Η επιστροφή του Παπακαλιάτη

Η επιστροφή του Παπακαλιάτη

3' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Ελλάδα σμικρύνεται από τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, στη νέα του ταινία «Ενας άλλος κόσμος», στα μέτρα μιας χαρακτηριστικής μικρομεσαίας οικογένειας. Για να δοκιμαστεί, μελοδραματικά και ακραία, από την οικονομική κρίση και τον ρατσισμό που έχουν πάρει διαστάσεις μεταφυσικής κατάρας σε αυτή τη μοντέρνα κινηματογραφική σαπουνόπερα. Ολοι μια οικογένεια και όλα σε δοκιμασία, με αφέλεια και στυλ: Η ανιδιοτελής αγάπη δύο νέων, οι οποίοι γύρισαν την πλάτη τους στον ρατσισμό και την ξενοφοβία για να ζήσουν πρόσκαιρα το πάθος τους στην εξωτική παραλία της Βοϊδοκοιλιάς στην Πύλο. Η φιλία δύο ανδρών, οι οποίοι βλέπουν καθημερινά να θριαμβεύει το «ο θάνατός σου, η ζωή μου» στον εργασιακό τους χώρο. Οι αξίες και οι δεσμοί μιας αθηναϊκής οικογένειας, η οποία εθελοτυφλεί και ζει στην υποκρισία μέχρι την τελευταία της πνοή. Ολα αυτά σε μια σύνθεση από εικόνες κλισέ που λάμπουν.

Πριν από τρία χρόνια στο «Αν…», στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο Παπακαλιάτης θέλησε να βγει από τον δοκιμαστικό σωλήνα της τηλεόρασης, όπου έγινε διάσημος. Σήμερα νομίζεις πως θέλει να ξεφύγει και από τον τηλεοπτικό του μύθο. Τα πράγματα θα ’ταν πολύ καλύτερα, όμως, αν έβγαινε και λίγο πιο έξω από τον ατομικό του μικρόκοσμο και εμπιστευόταν έναν έμπειρο κινηματογραφικό σεναριογράφο.

Ω γλυκύ μου έαρ

Η ταινία έχει γερή ραχοκοκαλιά (τρεις παράλληλες ιστορίες που συγκλίνουν υποδειγματικά στη σεκάνς του επιλόγου), όμως, το ψαχνό είναι λίγο και οι προθέσεις σχήματα. Στην πρώτη ιστορία, με τίτλο «Boomerang», η Δάφνη, φοιτήτρια Καλών Τεχνών, δέχεται επίθεση, βράδυ, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ο Φάρις, Σύρος πρόσφυγας που πουλάει μπιχλιμπίδια στα φανάρια, με αυτοθυσία τη σώζει. Οι δυο νέοι ξανασυναντιούνται τυχαία στο αστικό λεωφορείο και ερωτεύονται. Ο πατέρας της Δάφνης, κατεστραμμένος οικονομικά έμπορος, στρατολογείται σε μια ναζιστική οργάνωση που σχεδιάζει πογκρόμ κατά των μεταναστών. Ο ρόλος του έλαχε να γίνει το κύκνειο άσμα για τον Μηνά Χατζησάββα.

Στη δεύτερη, το «Loseft 50mg», στην οποία ο Παπακαλιάτης είναι και ο πρωταγωνιστής, ένα διευθυντικό στέλεχος, που πάσχει από κατάθλιψη, ερωτεύεται μια ψυχρή Σουηδέζα, εκπρόσωπο ενός fund, η οποία βρίσκεται στην Αθήνα για να αναδιαρθρώσει εσωτερικά την εταιρεία του. O κολλητός του φίλος κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του.

Στην τρίτη ιστορία, η οποία είναι και η καλύτερη, το «Second Chance», μια παντρεμένη μέσης ηλικίας συναντιέται αθώα σε ένα σούπερ μάρκετ κάθε εβδομάδα, την ίδια μέρα και ώρα, με έναν μειλίχιο Γερμανό εργένη. Η Ελληνίδα είναι νοικοκυρά, η οποία δύσκολα τα φέρνει βόλτα, και ο Γερμανός συνταξιούχος ιστορικός και φιλέλληνας. Η Μαρία Καβογιάννη και ο Τζ. Κ. Σίμονς φέρνουν μια αύρα από δραματική κομεντί.

