Η πιο αξιόλογη ταινία έρχεται και αυτή την εβδομάδα από τη Γαλλία. Πρόκειται για τη μεγάλη (εκεί) εισπρακτική επιτυχία «Οικογένεια Μπελιέ» (***), η οποία διαθέτει το κατάλληλο εκείνο μείγμα χιούμορ και συγκίνησης που φέρνει συνήθως τον κόσμο στο σινεμά. Η οικογένεια των Μπελιέ δεν είναι συνηθισμένη: Πατέρας, μητέρα και γιος είναι κωφάλαλοι, κάτι το οποίο δεν ισχύει και για την κόρη, τη 16χρονη Πολά, η οποία, όπως είναι φυσικό, αναλαμβάνει να διευκολύνει την επικοινωνία της οικογένειας με τον υπόλοιπο κόσμο. Τα πράγματα ωστόσο θα περιπλακούν όταν η κοπέλα θα ανακαλύψει το ταλέντο της στο τραγούδι και θα θελήσει να κυνηγήσει το όνειρό της κόντρα στις επιθυμίες και τις ανάγκες των δικών της.
Ο σκηνοθέτης Ερίκ Λαρτιγκό ανακάλυψε την πρωταγωνίστριά του, τη νεαρή Λουάν Εμερά, παρακολουθώντας βίντεο από το σόου μουσικών ταλέντων «The Voice». Δίπλα της τοποθέτησε έμπειρους ηθοποιούς, όπως η Καρίν Βιάρ και ο Φρανσουά Νταμιέ, οι οποίοι έχουν αναλάβει και το κωμικό βάρος. Πράγματι υπάρχουν αρκετές ξεκαρδιστικές σεκάνς στην ταινία (με κορυφαία την επίσκεψη του ζευγαριού στον γιατρό), όμως το κέντρο εντοπίζεται αλλού.
Η σύγχρονη γαλλική επαρχία όπου βρίσκεται η οικογενειακή φάρμα των Μπελιέ μοιάζει με τόπο εξορίας, είναι ολίγον ρατσιστική και διεφθαρμένη. Ο ιδεαλιστής δάσκαλος της μουσικής (Ερίκ Ελμοσνινό), προερχόμενος από το Παρίσι, θεωρεί τους μαθητές του άσχετους και χωριάτες και δεν χάνει ευκαιρία να τους προσβάλλει και να τους μειώνει – πάντα σε κωμικό πλαίσιο. Παράλληλα έχει ψύχωση με τον Γάλλο τραγουδιστή Μισέλ Σαρντού, τα τραγούδια του οποίου είναι τα μόνα που παίζει η σχολική μπάντα.
Η «Οικογένεια Μπελιέ» είναι μια ανάλαφρη κομεντί ενηλικίωσης με ανησυχίες: Η απομόνωση και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κωφοί συνάνθρωποί μας φαίνονται καθαρά από τον βαθμό εξάρτησης των Μπελιέ από την κόρη τους. Η εστίαση στη γαλλική επαρχία τού σήμερα έχει επίσης το ενδιαφέρον της κοινωνικά αλλά και πολιτικά. Το κυνήγι του ονείρου τα επιστεγάζει στο τέλος όλα για να τα αθροίσει στο feelgood συμπέρασμα: η τέχνη και η άνευ όρων αγάπη, όπως αυτή της οικογένειας, μπορεί να είναι τελικά η απάντηση.
Η δεύτερη ταινία της εβδομάδας, το «Jurassic World» (**½), έχει το περιτύλιγμα του γνωστού αμερικανικού καλοκαιρινού μπλοκμπάστερ.
Το θρυλικό πάρκο δεινοσαύρων ξανανοίγει τις πύλες του, ώστε το έκθαμβο κοινό να θαυμάσει και πάλι τα προϊστορικά θηρία. Μια απόδραση ωστόσο θα προκαλέσει χάος στο νησί, με τους πρωταγωνιστές να τρέχουν για τις ζωές τους και τους δεινόσαυρους να ξαμολιούνται σε αναζήτηση ανθρώπινης… τροφής. Η δράση παντρεύεται σωστά με το χιούμορ στο σίκουελ του Κόλιν Τρέβορου (ο Σπίλμπεργκ είναι αυτή τη φορά στην παραγωγή), ενώ οι κάποιες υπερβολές «συγχωρούνται», λαμβάνοντας υπ’ όψιν το είδος της ταινίας.
Προβάλλονται επίσης το κατασκοπικό θρίλερ «Καταδίωξη σε δύο ηπείρους» με τη Μίλα Γιόβοβιτς και τον Πιρς Μπρόσναν, καθώς και η νέα κομεντί φαντασίας του Ανταμ Σάντλερ «Σε ξένα παπούτσια».