Δεν είναι μόνον η ελληνική πραγματικότητα που απασχολεί του Ελληνες κινηματογραφιστές. Στο τετραήμερο προβολών (4-7 Μαΐου) που συνδιοργανώνουν η Ενωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ (ΕΕΝ), το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, θα παρουσιαστούν ανθρώπινες ιστορίες από διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Ελληνες ντοκιμαντερίστες έχουν ταξιδέψει και καταγράψει θέματα από την «επείγουσα», αλλά και λησμονημένη πραγματικότητα που μας περιβάλλει.
Το αφιέρωμα «Με τα μάτια ανοικτά», στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, συνεχίζεται φέτος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, πλούσιο, πυκνό και πολυπρισματικό. Περιλαμβάνει 16 ελληνικά ντοκιμαντέρ, ένα αφιέρωμα στην κινηματογραφία της Ουγγαρίας, παράλληλα με ένα masterclass με Ούγγρους καλεσμένους και κεντρικό θέμα «Τείχη ή γέφυρες: να κλειστούμε στον εαυτό μας ή να ανοιχτούμε στον κόσμο;». Δεν επελέγη τυχαία η Ουγγαρία. Οπως σημειώνουν και οι διοργανωτές «είναι μια χώρα στην οποία το δίλημμα “τείχη ή γέφυρες” έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις». Το περιεχόμενο των ταινιών που προβάλλονται είναι ενδεικτικό. Θα περιοριστούμε σε δύο: «Ανωθεν εντολές» των Βίκτορ Οσζκαρ Νάγκι και Αντρας Πέτρικ. Καταγράφει τα πλήθη που προσπαθούν να περάσουν παράνομα τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην ουγγρική πλευρά, κάποιοι ντόπιοι εθελοντές περιπολούν και φρουρούν τα σύνορα του χωριού τους και της Ε.Ε. Στην απέναντι πλευρά, ένας ιερέας από τη Σαμπότικα βοηθάει στην επιβίωση των προσφύγων που ετοιμάζονται να περάσουν τα σύνορα. Ενα άλλο ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Πέρασμα Ανατολής – Δύσης» του Γκαμπόρ Παπ, αναφέρεται σε προγενέστερες εποχές: το καλοκαίρι του 1989, όταν δεκάδες χιλιάδες τουρίστες από την κομουνιστική Ανατολική Γερμανία έφτασαν στην Ουγγαρία, ελπίζοντας ότι, ταξιδεύοντας στο πιο ελεύθερο κράτος του σοβιετικού μπλοκ, θα μπορούσαν να περάσουν το Σιδηρούν Παραπέτασμα, να μπουν στην Αυστρία και από κει στη Δυτική Γερμανία. Γι’ αυτούς η Ουγγαρία ήταν το πέρασμα από την Ανατολή στη Δύση.