Συνδετικός κρίκος των τριών αυτών ιστοριών είναι η πομπή του Επιταφίου Θρήνου, η οποία κάθε φορά εμφανίζεται σαν εξωτερική σφήνα στη δράση, κατά την κορύφωση του ανθρώπινου δράματος.

Ολα για τη μητέρα μου

«Οταν πλένω τα πιάτα είναι η στιγμή που αμφισβητώ τα πάντα» λέει σαν ονειροπαρμένη κάποια στιγμή η νοικοκυρά. Φευγαλέα ατάκα, απλή και μεστή, μιας ταινίας που επιδιώκει να βρει και τη λαϊκή της ρίζα. Στο «Ενας άλλος κόσμος» ο ισχυρός πόλος είναι γυναίκα ως τσακισμένη σύζυγος και μητέρα. Σε αυτή τη γυναίκα, την τυπική καταναλώτρια άρλεκιν και σαπουνόπερας, υποκλίνεται με σεβασμό ο Παπακαλιάτης λίγο πριν από το τέλος της ταινίας του. Εκεί αφήνει να φανεί πως η οικονομική κρίση και κατάρρευση, ο ρατσισμός και ο καθημερινός φασισμός αποτελούν το πρόσχημα και όχι το θέμα της ταινίας.

Ο συναισθηματισμός του και η τροχιά του προς ένα παράλληλο σύμπαν, όπου ο έρωτας ξορκίζει το κακό και λυτρώνει την ψυχή, μπορεί να σε αφήνουν αδιάφορο. Αν θες όμως να ’σαι αντικειμενικός, πρέπει να παραδεχθείς τον επαγγελματισμό του και την τελειοθηρία του, κυρίως σε ό,τι αφορά την παραγωγή και τη σκηνοθεσία της ταινίας. Μακάρι ο εμπορικός κινηματογράφος μας να έθετε πάντα τόσο ψηλά τον πήχυ, κοιτώντας άφοβα το μέλλον του, αντί να αναδιπλώνεται ή να οπισθοχωρεί άτακτα προς το παρελθόν του.

Δείτε

Ενας άλλος κόσμος (2015)

Η πολυδιαφημισμένη ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη προβάλλεται στους κινηματογράφους από την περασμένη Πέμπτη. Τρεις ιστορίες, με πρόσχημα την οικονομική κρίση και θέμα τον έρωτα, εκτυλίσσονται στη σημερινή Αθήνα. Στην πρώτη, το μελό σμίγει με το…πολιτικό δράμα. Στη δεύτερη, η οποία θυμίζει λιγάκι το χολιγουντιανό «Ραντεβού στον αέρα», η υφή έχει κάτι από διαφήμιση. Στην τρίτη, η δραματική κομεντί πέφτει από τα σύννεφα σε ένα σούπερ μάρκετ. Στον επίλογο λύνονται οι απορίες. Παίζουν: Μηνάς Χατζησάββας, Τζ. Κ. Σίμονς, Μαρία Καβογιάννη, Χ. Παπακαλιάτης (φωτ.), Αντρέα Οσβαρτ, Τοφίκ Μπαρχόμ, Νίκη Βακάλη, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.

Αν… (2012)

Η πρώτη κινηματογραφική ταινία του ανανεωτή της τηλεοπτικής σαπουνόπερας. Ο Παπακαλιάτης επιχειρεί την… αποδόμηση του σίριαλ και τη μετατροπή σε σπονδυλωτή κινηματογραφική ταινία. Το «Αν…» είναι ένα μωσαϊκό από υποθέσεις γύρω από το τυχαίο στη ζωή. Παίζουν: Χ. Παπακαλιάτης, Μαρίνα Καλογήρου, Μαρία Σολωμού, Θέμις Μπαζάκα. (Σε dvd)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή