανατέμνει τη σχέση αφεντικού και δούλου σχολιάζοντας τη νοσηρή πλευρά της εξουσίας, που δεν έχει μέτρο και όριο. Το κοινωνικό και το ψυχολογικό δράμα λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Το βιογραφικό «Foxcatcher» έχει την ψυχρή θαμπάδα της «Σιωπής των αμνών». Ο Στιβ Καρέλ, στον ρόλο του Ντι Ποντ, δίνει βάθος σε έναν ήρωα συγγενικό με εκείνον του Αντονι Πέρκινς στο «Ψυχώ».

«Εξοδος: θεοί και βασιλιάδες» (**). Απογοητευτικό είναι το πολυδιαφημισμένο blockbuster του Ρίντλεϊ Σκοτ που ξεσκονίζει την ιστορία του Μωυσή. Το παραμύθι, όμως, έδωσε τη θέση στο 3D (η υποφωτισμένη εικόνα του υπονομεύει τη μεγαλοπρέπεια του ντεκόρ).

«Πάντιγκτον» (***). Το αρκουδάκι του Μάικλ Μποντ πρωταγωνιστεί σε απολαυστικές περιπέτειες στο Λονδίνο. Το must των Χριστουγέννων για μικρούς και μεγάλους.

«Λευκός θεός» (** 1/2) Αλληγορία του Κόρνελ Μούντρουτσο. Λύσσα και… «επανάσταση» στη Βουδαπέστη με πρωταγωνιστές ημίαιμους σκύλους. Θυμίζει τα «Πουλιά» του Χίτσκοκ, αλλά και τα παραμύθια του Ντίσνεϊ.

«Ο επιφανής άγνωστος» (***).Γαλλικό θρίλερ με τον Ματιέ Κασοβίτς σε ένα ρόλο που φαντάζει κλώνος του Ρίπλεϊ της Χάισμιθ.

«Saint Laurent, η χρυσή εποχή» (** 1/2) Εξαιρετική ατμόσφαιρα, φινέτσα, αλλά φλυαρία για τη ζωή του κορυφαίου μόδιστρου. Μέχρι τη μέση συναρπαστική, προς το τέλος χασμουριέσαι. Του Μπερτράν Μπονελό με τον Γκασπάρ Ουλιέλ.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή