Ενα οσκαρικό δράμα συν ακόμα δυο-τρεις συμπαθητικές επιλογές για διάφορα γούστα περιλαμβάνει η κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκινάει σήμερα: στο κέντρο της βρίσκεται το «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα» (****) του Κένεθ Λόνεργκαν, δράμα χαρακτήρων, το οποίο εξερευνά, με επίμονο ρεαλισμό, το ψυχολογικό αποτύπωμα του τραύματος. Πρωταγωνιστής του είναι o Λι Τσάντλερ, ένας μοναχικός άνδρας που εργάζεται ως επιστάτης σε κάποιο συγκρότημα κτιρίων της Βοστώνης. Μαθαίνοντας για τον θάνατο του αδερφού του, ο Λι αναγκάζεται να επιστρέψει στη γενέθλια πόλη, προκειμένου να κανονίσει τα διαδικαστικά και να αναλάβει τη φροντίδα του 16χρονου ανιψιού του. Η επιστροφή ωστόσο θα έχει αντίκτυπο στην εύθραυστη ψυχολογία του, καθώς θα φέρει στην επιφάνεια τις τραυματικές μνήμες του παρελθόντος.
Το παραλιακό Μάντσεστερ (της Μασαχουσέτης), άλλοτε καρτποσταλικά ειδυλλιακό κι άλλοτε απειλητικά ερημωμένο, γίνεται ο τόπος όπου ο Κένεθ Λόνεργκαν ξετυλίγει με υπομονή και ακρίβεια το δράμα του ήρωά του. Ο Κέισι Αφλεκ αποδίδει άψογα τον εσωτερικό βρασμό του χαρακτήρα του, αφήνοντάς τον να αποκαλυφθεί μόνο στιγμιαία και στις μια-δυο ανύποπτες σεκάνς εκρήξεων. Δίπλα του έχει τον επίσης πολύ καλό Λούκας Χέτζες, στον ρόλο του αεικίνητου νεαρού, που ενεργεί ισορροπητικά στη δική του απελπισία. Καθώς αυτό που (εξαρχής) μοιάζει αναπόφευκτο αποκαλύπτεται, τα κομμάτια του αφηγηματικού παζλ συμπληρώνονται με φλας μπακ στο παρελθόν, όπου βλέπουμε και την επίσης υποψήφια για Οσκαρ Μισέλ Ουίλιαμς.
Δεύτερη ταινία είναι το «Αντίδοτο στην ευεξία» (**½), ένα κλασικό θρίλερ μυστηρίου διά χειρός Γκορ Βερμπίνσκι («Οι Πειρατές της Καραϊβικής», «Rango»), το οποίο ξεκινάει φιλόδοξα, όμως κάπου το χάνει στην πορεία. O Λόκχαρτ, στέλεχος μιας μεγάλης επιχείρησης, καταφτάνει σε ένα απομονωμένο σανατόριο των Αλπεων, με αποστολή να πείσει τον αποσυρθέντα διευθυντή του να γυρίσει στη Νέα Υόρκη. Σύντομα ωστόσο θα αντιληφθεί πως ο φαινομενικός παράδεισος του κέντρου ευεξίας κρύβει κάτι παλιό και σάπιο στην καρδιά του. Αγωνιζόμενος πια για τη δική του επιβίωση, ο Λόκχαρτ θα βρει απροσδόκητο σύμμαχο στο πρόσωπο μιας νεαρής μόνιμης τροφίμου.
Ο Βερμπίνσκι κατασκευάζει εντυπωσιακά την ατμόσφαιρα του υπερπολυτελούς και συνάμα απειλητικού σανατορίου. Εχοντας μελετήσει καλά το μάθημα της «Λάμψης» και των σχετικών μεγάλων φιλμ του είδους, η εικονογραφία του απογειώνεται, όσο όμως η ταινία προχωρεί, το σενάριο (σε συνεργασία με τον Τζάστιν Χέιδ) τον προδίδει: τα κλισέ συσσωρεύονται ενώ ακόμα και οι ανατροπές είναι προβλέψιμες, οδηγώντας στο οπτικά εντυπωσιακό, αλλά δίχως σασπένς φινάλε.
Θυμάστε τον Ομάρ Σαΐ, τον συμπαθή, γεμάτο ενέργεια νεαρό από τους «Αθικτους»; Αυτή την εβδομάδα τον συναντούμε στη δραμεντί «Ολα αρχίζουν αύριο» (**½), στον ρόλο ενός κατά λάθος… πατέρα. Ο Σαμουέλ γλεντάει τη ζωή του στον ήλιο των γαλλικών ακτών, ώσπου μια κοπέλα τού παρουσιάζεται κρατώντας στην αγκαλιά τη νεογέννητη κόρη του. Στη συνέχεια γίνεται καπνός αφήνοντας τον παραζαλισμένο Σαμ να μεγαλώσει τη μικρή που θα εξελιχθεί σε ένα πανέξυπνο κι αξιαγάπητο κοριτσάκι. Οταν, ωστόσο, η μητέρα επιστρέφει μετανιωμένη, η ευτυχισμένη ζωή των δυο τους θα ανατραπεί.
Αμείωτη ένταση και απενοχοποιημένη δράση είναι τα χαρακτηριστικά του «John Wick: Κεφάλαιο 2» (**) και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς· ο πρώην στάντμαν Τζαντ Σταχέλσκι σκηνοθετεί την επιστροφή του αμείλικτου πληρωμένου εκτελεστή, ο οποίος βρίσκεται πια στο στόχαστρο περίπου κάθε μαφιόζικης οργάνωσης στον πλανήτη. Ο Κιάνου Ριβς μπαίνει στο (πανάκριβο) κοστούμι του αντιήρωα, καθώς οι σφαίρες πέφτουν βροχή και το στυλ μπαίνει μπροστά από οποιαδήποτε προοπτική αληθοφάνειας.
CINEMA ALERT
Σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο αδερφό του Μπεν, ο οποίος μάλλον τα καταφέρνει καλύτερα στη σκηνοθεσία, ο Κέισι Αφλεκ αποδεικνύει πως διαθέτει στόφα σπουδαίου ηθοποιού. Στο «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα» δίνει την πιο ολοκληρωμένη έως τώρα ερμηνεία του, γεγονός που πιθανότατα θα του χαρίσει και το πρώτο Οσκαρ της καριέρας του. Αυτή πάντως περιλαμβάνει άλλη μία υποψηφιότητα για τον εξίσου ζυγισμένο Ρόμπερτ Φορντ στη «Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από το δειλό Ρόμπερτ Φορντ» ενώ πολύ καλός είναι και στο «Χωρίς ίχνη», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του αδερφού του.