Ενας Ταρζάν που ζει σαν Αγγλος λόρδος στο Λονδίνο. Ενας Ταρζάν που μιλάει με ευγένεια και τρυφερότητα. Ενας Ταρζάν, τέλος, που δεν τον βλέπουμε καν να βγάζει τη θρυλική κραυγή χτυπώντας με τις γροθιές το στήθος του. Ολα αυτά υπάρχουν (ή λείπουν) από τον «Θρύλο του Ταρζάν», τη νέα κινηματογραφική εκδοχή του πασίγνωστου χάρτινου ήρωα, διά χειρός Ντέιβιντ Γέιτς («Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου») και με τον Σουηδό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ («True Blood») στον κεντρικό ρόλο. «Μου αρέσει που η πλοκή ξεκινά στο βικτωριανό Λονδίνο, με τον Ταρζάν να βρίσκεται πια σε μια διαφορετική κατάσταση. Η παλιά ιστορία περιέχεται, άλλωστε, στα φλάσμπακ που υπάρχουν διάσπαρτα στο φιλμ. Το ενδιαφέρον για μένα είναι πως, παρότι φαίνεται να τα έχει όλα (υψηλή κοινωνική θέση, πολλά χρήματα, μια πανέμορφη σύζυγο), βαθιά μέσα του κάτι του λείπει», μας λέει ο Σκάρσγκαρντ, τον οποίο συναντήσαμε στο Λονδίνο, όπου βρέθηκε για την προώθηση της ταινίας. Στο πλευρό του η εντυπωσιακή Μάργκο Ρόμπι («Ο λύκος της Γουόλ Στριτ»), η οποία ερμηνεύει
το ρόλο της Τζέιν.
Παρά την παρουσία της όμορφης Αυστραλής ηθοποιού ωστόσο -και σε συμφωνία με το κινηματογραφικό πνεύμα του 2016-, είναι ο άντρας εδώ που μπαίνει στο βάθρο ως «αντικείμενο» παρατήρησης και όχι η γυναίκα: «Ναι, η αλήθεια είναι πως εδώ “αντικείμενο” είναι ο Αλεξ και βέβαια εγώ, όπως και όλες οι γυναίκες που βρίσκονται στο κοινό, είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό», λέει γελώντας η Μάργκο Ρόμπι. «Ο Αλεξ δούλεψε πολύ σκληρά για το ρόλο, όχι μόνο σωματικά, αλλά σε όλα τα επίπεδα. Εκανε ειδικά μαθήματα, μελέτησε τα άγρια ζώα, ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να βλέπεις έναν άλλο ηθοποιό να μπαίνει σε όλη αυτή τη διαδικασία», συμπληρώνει. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής πάντως, ο οποίος μάλλον τράβηξε πολλά, στέκεται (με χιούμορ) και στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης: «Ναι, πέρασα τέλεια στα γυρίσματα, έστω κι αν χρειάστηκε να τρώω μόνο μπρόκολο για 9 μήνες. Να ξέρετε πάντως ότι το σίκουελ είναι 10 χρόνια στο μέλλον κι εκεί ο Ταρζάν είναι χοντρός!».
Στην καινούργια εκδοχή του μύθου, ο λόρδος Γκρέιστοουκ επιστρέφει στην Αφρική μαζί με τη σύντροφό του Τζέιν, αναλαμβάνοντας μια διπλωματική αποστολή. Γρήγορα, ωστόσο, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τους Βέλγους αποικιοκράτες και τον επικεφαλής τους Λέον Ρομ (Κρίστοφ Βαλτς), οπότε κι εκείνος θα φορέσει (ή μάλλον θα γδυθεί) το μανδύα του Ταρζάν, προκειμένου να προστατεύσει ζώα και ανθρώπους. «Για κάποιον σαν κι εμένα που μεγάλωσε με την ιστορία του Ταρζάν και την κλασική ερμηνεία του Τζόνι Βαϊσμίλερ, το σενάριο αποτέλεσε πραγματική έκπληξη, ήταν επί της ουσίας μια διαφορετική ιστορία. Μου άρεσε ωστόσο η ιστορική του διάσταση. Από την πλευρά μου, προσπάθησα να μείνω μακριά από τις προηγούμενες ταινίες και να δουλέψω το ρόλο με τις δικές μου δυνάμεις», επισημαίνει ο Σκάρσγκαρντ, ο οποίος ενσαρκώνει την πιο ενήλικη και «υπεύθυνη» φιγούρα του Ταρζάν που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Ακόμα και η περίφημη κραυγή του αποδίδεται στο φιλμ με έμμεσο τρόπο· αντηχεί απλώς μέσα στη ζούγκλα, με τα αποτελέσματά της να φαίνονται στα πρόσωπα φίλων και εχθρών.
Η μεγαλύτερη πρόκληση ίσως που οι δύο πρωταγωνιστές κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ήταν ο «διάλογος» με το εκτεταμένο CGI και τα υπόλοιπα ειδικά εφέ που χρησιμοποιούνται στην ταινία. «Ολη η διαδικασία ήταν τρομερά ενδιαφέρουσα. Για κάποιον σαν εμένα, που είναι περισσότερο συνηθισμένος σε ανεξάρτητες παραγωγές χωρίς τέτοιες δυνατότητες, η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη, κυρίως από άποψη κλίμακας. Σου έλεγε δηλαδή κάποιος: “Αυτό το μπαλάκι του τένις είναι τώρα ένας ελέφαντας, παίξε μαζί του…”» λέει σχετικά ο νέος «Ταρζάν», ενώ η «Τζέιν» παρεμβαίνει ζωηρά για να καταθέσει τη δική της εμπειρία: «Ετσι κι αλλιώς, όταν παίζεις ένα ρόλο, πρέπει να χρησιμοποιείς τη φαντασία σου. Φαντάζεσαι, για παράδειγμα, πως βρίσκεσαι σε μια κατάσταση όπου κινδυνεύεις θανάσιμα ή κάποιος σου έχει κάνει κάτι απαίσιο. Το ίδιο συμβαίνει και με το CGI. Ρίχνεις τη ματιά σου στο τάδε ύψος γιατί εκεί υποτίθεται ότι βρίσκεται ένας πίθηκος ή αλλού γίνεται μια έκρηξη. Πολλές φορές, βέβαια, ξεχνιέσαι και το αποτέλεσμα είναι αστείο. Μου συνέβη, π.χ., να πω: “Μπορούμε να την ξαναπάμε αυτή τη σκηνή, ώστε να δείχνω λίγο πιο έκπληκτη με αυτή την τεράστια έκρηξη που μόλις συνέβη μπροστά μου;”».
Δίπλα στο ζευγάρι των ανερχόμενων σταρ της κινηματογραφικής βιομηχανίας πρωταγωνιστούν δύο καταξιωμένοι και πολυβραβευμένοι ηθοποιοί: ο Σάμιουελ Τζάκσον, ως Αμερικανός φίλος και συνοδοιπόρος του Ταρζάν, και βέβαια ο δις βραβευμένος με Οσκαρ Κρίστοφ Βαλτς, στο ρόλο του κακού της ιστορίας. Η Μάργκο Ρόμπι, μάλιστα, έχει με τον δεύτερο μία-δύο πολύ χαρακτηριστικές σκηνές, από τις πιο καλοστημένες της ταινίας. «Πιστεύω πως όσο καλύτερος είναι ο ηθοποιός απέναντί σου, τόσο καλύτερα αποδίδεις και εσύ. Κατά κάποιον τρόπο ανεβάζει τον πήχη κι εσύ πρέπει να προσπαθήσεις να φτάσεις κοντά στο επίπεδό του, προκειμένου να δουλέψει η κάθε σκηνή. Ο Κρίστοφ, ας πούμε, έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στους χαρακτήρες του. Δεν παίζει έναν παραδοσιακό, απλοϊκό κακό. Προτιμά να κάνει την ερμηνεία του απρόβλεπτη, με πολλές διαφορετικές ιδέες και προοπτικές, κάτι το οποίο είναι πολύ διασκεδαστικό. Στις συγκεκριμένες σκηνές μού πρότεινε να φανταστώ πως παίζαμε οι δυο μας ένα παιχνίδι σκάκι…»
info
«Ο θρύλος του Ταρζάν» προβάλλεται ήδη στις ελληνικές αίθουσες από την Tanweer.