Ενα χάρτινο μιούζικαλ, γεμάτο αλήθειες για τη ζωή, και ένας «Πόλεμος των άστρων» χωρίς… αύξοντα αριθμό δίνουν ρυθμό και χρώμα στη νέα κινηματογραφική εβδομάδα. Υπάρχουν όμως και δύο ευρωπαϊκές ταινίες, το «Οταν ξέσπασε η βία» και ο «Πιστός», μικρές ευχάριστες εκπλήξεις για πιο σινεφίλ γούστα.
Το «Τραγούδα!» (****), animation από τα στούντιο Illumination Entertainment («Εγώ, ο απαισιότατος»), είναι ένα διασκεδαστικό παραμύθι για αουτσάιντερ, αλλά και χαμένους της ζωής που συνεχίζουν να ονειρεύονται και να πιστεύουν στο θαύμα. Ενα αστέρι της μουσικής θα γεννηθεί στα ερείπια ενός ιστορικού θεάτρου, ενώ ένας χρεοκοπημένος θεατρικός επιχειρηματίας θα ξανασταθεί στα πόδια του.
Ο Μπάστερ Μουν, κοάλα, ιδιοκτήτης θεάτρου στο οποίο κάποτε μεσουρανούσε μια ντίβα, προσπαθεί να το σώσει από τις τράπεζες. Πάνω στην απελπισία του αποφασίζει να διοργανώσει διαγωνισμό τραγουδιού, σαν τα talent shows της τηλεόρασης, προσφέροντας 100 χιλιάδες δολάρια ως έπαθλο στον νικητή. Λεφτά δεν υπάρχουν, εδώ όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Το ποσό είναι μεγάλο και τα πλήθη, αντιπροσωπευτικά της πανίδας, συρρέουν έξω από το θέατρο του Μπάστερ Μουν για οντισιόν.
Ολοι ελπίζουν για μια θέση στο ασανσέρ για τ’ όνειρο. Ανάμεσά τους είναι η Μίνα (ελεφαντίνα που, αν κατανικήσει την αγοραφοβία της, θα βάλει κάτω την Αντέλ), η Ας (σκαντζοχοιρίνα που ζει για το χέβι μέταλ), ο Τζόνι (γορίλας με τρυφερή καρδιά, που κάνει δουλειές του ποδαριού στον υπόκοσμο, αλλά θέλει αλλιώς τη ζωή του), η Ροζίτα (γουρουνίτσα που βαρέθηκε τη ρουτίνα της… Μαίρης Παναγιωταρά) και ο Μάικ (απίθανος ποντικός, γόης και μικροαπατεώνας, που τραγουδάει Σινάτρα καλύτερα και από τον ίδιο). Το σενάριο αλλά και τα τραγούδια της ταινίας είναι για Οσκαρ.
Στους φαν του «Πολέμου των άστρων» απευθύνεται κυρίως το «Rogue One: A Star Wars Story» (** ½) του Γκάρεθ Εντουαρντς. Αυτοί δεν θα απογοητευτούν. Οι υπόλοιποι μάλλον θα αδιαφορήσουν για ένα έπος που εκτυλίσσεται πριν από το διασημότερο έπος επιστημονικής φαντασίας, που έγινε πια κινηματογραφικό σίριαλ. Η εταιρεία Lucas Film, για λόγους μάρκετινγκ, θέλησε μια ταινία «αυτόνομη» από τη σειρά επεισοδίων του «Πολέμου των άστρων».
Η κόρη ενός διαπρεπούς επιστήμονα (ο οποίος εργάζεται με το ζόρι πάνω σε νέο όπλο για λογαριασμό της παντοδύναμης και αυταρχικής Αυτοκρατορίας) ενώνει τις δυνάμεις με επαναστάτες του γαλαξία.
Το «Οταν ξέσπασε η βία» (*** ½), από τον Ρουμάνο σκηνοθέτη Μπόγκνταν Μίριτσα, έχει ως πυλώνες το γουέστερν και το θρίλερ. Σε μια περιοχή κοντά στη μεθόριο Ρουμανίας και Ουκρανίας φτάνει ένας νεαρός άντρας, ο Ρομάν, για να πουλήσει το σπίτι και τα χωράφια που μόλις κληρονόμησε από τον παππού του. Ο γερασμένος αστυνόμος της περιοχής, αλλά και ο αρχηγός της ντόπιας μαφίας, προσπαθούν με το καλό να τον αποθαρρύνουν.
Ο Μίριτσα ξεκινάει με τρόπο μακάβριο και ολίγον γκροτέσκο για απλώσει μεθοδικά μια αλλόκοτη σκιά πάνω στην αχανή και άγονη γη, ιδανικό σκηνικό για λυρικές εικόνες. Η ένταση είναι υπόκωφη χάρη στη λιτή σκηνοθεσία του.
Στον «Πιστό» (***), που έρχεται από τη Ρωσία, ο Κίριλ Σερεμπρένικοφ μετατρέπει σε θρίλερ ένα κατά τα φαινόμενα ψυχολογικό δράμα. Ενας έφηβος, που ζει με τη μητέρα του, καταφεύγει στη Βίβλο και οσονούπω παύει να σκέπτεται και γίνεται ιδεοληπτικός. Αποστηθίζει τσιτάτα, θεωρεί αδιανόητο τα κορίτσια να κολυμπούν με μπικίνι δίπλα στα αγόρια, πιστεύει πως ο Δαρβίνος πρέπει να ριχτεί στην πυρά. Η πίστη, που υποτάσσει την ελεύθερη σκέψη και βούληση, οδηγεί μαθηματικά στην τρέλα του φονταμενταλισμού.
Οι «Τέλειοι ξένοι» (**) του Θοδωρή Αθερίδη βασίζονται στην ιταλική κωμωδία «Perfetti Sconosciuti». Τρία ζευγάρια κι ένας εργένης αρχίζουν ένα παιχνίδι, που θα κρατήσει όσο μια ολική έκλειψη της Σελήνης. Μυστικά και ψέματα μεταξύ φίλων, αλλά και μια αμηχανία σκηνοθετική που φέρνει άγαρμπα το φανταστικό (ή και το παράλογο) πάνω από το ρεαλιστικό.