Δύο είναι βασικά οι ταινίες που θα μας απασχολήσουν κινηματογραφικά αυτή την εβδομάδα και δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές μεταξύ τους: από τη μια η κομίστικη εξτραβαγκάνζα της DC Comics και, από την άλλη ο νέος, πάντα πιστός στο καλοκαιρινό ραντεβού του, Γούντι Αλεν. Ας ξεκινήσουμε όμως από την πρώτη. Η «Ομάδα αυτοκτονίας» (**) ήταν το πιο πολυαναμενόμενο –μαζί με το «Warcraft»– φετινό καλοκαιρινό μπλοκμπάστερ. Αλλωστε η πλούσια παραγωγή, το γεμάτο χολιγουντιανούς αστέρες καστ (Γουίλ Σμιθ, Μάργκο Ρόμπι, Τζάρεντ Λέτο, Βαϊόλα Ντέιβις) και ο Ντέιβιντ Αγιερ των πολύ αξιόλογων «Μέρα εκπαίδευσης» και «Fury» στη σκηνοθεσία, υπόσχονταν κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Και μπορεί αυτό το «κάτι» τελικά να λείπει, όμως αυτό δεν σημαίνει πως η ταινία είναι και για πέταμα. Αντιθέτως αποτελεί ένα διασκεδαστικό –και σίγουρα θεαματικό– διάλειμμα, που πάει μια χαρά με ένα καλό δροσιστικό, μέσα στην τελευταία κάψα του καλοκαιριού.
Στο σύμπαν της DC Comics –όπως και στο πραγματικό– η αμερικανική κυβέρνηση ανησυχεί για ενδεχόμενες τρομοκρατικές απειλές. Με τη διαφορά ότι εκεί ο φόβος προκαλείται από τους «αφύσικους», τους ανθρώπους δηλαδή με υπερφυσικές ικανότητες, τις οποίες δυνητικά μπορούν να χρησιμοποιήσουν για το κοινό… κακό. Τι κάνουν γι’ αυτό οι υπηρεσίες ασφαλείας; Σε μια απόλυτα ταιριαστή με το κομίστικο πνεύμα κίνηση, αναθέτουν την αποστολή σε μια ομάδα «αναλώσιμων», αποτελούμενη από τους πιο επικίνδυνους κακοποιούς που έχουν εύκαιρους στις φυλακές τους. Αυτή η παρέα των super-villains, ο ορισμός των αντι-ηρώων, είναι η καρδιά της ιστορίας. Τσακώνονται μεταξύ τους, το ρίχνουν στην πλάκα, αγνοούν τα επιτελικά σχέδια· γενικώς κάνουν του κεφαλιού τους, σε ένα απολαυστικό πολύχρωμο πανηγύρι, με απόλυτη πρωταγωνίστρια την παρανοϊκή πρώην ψυχίατρο –και ερωμένη του Τζόκερ– Χάρλεϊ Κουίν, την οποία ερμηνεύει η θανατηφόρα σέξι Μάργκο Ρόμπι. Το (ειρωνικό) πρόβλημα είναι πως, σε μια ταινία με τόσο πολλούς villains, δεν υπάρχει ούτε ένας αληθινός «κακός» της προκοπής – το μοντέλο/ηθοποιός Κάρα Ντελεβίν ως σκοτεινή μάγισσα Enchantress δεν είναι με τίποτα τέτοια. Και ως γνωστόν σπουδαίο κόμικς χωρίς δυνατό «κακό» δεν γίνεται…
Για όσους τώρα δεν συγκινούνται από εφέ και εκρήξεις, υπάρχει και η πιο ρομαντική πλευρά της εβδομάδας. Συγκεκριμένα το «Cafe Society» του Γούντι Αλεν, ο οποίος μας ταξιδεύει πίσω στο Χόλιγουντ και στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’30, για να μας δώσει άλλη μια από τις γνωστές ερωτικές ιστορίες του. Ο νεαρός Μπόμπι (Τζέσε Αϊζενμπεργκ) φεύγει από το Μπρονξ για να κυνηγήσει το χολιγουντιανό όνειρο δίπλα στον θείο του Φιλ (Στιβ Καρέλ), ο οποίος είναι ατζέντης σπουδαίων κινηματογραφικών αστέρων. Εκεί θα γνωρίσει και θα ερωτευθεί τη Βόνι (Κρίστεν Στιούρτ), γραμματέα του τελευταίου και κρυφή ερωμένη του.
Καθώς το στόρι του ερωτικού τριγώνου προχωρά, η δράση μεταφέρεται στη Νέα Υόρκη και στο δημοφιλές στις διασημότητες μπαρ, που ο Μπόμπι διευθύνει εκεί. Ταυτόχρονα ο Αλεν εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να μας ξεναγήσει στην κινηματογραφική βιομηχανία της εποχής, με τους θρυλικούς σταρ, τα πάρτι και τα ανέκδοτα που τους συνοδεύουν, καθώς και για να φιλοσοφήσει (για άλλη μια φορά) πάνω στη φύση του έρωτα. Μόνιμος σύμμαχός του, ο πρωταγωνιστής Τζέσε Αϊζενμπεργκ, ο οποίος μεταφέρει σχεδόν άψογα τη γουντιαλενική περσόνα, με όλες τις νευρώσεις, το χιούμορ και τη γοητεία που τη συνοδεύουν.