«Ποικιλόχρωμη» κινηματογραφική εβδομάδα είναι αυτή που ξεκινά σήμερα, με ταινίες εκ διαμέτρου αντίθετες, που ανταποκρίνονται σε διάφορα γούστα. Ας ξεκινήσουμε από τους… πολλούς. Αυτοί σίγουρα θα σπεύσουν στις αίθουσες να δουν τους «Φύλακες του Γαλαξία 2» (* * ½), το σίκουελ της προ μερικών ετών επιτυχίας της Marvel, που ξεχώρισε άνετα από τον διαρκώς διογκούμενο σωρό των κομίστικων μεταφορών. Αν και λιγότερο ευρηματικό σεναριακά, το δεύτερο μέρος μάς παραδίδει και πάλι τη διασκεδαστική εξτραβαγκάνζα που απολαύσαμε και προηγουμένως.
Η ετερόκλητη διαγαλαξιακή ομάδα του Πίτερ Κουίλ (Κρις Πρατ) και των φίλων του διασχίζει το σύμπαν εξολοθρεύοντας διαστημικά τέρατα, κλέβοντας από ισχυρούς ηγεμόνες κ.ο.κ. Η ρουτίνα ωστόσο θα σπάσει όταν ο Πίτερ θα βρεθεί κοντά στην ανακάλυψη της καταγωγής του και ταυτόχρονα θα έρθει αντιμέτωπος με μια δύναμη ικανή να ισοπεδώσει την οικουμένη. Γύρω του θα συσπειρωθούν παλιοί και νέοι σύντροφοι σε μια μάχη μέχρις εσχάτων.
Με το «Αwesome Mixtape #2» να δίνει τον μουσικό ρυθμό από το vintage κασετόφωνο, η περιπέτεια συνεχίζεται ακάθεκτη ώς το τέλος, στο γνωστό, ευχάριστα «περίεργο» στυλ των κόμικς. Το ατακαδόρικο χιούμορ και οι παλαβές καταστάσεις είναι και πάλι εδώ, με μπροστάρηδες τα μοναδικά πλάσματα από το σύμπαν των «Φυλάκων». Ποιος μπορεί άλλωστε να αντισταθεί σε ένα αθυρόστομο, ανθρωπόμορφο ρακούν που ανεμίζει ένα τεράστιο ντουφέκι;
Και από το mainstream περνάμε στο πιο σινεφίλ, και στον «Μαθητευόμενο» (***), ο οποίος μας έρχεται από τη Σιγκαπούρη. Εκεί, σύμφωνα με τον νόμο, οι εκτελέσεις των θανατοποινιτών διεξάγονται ακόμη με τη μέθοδο του απαγχονισμού. Ο 28χρονος Αϊμάν εργάζεται ως σωφρονιστικός υπάλληλος. Στη νέα φυλακή όπου μετατίθεται γνωρίζει και κερδίζει την εμπιστοσύνη του ηλικιωμένου αρχιεκτελεστή Ραχίμ, οποίος μάλιστα τον προορίζει για διάδοχό του. Το πρόβλημα είναι πως ο Ραχίμ είναι ο άνθρωπος που εκτέλεσε και τον πατέρα του Αϊμάν…
Ο Μπου Τζανφένγκ προσεγγίζει δεξιοτεχνικά το «δύσκολο» θέμα του δημίου. Tα ψυχολογικά βάρη μπαίνουν στη ζυγαριά με τα ηθικά και φιλοσοφικά διλήμματα, σε ένα φιλμ που διακρίνεται μέσα από την απλότητα των εκφραστικών του μέσων. Και φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις οι απαντήσεις δεν είναι ποτέ απλές· ο θεατής δεν βλέπει ποτέ αν ο Αϊμάν τράβηξε τον μοχλό στο τέλος.
Τα «Αγρια όνειρα» (** ½) μας μεταφέρουν κάπου στην αγροτική Αμερική, όπου δύο έφηβοι γνωρίζονται και ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Τα πράγματα ωστόσο δεν είναι ρόδινα, καθώς ο πατέρας του κοριτσιού την κακοποιεί. Οι δύο νέοι θα αποδράσουν μαζί, με μια τσάντα κλεμμένα μετρητά και μόνο ένα αόριστο σχέδιο στο κεφάλι τους. Καλή ατμόσφαιρα και ρυθμός, σε ένα θρίλερ ενηλικίωσης που χωρίς να εντυπωσιάζει, υπηρετεί τίμια το θέμα του ώς το τέλος. Εδώ βλέπουμε και τον Μπιλ Πάξτον στην τελευταία πρωταγωνιστική ερμηνεία πριν από τον θάνατό του.
Κυκλοφορεί ακόμη το «Ενας δράκος έρχεται!» (***) ιρανικό υβρίδιο, κάπου μεταξύ ιστορικού δράματος, θρίλερ και ψευδοντοκιμαντέρ με σουρεάλ απολήξεις. Ενας ντετέκτιβ μαζί με ένα γεωλόγο κι έναν τεχνικό ήχου φτάνουν στο νησί Κεσμ του Περσικού Κόλπου. Εκεί μέσα στην άμμο της ερήμου προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο του αρχαίου νεκροταφείου που βρίσκεται στο πλάι ενός εγκαταλελειμμένου πλοίου. Παράλληλες αφηγήσεις και μια πλοκή-λαβύρινθος, σχεδιασμένα από τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Μάνι Χαγκιγκί, ο οποίος ωστόσο με έναν αλλόκοτο τρόπο βγαίνει στον αφρό. Σε αυτό βοηθά σίγουρα η εντυπωσιακή φωτογραφία του Χουμάν Μπεχμανές, όπως και το πολυσυλλεκτικό σάουντρακ.
CINEMA ALERT
Για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα, μετά το «Ονειρα γλυκά», όπου όμως είχε δεύτερο ρόλο, η Μπερενίς Μπεζό έρχεται στις οθόνες μας. Αυτήν τη φορά τη βλέπουμε ως πρωγωνίστρια στο «Οταν τελειώσει ο έρωτας», ένα δράμα με θέμα τον υπό διάλυση γάμο. Ο ρόλος δεν ήταν άγνωστος στη Γαλλίδα –γεννημένη στη Αργεντινή– ηθοποιό, η οποία είχε υποδυθεί με επιτυχία μια ανάλογη φιγούρα και στο «Παρελθόν» του Ασγκάρ Φαραντί. Οι περισσότεροι, βέβαια, την ξεχωρίζουν από την κομψότατη ερμηνεία της στο οσκαρικό «The Artist» του Μισέλ Χαζαναβίσιους, όπου και η ίδια ήταν υποψήφια για το βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου.