Είθε η Δύναμη…

1' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Οταν ήμουν επτά χρόνων, είδα την πρώτη ταινία του “Πολέμου των άστρων” στη μεγάλη οθόνη και ένιωσα δέος για το διαγαλαξιακό αριστούργημα του Λούκας», γράφει ο Τόνι Ντιτερλίζι στο καλαίσθητο graphic novel «Star Wars. Ενας ιππότης Τζένταϊ. Οι περιπέτειες του Λουκ Σκαϊγουόκερ» (εκδ. Μεταίχμιο). Θα μπορούσα να υπογράφω αυτή την πρόταση: τόσο ήμουν όταν είδα την πρώτη ταινία στο κλειστό πια «Αννα Ντορ» της Γλυφάδας και μέχρι να προβληθεί η «Επιστροφή του Τζένταϊ» (1983), με ενδιάμεσο σταθμό το «Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται» (1980), βρισκόμουν υπό την απόλυτη σαγήνη αυτής της φαντασμαγορικής διαστημικής τρίπρακτης όπερας. Οταν ο μεγαλύτερος αδελφός μου έφυγε για να σπουδάσει πιλότος στην Αμερική, τον έβαλα κι έγινε μέλος στο επίσημο αμερικανικό Star Wars fun club και κάπως έτσι γέμισα το παιδικό δωμάτιο με έναν στόλο από μινιατούρες, με πιο αγαπημένη εκείνη του Νταρθ Βέιντερ.

Οντας μέλος της «πρώτης γενιάς», απογοητεύτηκα πλήρως με τη δεύτερη τριλογία του Λούκας (θες λόγω ηλικίας, θες επειδή όντως είναι κακή), και τώρα αναμένω τη νέα ταινία με ανάμεικτα συναισθήματα. Βλέπω όμως τον ρυτιδιασμένο Χαν Σόλο να αγκαλιάζει τρυφερά μια επίσης ωριμασμένη Λέια και μια κάποια νοσταλγία σαλεύει εντός μου: θυμάμαι μάλιστα πώς έκλειναν οι επιστολές του αμερικανικού fun club στον αδελφό μου: όχι με «Yours Sincerely» αλλά: «May the Force Be With You». Δηλαδή, «Είθε η Δύναμη να είναι μαζί σου». Οχι τίποτε άλλο, μα χάρη στο «Star Wars» έμαθα στα δέκα μου τι σημαίνει η λέξη «είθε»…

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή